24 สิงหาคม 2549 22:33 น.
หยาดอรุณ
คนมีชะตา ........................... ฟ้าคงมีกรรม
ฉันเคยคิดย้ำ ....................... ทุกค่ำทุกวัน
คนอยากได้ดี ....................... มีใฝ่มีฝัน
ขอพรฟ้าพลัน ....................... บันดาลใดใด
หลายคนขอพร ..................... วอนฟ้าเป็นใจ
ประสิทธิ์สดใส ...................... สิ่งคาดหวังสวย
ฉันเฝ้ามองฟ้า ...................... เวลาแดดช่วย
ฟ้าใสอำนวย ......................... ความเบิกบานใจ
แต่บางเวลา .......................... ฟ้ากลับมืดไป
น่ากลัวเพียงไหน ................... ยามใดฝนมา
บางคืนค่ำเห็น ...................... จันทร์เพ็ญล้ำค่า
นวลส่องผ่องตา ..................... ฟ้ายังมีดาว
ราตรีบางครั้ง ........................ ยังหม่นเหน็บหนาว
หมอกยังคลุมพราว ................ เหมือนรังแกฟ้า
จันทร์มีเต็มดวง .................... บางช่วงเบลอพร่า
เพราะเมฆจรมา ................... ชะตาฟ้าเป็น
หรืออาจบางที ....................... มีราหูเห็น
คลุมหมอกเยือกเย็น .............. ปิดแสงตะวัน
.
ฟ้ายังเจอโชค ....................... โลกยังเปลี่ยนผัน
คนยังดึงดัน ........................... เฝ้าฝันขอพร
ดีก็ชมฟ้า ............................. อ้างว่าอ้อนวอน
ร้ายก็ออดอ้อน ....................... กล่าวหาฟ้าทำ
หนอเพราะความอยาก .............ยามฝนกระหน่ำ
บางคนหวานล้ำ ...................... บ้างช้ำทรวงใน
เป็นที่มุมมอง ........................ หรือต้องโทษใคร
ทำดีที่ใจ ............................... ให้มั่นนิ่งพอ
ชะตาของฟ้า .......................... คนด่าก่นพ้อ
สวดมนต์คอยรอ ..................... ขอฟ้าเป็นใจ.
18 สิงหาคม 2549 11:16 น.
หยาดอรุณ
คืนค่ำมืดมน ...................... ฉันค้นควานฝัน
เก็บดาวดวงนั้น .................. แรงบันดาลใจ
เด็กน้อยคนหนึ่ง ................. คิดถึงทางไกล
ภาพเสียงใดใด ................... หูตาไม่เห็น
ฉันเคยพบเขา .................... เข้าใจสิ่งเป็น
ผู้คนบำเพ็ญ ........................ คอยเข็นช่วยเหลือ
นางฟ้าดวงดาว .................... ชุดขาวจุนเจือ
คอยโอบกอบเกื้อ ................. คอยเอื้ออาทร
อ้อมกอดนางฟ้า ................... คุณค่าสั่งสอน
เหมือนเสกคำพร ................. ปลอบกล่อมเรียนรู้
แม้ไร้เสียงภาพ .................... บุญบาปเชิดชู
ชีวิตต่อสู้ .............................. โชคชะตากรรม
นางฟ้าชุดขาว ...................... แจ่มดาวคราวค่ำ
ช่วยชี้ทางนำ ........................ เด็กน้อยคอยทาง
แต่ทุกวันนี้ .......................... แข่งดีบาดหมาง
ดวงไฟวาดวาง ..................... กลบแสงดวงดาว
อุปถัมภ์สร้างภาพ .................. บาปสะสมคาว
ไม่สานเรื่องราว .................... คลี่คลายเปลือกปม
นางฟ้าดาวดับ ...................... เลือนลับสง่าสม
แข่งสีสันข่ม .......................... พราวตาพร่างใจ
จึงไม่เห็นเงา ........................ โศกเศร้าหนไหน
เด็กหนวกบอดใบ้ ................. ใครเอยช่วยจริง
ค่ำเคยมืดมน ......................... เคยค้นบางสิ่ง
ถูกเร้นแอบอิง ....................... ไร้ดาวไร้ใจ.
