26 กรกฎาคม 2554 00:26 น.

* * * ไข้เลือดออก * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

  


เป็นไข้อยู่โรงบาลนั่งกับนอน
ประเดี๋ยวร้อนประเดี๋ยวหนาวเรานี่หนอ
ผ้าห่มที่ได้มาเหมือนไม่พอ
ต้องไปขอมาเสริมเพิ่มทุกที

อยู่โรงบาลหกวันมันแสนเหงา
เรี่ยวแรงเราหายไปให้หมองศรี
ติดเชื้อในลำใส้ไข้ก็มี
ความดันที่วัดได้ต่ำกว่าเกณฑ์

ขอหมอออกโรงบาลด้วยพาลเบื่อ
ไข้ยังเอื้ออยู่บ้างอย่างที่เห็น
หัวยังปวดอยู่บ้างอย่างที่เป็น
ใจอยากเล่นต่อกลอนแต่นอนซม

เรี่ยวแรงเจ้าหายไปยังไม่กลับ
เจ้าลาลับล่วงไปให้ขื่นขม
รีบคืนมาเถิดเจ้าเราระทม
รอรื่นรมย์เมื่อเข้มแข็งแรงกลับคืน

ไม่อยากรอนานนักเจ้าข้าเอ๋ย
คิดถึงคนคุ้นเคยเลยทนฝืน
ลุกขึ้นมาเขียนกลอนตอนกลางคืน
แล้วค่อยกลืนยาหลับพักอีกครา


พาเด็ก ๆ จาก จ.ตากไปเข้าพรรษาที่ดอย  บนดอยหนาวมาก
เป็นห่วงเด็ก ๆ กลัวจะไม่สบาย.... กลับถึงตากวันอาทิตย์
แทนที่เด็ก ๆ จะป่วย  หนูหิ่ง ฯ ป่วยซะเอง  เมืองตากไม่มีรพ.เอกชน
จึงต้องขับรถไปรพ.ที่จ.นครสวรรค์  นอนซม 6 วัน  เบื่อเป็นบ้าเลย  * _ ~


คนอื่น ๆ เขาเป็นไข้ทับระดู  แต่หนูต้องพิเศษกว่านั้นคือ....

เป็นไข้เลือดออกทับระดู  ^^"

แถมติดเชื้อในลำใส้  ได้ท้องเสียมาอีกหนึ่งโรค

ประกอบกับความดันทุรังต่ำอย่างสม่ำเสมอ  ก็เลยหลับเกือบตลอดเวลา

ขอหมอออกรพ.เมื่อนอนครบ 6 วัน  ไม่อยากนอนให้ครบอาทิตย์  ^^


				
12 กรกฎาคม 2554 08:14 น.

* * * เม่นน้อย.... รำพัน ^ O ^ * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

 


เสมือนถูกทิ่มซ้ำ...............แทงใจ
เขาเทียบเปรียบเปรยไป............เช่นนั้น
ผิดถูกบอกได้ไหม...............คนเก่ง
ยอมจากใช่ว่ารั้น................หลีกพ้นเส้นทาง

อันตัวเราเขาหาว่าเหมือนเม่น 
มีขนเป็นอาวุธประดุจหนาม 
คอยเป็นลิ่มทิ่มใส่ในทุกยาม
เขาจึงคร้ามขอห่างแยกทางเดิน 

กลายเป็นตัวประหลาดอนาจนัก
คำทายทักมานั้นพลันห่างเหิน
ยามที่พบเห็นกันอย่างบังเอิญ
หรือเผชิญหน้าทั้งไม่ตั้งใจ

พยายามหลีกเลี่ยงเบี่ยงทางพบ
ปิดฉากจบความฝันวันชิดใกล้
เดินถนนเส้นขนานห่างกันไป
รอยอาลัยเลือนลับกับเวลา

หมดสิ้นแล้วเยื่อใยเคยให้กัน
สายสัมพันธ์ไม่เหลือเผื่อคบหา
กลายเป็นคนในอตีดผิดสัญญา
หยดน้ำตาหลั่งรินแทบสิ้นใจ

เมื่อต่อว่ามาถึงขนาดนี้
เม่นขอลี้ห่างไกลไม่มาใกล้
จะอยู่อย่างเม่นน้อยปล่อยอาลัย
มีน้ำใสหล่อเลี้ยงเพียงลำพัง

ขออภัยที่ทิ่มตำทำให้เจ็บ
จะขอเก็บเรื่องราวเข้าความหลัง
เรื่องสองเราคราวนี้จะคงยัง
กลบหลุมฝังข้างในไว้จดจำ ๚ะ๛



				
7 กรกฎาคม 2554 22:57 น.

