25 พฤษภาคม 2554 08:07 น.

* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน อภิมหา-กาบ-แฟน{ตา}ซี (ที่ยังไม่มีชื่อ) 4 ตอนจบ

หิ่งห้อยน้อยใจ




แบบว่า... กำลังจะวิ่งออกจากบ้านไปขึ้นเครื่องในอีกสองชั่วโมงนี้อะครับ เลยทำเรื่องย่อไม่ทัน เอิ๊ก

 ขอสรุปข้อมูลเกมปิดท้ายนิดนึงนะครับ

เริ่มเล่นวันที่ 2 มิถุนายน 2550
http://nathanon.com/topic.php?topic=1000149

นิทานจบวันที่ 27 กรกฎาคม 2550
http://nathanon.com/topic.php?topic=1000160
รวมระยะเวลา 29 + 27 = 56 วัน


 ผู้ร่วมก่อการ
         >>     พิธันดร
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ
         >>     มณีนาคา
         >>     i_tua_yung
         >>     เซโก้4
         >>     รอมแพง
         >>     เจจุน
         >>     Adel
         >>     oreocream
         >>     เชอร์เบต จี๊ดดด
         >>     ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
         >>     อุณากรรณ
         >>     แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
         >>     sugarhut
         >>     Donut_ty
         >>     ชมสิจ๊ะ






นักแสดง
         >>     หมูเตย    :  กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย   (กระต่ายอะไร  ชื่อหมู.... ?)
         >>     อะโกโก้   :  พี่หมี (อะ) โกโก้      หมีผู้มีความดันต่ำ  ^o^  ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
         >>     มณีนาคา  :  นางนาคมณีนาคา   ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
         >>     พิธันดร     :  ปู่พีทซัง  (ซุง, จุง, คุง  อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
         >>     ละมุนใจ (มะลิป่า)  :  หนูลิ  หลานปู่พีทซัง
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ  :  หนูหิ่ง ฯ  (ยัยหิ่ง)  พรานนำทาง
         >>     อีโก้   :  ครุฑน้อยลูกครึ่ง  คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์)  ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
         >>     เชอร์เบต จี๊ด    :  เทพธิดาเชอร์เบต  หรือเฟิร์นซ่า
         >>     หมันมาก 14  :  เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์  นามว่าหมันมาก รุ่น 14 
         >>     ชมสิจ้ะ     :  เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ   ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
         >>     นายสามหน้า (สมจ๊อด)  :  สมจ๊อดไม้สามหน้า  แฝดของไม้หน้าหนึ่ง  กะ ไม้หน้าสอง
         >>     Donut_ty  :  เจ้าแม่โดนัทตี้  ที่กินแต่โดนัท
         >>     ศล    :  โกแลมปู่ศล  ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี  อิ  ๆ ๆ ๆ 
         >>     พุทรา  : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง  จากต้นพุทราวิเศษ  


แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็ ก๊อปเสร็จภายในหนึ่งคืน  อิ ๆ ๆ ๆ 


โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่  ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง  อิ ๆ ๆ ๆ 




				
25 พฤษภาคม 2554 08:01 น.

* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน อภิมหา-กาบ-แฟน{ตา}ซี (ที่ยังไม่มีชื่อ) 3 * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ



เครดิตแด่....เฮียพีท (ผู้รวบรวมจ้า)

จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ ที่ naThanon.com (ตอนที่ 3 จากสี่ตอนจบ)  
ความเดิมตอนที่แล้ว 


กระต่ายน้อยชื่อหมูเตย (ที่พอนานๆ ไปถึงรู้ว่าไม่ได้ น้อย อย่างที่เข้าใจทีแรก) ชื่อหมูเตย รักการผจญภัย แต่ไม่มีใครสนับสนุน 

อยู่มาวันหนึ่ง ระหว่างออกไปเดินเล่นก็เจอแหวนมณีนาคา แล้วก็พบกับหมีน้อย(อะ)โกโก้  ทั้งสองจึงออกเดินทางด้วยกัน 

จนไปถึงปราสาทแห่งหนึ่ง พอเข้าไปก็พบกับปู่พีทซุง (หรือจุง) และหนูลิหลานรัก  แต่เนื่องจากน้องหมูและพี่หมีตกร่วงลงไปในซอสสำหรับย่างไก่ยักษ์ 

แหวนมณีนาคาเลยหลุดจากนิ้วน้องหมู มาสวมเป็นรัดเกล้าอยู่บนหัวพี่หมีแทน  น้องหมูอยากได้คืนแต่ถอดไม่ออก  

ปู่พีทแจ้งข่าวดีให้ทราบว่า รัดเกล้าจะกลับคืนเป็นแหวนในเวลา 3 วัน แต่ไม่หลุดจากหัวพี่โก้หรอกนะ  จะรัดจนหัวพี่โก้กระจุยต่างหาก  

ปู่พีทเสนอความช่วยเหลือจะเอาออกให้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือ สัตว์น้อย (ตัวโต) ทั้งสอง จะต้องเดินทางไปที่หุบผานาคาอัคคี 

เพื่อไปเอากุญแจข้ามภพกลับมา  อันว่ากุญแจข้ามภพนี้มีสรรพคุณบรรเทาหลายโรค เอ๊ย ไม่ใช่ จะสามารถพาตาเฒ่าข้ามภพไปเอาพุทราวิเศษ 