8 สิงหาคม 2549 20:22 น.
หยาดอรุณ
เจ้าชายมีจริงไหม
ยังเฝ้าใฝ่เฝ้าไถ่ถาม
อยากเป็นเจ้าหญิงงาม
หลับตาฝันเคลิบเคลิ้มใจ
"อยากมีใครสักคน
ที่อ่อนโยนและห่วงใย"
เพลงนี้ฟังทีไร
หัวใจไหวเพลินทุกที
เช้าเช้าเราก็ตื่น
ร่าเริงรื่นสุดเปรมปรีดิ์
เดินเดินอยู่ดีดี
สะดุดหินแล้วล้มลง
สบตา ... ปิ๊งชายหนุ่ม
ใจร้อนรุ่มเกิดลุ่มหลง
ร่างเขาเข้าบรรจง
ประคองมั่นให้ฉันยืน
หัวใจไหวระส่ำ
ฉันชุ่มฉ่ำน้ำใจชื่น
กุมมือเจ็บคลายคืน
ใจตื่นเต้นเกินเอ่ยคำ
เจ้าชาย ... คล้ายความฝัน
เดินจากพลันโลกมืดดำ
อยากคว้าควานฝันนำ
ให้เขาอยู่เป็นคู่เคียง
เจ้าชายก็มีจริง
ฉันแอบปิ๊งได้ยินเสียง
ประสานฝันร้อยเรียง
ก่อนห่างหายไม่กลับมา.
2 สิงหาคม 2549 20:55 น.
หยาดอรุณ
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
==ก่อนบรรพ==
บรรพ์เก่ากาลก่อน
โลกเกิดขั้นตอน ................. ทวนย้อนกันไป
หลอมจักรวาล .................... กอบก้อนดินใหญ่
ดินน้ำลมไฟ ....................... ประสานครบครัน
ไฟเผาผลาญโลก
สัตว์สิ้นสุขโศก .................... มอดเถ้าอาสัญ
น้ำท่วมท้นทับ .................... หนุนนับสูญกัลป์
ดินสมานพลัน .................... ไหลเลื่อนแรงลม
ก่อก้อนโลกใหม่
สัตว์จึงเกิดได้ ..................... ต้นไม้ทับถม
เกิด เติบ สลายซาก ............. พบ-พราก, ชื่น-ตรม
สัจธรรมสั่งสม ..................... ไม่ว่ากัลป์ไหน
==ละครโลก ละครดาว ละครคน==
กำเนิดชีวิต
วิญญาณนึกคิด ................... อารมณ์ดวงใจ
ประสบการณ์ก่อ .................. สืบสังคมใหญ่
โลกเวียนหมุนไป ................ คนหลายอารมณ์
หลากสิ่งต้องการ
ปรารถนาซ่าน ..................... รับรสหวาน-ขม
นาฏกรรมดำเนิน ................ เพลินชื่นเพลงตรม
เต้นตามนิยม ...................... กระแสนิยาม
ละครเบิกโรง
ริเริ่มเชื่อมโยง .................... ไฟเริ่มก่อความ
สร้างสรรค์บุกเบิก ................ ฤกษ์ดาวไถ่ถาม
เมษ, สิงห์, ธนู ตาม ........... สร้างสรรค์ - ทำลาย
ละครเปิดฉาก
ดินถมทับซาก ..................... ก่อเกิดเติบสลาย
พฤษภ, กันย์, มังกร ......... แน่นหนักเกิดกาย
รับน้ำตาราย ....................... รองน้ำใจคน
ละครโลดแล่น
ลมหมุนเวียนแทน ................ แทรกอากาศวน
เมถุน, ตุลย์, กุมภ์ ............. คุมสมดุลดล
ปรับโลกปรับตน .................... ปรับปราณพอดี
ละครหยั่งลึก
น้ำซ่านผลึก ......................... ประสานสักขี
กรกฎ, พิจิก, มีน ............... อารมณ์เปี่ยมปรี่
ซับซึ้งใจพลี .......................... เร้นนัยลึกนัก
โลกคือละคร
ฉากเปลี่ยนทุกตอน ............... ซ่อนปรัชญาหลัก
หากรู้ปรับตน ........................ รู้คนรู้รัก
รู้อ่อนรู้หนัก ........................... รู้จักเหตุการณ์
