14 พฤษภาคม 2548 22:11 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เสียงเธอเคยเรียกยังก้องหู
ครั้งเคยเดินเคียงคู่ยังติดตา
จำได้ครั้งหนึ่งเธอเคยบอกว่า
มีเธออยู่นี่น้า...ไม่ต้องกลัวใคร
พอได้ยินคำนี้เราเชื่อมั่น
ว่าเธอคนนั้นคงไม่หนีไปไหน
แต่หลังจากวันนั้นไม่ทันไร
เธอก็เดินจากไปไม่บอกลา
14 พฤษภาคม 2548 22:07 น.
หยาดน้ำในตะวัน
คงไม่มีวันรักใครได้เท่าเธอ
น้ำตาเอ่อท่วมท้นล้นจากใจ
หรืออาจจะไม่รักใครที่ไหน
อีกต่อไปเพราะใจมันช้ำเกิน
เธอคงเห็นฉันเป็นเพียงตัวตลก
เพราะฉันตกหลุมพรางเธอวางไว้
ตกแต่ตัวไม่ช้ำเท่าตกพร้อมใจ
เธอใจร้ายทำฉันได้ร้ายกาจจริง
14 พฤษภาคม 2548 22:03 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เธอยิ่งไกลหัวใจก็ยิ่งห่าง
ทับถมด้วยความเคว้งคว้างไร้จุดหมาย
ความรักเพิ่งก่อตัวต้องพังทลาย
แต่จะมีความหมายอะไรแค่ฝ่ายเดียว
แม้เธอใกล้แต่ใจไม่เคยชิด
ฉันเคยคิดอยากไกลเธอเพ้อแค่ฝัน
เพราะความจริงทำไม่ได้อย่างนั้น
ก็เพราะมันตรงข้ามกับหัวใจ
อยากให้เธอกลับมาอยู่ใกล้ใกล้กัน
แม้ว่าใจส่วนหนึ่งนั้นไม่เคยใกล้
แต่อีกส่วนเธอก็เคยอ่อนใจ
ที่เคยให้ฉันนั้นอย่างพี่ชาย
13 พฤษภาคม 2548 22:26 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ใจหนอใจเผลอรักเขาเมื่อไหร่
ใจหนอใจให้เขาไปเมื่อไหร่หนอ
ใจหนอใจให้ไปแล้วช้ำให้พอ
ใจหนิใจเมื่อไหรหนอจะกลับคืน
ใจหนอใจเจ้าของเจ้ารอเจ้าอยู่
ใจหนอใจอยากรู้เจ้าอยู่ไหน
ใจหนอใจที่เจ้ารักเขาจากไป
ใจหนอใจอยู่แห่งใดจงกลับคืน
ใจหนอใจหากเจ้าหนาวใครจะรู้
ใจหนอใจใครจะดูแลห่วงหา
ใจหนอใจฉันรู้เจ้ามีน้ำตา
ใจหนอใจกลับมาสู่ถิ่นเดิม
13 พฤษภาคม 2548 22:18 น.
หยาดน้ำในตะวัน
อยู่อยู่เธอก็มาเดินเคียงข้าง
ทำให้สองข้างทางนั้นสดใส
ดอกไม่สดหญ้าสีเขียวฟ้ากว้างไกล
มองทางไหนเห็นเป็นสีชมพู
อยู่อยู่เธอคนนั้นก็เงียบหาย
ไม่เข้ามาวุ่นวายคอยหยอกเย้า
ตั้งแต่วันนั้นทุกวันมันเง้าเหงา
อยากมีเห็นเธอข้างเราดั่งวันวาน
หน้าส่วนตัว
1146
