7 กรกฎาคม 2554 22:57 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
อีกครั้ง
เจ็บยังดวงใจฉันนี่
ได้รับข่าวร้ายอีกที
วันนี้จึงเศร้าเหลือเกิน
ทำไม
จึงต้องได้เผชิญ
หมดแล้วความเพลิดเพลิน
จะเดินต่อได้อย่างไร
เด็กเอ๋ย
ก่อนนี้เคยสดใส
ยังอ่อนเดียงสาเกินไป
จิตใจคงขื่นระทม
อย่าอาย
คนร้ายต้องตรอมตรม
เอาเรื่องให้มันสาสม
จ่อมจมกับความผิดมัน
อย่ากลัว
คนชั่วต้องถูกลงทัณฑ์
หยุดร้องร่ำให้รำพัน
เอามันเข้าคุกขังกรง
เด็กน้อย
อย่าคอยแต่มึนงง
หยัดยืนขึ้นอย่างยืนยง
น้องจงต่อสู้เพื่อตัวเอง
4 กรกฎาคม 2554 23:51 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
* * ไม่แพ้ก็ชนะ ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น ยอมรับความเป็นจริง
ไม่ต้องการอย่าฝืน คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษใคร ในเมือฉันเลือกเอง
รู้ว่าต้องตัดใจ ทั้งที่แสนจะทรมาณ
เขาคือปัจจุบัน ส่วนฉันนั้นเป็นอดีต
โฮ้..โฮ..โวว..
* กอดฉันให้นานนานได้ไหม เป็นสิ่งสุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่รั้งเธอไว้นานหรอกหนา แค่ทำเป็นรักก่อนจากกันไป
จะไม่ร้องให้ฉันขอสัญญา (จะไม่ร้องให้ให้เห็นน้ำตา)
โฮ้..โฮ..โวว.. ซ้ำ (*, **)
เพลง : กอดฉัน
นักร้อง : อ้อน เกวลิน
วันนี้ที่พ่ายแพ้
อย่าท้อแท้และสิ้นหวัง
ทุกอย่างไม่จีรัง
เมื่อพลาดพลั้งเป็นบทเรียน
มิใช่ว่าไม่ดี
เพียงแค่มีความเห็นเปลี่ยน
อีกฝ่ายได้หมุนเวียน
สลับเพียรตรวจสอบกัน
ต่างฝ่ายรับภาระ
ต้องมานะต้องบากบั่น
ทำงานอย่างมุ่งมั่น
เพื่อสานฝันชนชาวไทย
อดีตมีถูกผิด
ขอให้คิดถึงส่วนใหญ่
ผสานความร้าวใจ
ผองชนให้สามัคคี
วันนี้เริ่มต้นใหม่
นับหนึ่งได้อีกสักที
เริงรื่นชื่นชีวี
สุขฤดีทั่วทุกคน
2 กรกฎาคม 2554 21:28 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เห็ดเอ๋ย เห็ดนางฟ้า
ผลิดอกมา น่าพิสมัย
เติบโตรวดเร็ว ทันใจ
อร่อยได้ หลากหลายเมนู
ดอกเล็ก ดอกน้อยนิด
ช่วยคิด เมนูบอกหนู
จะได้ ทดลองทำดู
ใครรู้ วานบอกน้องที
จะให้ แม่เปลี่ยนอาชีพ
จึงรีบ ขายหมูเร็วรี่
ปรับเปลี่ยน โรงเรือนให้ดี
เป็นที่ เพาะเจ้าเห็ดเอย
30 มิถุนายน 2554 19:35 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
กลับไปเยี่ยม บ้านเกิด บนดอยสูง
ขับรถมุ่ง สู่ป่า ด้านทิศเหนือ
หวังจะพบ ญาติที่ เคยจุนเจือ
คงยังเหลือ ไม่สูญ สิ้นชีวิน
นานแสนนาน ไม่เคย ได้หวนกลับ
จากลาลับ ห่างไกล ให้ถวิล
จึงคิดถึง คณึงหา เป็นอาจินต์
อยู่ต่างถิ่น นานวัน มั่นจิตใจ
ขอทำงาน สร้างตัว ดีกว่านี้
ดีกว่าที่ เคยเป็น แต่หนไหน
ทำงานเพื่อ ไม่ถูกหมิ่น จากใครใคร
ตั้งไจไว้ เมื่อได้ดี มีศรีสุนทร์
จะหวนกลับ ไป *แทนคุณ* คนเบื้องหลัง
คนที่ยัง เฝ้ารอ สนับสนุน
คนเคยให้ กำลังใจ คอยค้ำจุน
คนที่วุ่น วายสุด สุด เพื่อตัวเรา
กลับมาแล้ว พี่ป้าน้า คุณอาขา
หนูกลับมา สู่บ้านป่า สู่หุบเขา
กลับมาสู่ อ้อมกอด ภูมิลำเนา
จากยังเยาว์ คงจำได้ ไม่มีลืม
วันนี้ได้ มาเยี่ยม ทุก ทุกบ้าน
ต่างเบิกบาน มีสุข สุดสดชื่น
คงจะตั้ง ตารอ ทุกวันคืน
คอยทรามชื่น บรรลุผล ที่ตั้งใจ
อีกไม่นาน เกินรอ ขอสัญญา
จะกลับมา ตั้งรกราก ในป่าใหญ่
ทุนสักก้อน ทำกิน ตลอดไป
คงสุขใจ ถ้วนหน้าใน อีกไม่นาน ๚ะ๛
27 มิถุนายน 2554 21:33 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ฟ้า..... ไยอยู่ไกลเกินเอื้อมถึง
ฟ้า..... ไยดูบึ้งเมื่อฉันเหงา
ฟ้า..... ไยดูไกลเหินห่างเรา
ฟ้า..... ไยดูเศร้าเมื่อร้าวใจ
สี..... เทาหม่นมืดมัวหมอง
สี..... ทองยังดูไม่สดใส
สี..... ครามแลเวิ้งว้างเกินไป
สี..... สว่างในใจฉันนั่นคือเธอ
อะไร..... ทำให้ใจขื่นขม
ทำไม..... จมในความเหงาเศร้าเสมอ
จึง..... คอยมองหาแต่ตัวเธอ
ดูเหงา..... เมื่อเผลอเดินห่างไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
หน้าส่วนตัว
1849