* * * เด็กเอ๋ย.... อย่ากลัว.... นะ * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

 

อีกครั้ง
เจ็บยังดวงใจฉันนี่
ได้รับข่าวร้ายอีกที
วันนี้จึงเศร้าเหลือเกิน

ทำไม
จึงต้องได้เผชิญ
หมดแล้วความเพลิดเพลิน
จะเดินต่อได้อย่างไร

เด็กเอ๋ย
ก่อนนี้เคยสดใส
ยังอ่อนเดียงสาเกินไป
จิตใจคงขื่นระทม

อย่าอาย
คนร้ายต้องตรอมตรม
เอาเรื่องให้มันสาสม
จ่อมจมกับความผิดมัน

อย่ากลัว
คนชั่วต้องถูกลงทัณฑ์
หยุดร้องร่ำให้รำพัน
เอามันเข้าคุกขังกรง

เด็กน้อย
อย่าคอยแต่มึนงง
หยัดยืนขึ้นอย่างยืนยง
น้องจงต่อสู้เพื่อตัวเอง



				
4 กรกฎาคม 2554 23:51 น.

* * * ไม่แพ้....ก็ชนะ * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

 

* * ไม่แพ้ก็ชนะ     ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น     ยอมรับความเป็นจริง

ไม่ต้องการอย่าฝืน     คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษใคร     ในเมือฉันเลือกเอง

รู้ว่าต้องตัดใจ     ทั้งที่แสนจะทรมาณ
เขาคือปัจจุบัน     ส่วนฉันนั้นเป็นอดีต
โฮ้..โฮ..โวว..

* กอดฉันให้นานนานได้ไหม     เป็นสิ่งสุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่รั้งเธอไว้นานหรอกหนา     แค่ทำเป็นรักก่อนจากกันไป

จะไม่ร้องให้ฉันขอสัญญา  (จะไม่ร้องให้ให้เห็นน้ำตา)
โฮ้..โฮ..โวว..  ซ้ำ (*, **)

เพลง  :  กอดฉัน 
นักร้อง  :  อ้อน  เกวลิน


วันนี้ที่พ่ายแพ้
อย่าท้อแท้และสิ้นหวัง
ทุกอย่างไม่จีรัง
เมื่อพลาดพลั้งเป็นบทเรียน

มิใช่ว่าไม่ดี
เพียงแค่มีความเห็นเปลี่ยน
อีกฝ่ายได้หมุนเวียน
สลับเพียรตรวจสอบกัน

ต่างฝ่ายรับภาระ
ต้องมานะต้องบากบั่น
ทำงานอย่างมุ่งมั่น
เพื่อสานฝันชนชาวไทย

อดีตมีถูกผิด
ขอให้คิดถึงส่วนใหญ่
ผสานความร้าวใจ
ผองชนให้สามัคคี

วันนี้เริ่มต้นใหม่
นับหนึ่งได้อีกสักที
เริงรื่นชื่นชีวี
สุขฤดีทั่วทุกคน


				
2 กรกฎาคม 2554 21:28 น.

* * * เมนู.... เห็ดนางฟ้า * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

  


เห็ดเอ๋ย  เห็ดนางฟ้า
ผลิดอกมา  น่าพิสมัย
เติบโตรวดเร็ว  ทันใจ
อร่อยได้  หลากหลายเมนู

ดอกเล็ก  ดอกน้อยนิด
ช่วยคิด  เมนูบอกหนู
จะได้  ทดลองทำดู
ใครรู้  วานบอกน้องที

จะให้  แม่เปลี่ยนอาชีพ
จึงรีบ  ขายหมูเร็วรี่
ปรับเปลี่ยน  โรงเรือนให้ดี
เป็นที่  เพาะเจ้าเห็ดเอย


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหิ่งห้อยน้อยใจ