==เขียนโลกด้วยใจ==
มองบทบาทโลก
หยุดสุขยั้งโศก ..................... นิ่งพอเพียงผ่าน
รู้จักชีวิต ............................. รู้สิทธิ์สืบสาน
สุขสมสำราญ ........................ ด้วยเข้าใจคน
อ่านโลกอ่านดาว
ขับขานเรื่องราว ................... กล่าวย้ำเวียนวน
ประวัติศาสตร์ ...................... อาจซ้ำรอยปน
ครวญใคร่คิดค้น ................... ย่อมพบเพชรงาม
เพชรจรัสฟ้า
ดาวพราวพร่างค่า ................. โลกยังนิยาม
เล่าขานดื่มด่ำ ....................... ลึกล้ำหยั่งความ
เรื่องราวติดตาม .................... คล้ายเป็นบทเรียน
ดึงหลักเหตุผล
เปรียบเทียบใจคน ................. วงจรปรับเปลี่ยน
ดั่งจับดินสอ ........................... สืบต่อขีดเขียน
สร้างละครเวียน ..................... สรรค์เส้นด้วยใจ
เริ่มจากจิตร่ำ
คิดทวนพูดทำ ........................ กรรมก่อเกิดใหม่
ละครความคิด ........................ ลิขิตเขียนไว้
สื่อกระทำใด .......................... เป็นไปตามการณ์
ทั้งดูทั้งเล่น
ทั้งนิ่งวิ่งเต้น .......................... เป็นเรื่องสืบสาน
กำแพงแกร่งกัน ..................... กั้นทางสะพาน
ชอบชังเนิ่นนาน ..................... ขมหวานนาฎกรรม
โลกก่อก้อนกลม
แต่คนสร้างสม ....................... เรื่องหลากร้องร่ำ
หากหยุดเพียงรู้ ..................... ดูโลกร่ายรำ
ย่อมหยุดชื่น - ช้ำ .................. เบิกบานร่มเย็น.
2 สิงหาคม 2549 20:19 น.
หยาดอรุณ
น้ำสะท้อนดาว ..................... พราวระยิบฝัน
ปลากระโดดครัน ................. หวั่นหวั่นราตรี
ดาวพฤหัส ............................ ศรัทธาสดสี
แสดส้มเด่นดี ....................... แรงบันดาลใจ
ปลาว่ายน้ำวน ...................... ปรับตนเปลี่ยนไป
ตามกระแสไหล .................... เฉา-ชื่น, ชอบ-ชัง
กระแสน้ำเชี่ยว .................... เหนี่ยวใจลำพัง
หยุดพอน้ำขัง ....................... ก่อนน้ำเปลี่ยนทาง
กระแสน้ำนิ่ง ......................... จึงวิ่งวนพราง
หลบหลีกภัยขวาง .................. อย่างหยั่งเหตุผล
คือคนค้นใจ .......................... ในโลกว่ายวน
รู้ปรับรู้ตน ............................ รู้กลรู้กาล
เป็นมิตรทุกคน ..................... สับสนเพียงผ่าน
หยั่งรู้เนิ่นนาน ...................... อ่อนหวานพอดี
ไหวหวั่นเมื่อพบ .................... เกลื่อนกลบท่าที
จริตจก้านมี ........................... สอดคล้องเวลา
เจนจบถ้วนทั่ว ....................... โลกส่วนตัวปลา
ใครเสาะค้นหา ...................... เรียนรู้ลึกซึ้ง
มองดาวในน้ำ ......................... ด่ำลึกตราตรึง
เพ้อพร่ำรำพึง ......................... เธอคือหนึ่งใจ.
หน้าส่วนตัว
2181