ซึ่งหนูลิบอกว่าจะทำให้ปู่กลายเป็นหนุ่มตลอดกาล  แต่ระหว่างทางจะต้องผ่านป่าเปรี้ยวจี๊ด ซึ่งเป็นดินแดนของเทพธิดาเชอร์เบต  

ใครเข้าไปก็จะโดนสาปเปรี้ยวตายอยู่ในป่า เว้นแต่จะไปหาขลุ่ยสีเงินจากป่าแห่งความวังเวงมาเป่าให้ป่าเปรี้ยวจี๊ดหลับใหลซะก่อน

เหล่าผู้กล้าที่จะเดินทางมีอยู่ด้วยกัน 4 ชีวิต นอกจากสัตว์น้อยทั้งสองแล้ว ก็ยังมีหนูหิ่ง(ห้อยน้อยใจ) ทำหน้าที่เป็นพรานนำทาง 

และหนูลิเป็นตัวแทนท่านปู่ไปดูแลความประพฤติของเจ้าสองตัว   ตื่นเช้ามา ผู้เดินทางทั้งสี่ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินทาง (เอ๊ะ... พูดซ้ำรึเปล่าคุณพีท) 

โดยเริ่มจากป่าวังเวง  พอถึงม่านน้ำตกปีศาจก็เจอกับพรายน้ำกระหายเลือดที่ชอบกินเลือดกระต่ายเป็นที่สุด  

แต่จะไม่ผ่านไปก็ไม่ได้ เพราะขลุ่ยสีเงินซ่อนอยู่ในถ้ำหลังน้ำตกนั่น  โชคดีที่รัดเกล้ารูปพญานาคสำแดงอิทธิฤทธิ์ช่วยเหลือทันเวลา 

ทำให้เหล่าผู้กล้า (ที่ชักจะกลัวๆ) รอดชีวิตไปได้  แถมพลังของรัดเกล้ามณีนาคายังเรียกเอาครุฑลูกครึ่ง ซึ่งเป็นลูกของนางนาคสาว (คล้ายๆ แม่นาคเลยแฮะ) 

กับพญาครุฑชื่ออีโก้ เลยมีชื่อว่า อีโก้จูเนียร์ ย่อว่า อีจู มาร่วมเดินทางด้วย  พอเข้าไปในถ้ำ 

ก็ต้องผจญกับแมงป่องยักษ์ที่หมายเขมือบ (ตัวไหนอีกล่ะเนี่ย น่ากินทุกตัว) แต่ด้วยฤทธิ์เดชของอีจู แมงป่องก็เลยพ่ายภัยตัวเอง 

โดนเข็มพิษของตัวเองตายคาผนังถ้ำ  นึกว่ารอดกันแล้วก็ปรากฎว่าพื้นถ้ำมีแรงดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆ จนทุกคน (หรือทุกตัว) ร่วงแหมะ แปะอยู่บนพื้น ขยับเขยื้อนไม่ได้ 

เว้นแต่หนูลิคนเดียว ที่มีเวทลอยตัวต้านแรงดึงดูด  หนูลิพยายามหาผลึกต้นกำเนิดพลังก็ไม่พบ  จนมีเสียงน้ำกรดไหลเข้ามาในถ้ำ 

ร้อนถึงรัดเกล้ามณีนาคาต้องพ่นน้ำออกมาดันน้ำกรดไว้ไม่ให้ไหลเข้ามาถึงตัวได้ และทำให้ครุฑน้อยอีจูลอยตุ๊บป่องตามน้ำขึ้นมาดึงผลึกต้นกำเนิดพลังออกจนสำเร็จ

ซึ่งก็ทำให้กลไกในถ้ำเคลื่อนเปิดออก เห็นเสาที่มีขลุ่ยสีเงินอยู่บนยอด  พี่หมี(อะ)โกโก้เลยต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวเต้นยั่วขลุ่ย จนหล่นปุ๊ลงมาในที่สุด

มณีนาคานำทางผู้กล้าลึกเข้าไปจนถึงบึงกว้างด้านใน ณ ที่นั้น กระจกวารีที่จารึกอักขระเวทและตำนานเมืองต่างๆ รวมทั้งคำทำนายเอาไว้  

โดยผู้ที่อ่านได้มีเพียงหนูหิ่งเท่านั้น  อีจูอาสาบินฝ่าเข้าไปกลางบึงเพื่อเอากระจกมาให้ แต่โดนหมูเตย (คนแต่ง ไม่ใช่กระต่ายยักษ์ในเรื่อง) 

ฆ่าให้จมน้ำตายในฟองอากาศ - -  พอแม่นาคเห็นลูกตายก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่โต หมูเตย (ในเรื่อง) เลยอยากเลิกผจญภัย 

เพราะของกินก็ไม่มี แถมแหวนก็กลายเป็นแม่นาคแล้ว หมีพี่โก้ก็ปลอดภัยแล้ว  แต่หนูหิ่งยับยั้งไว้ บอกให้แม่มณีรู้ว่า อีจูลูกชายยังไม่ตาย เพียงแต่ข้ามไปอีกภพหนึ่ง  

ถ้าได้กุญแจข้ามภพมาก็จะสามารถช่วยอีจูได้  นางนาคสาวเลยสะบัดหางปื๊ดเดียวก็ได้กระจกมา

ปรากฎว่าในกระจกมีคำทำนายที่หนูหิ่งอ่านให้ทุกคนฟัง ว่าโลกกำลังอยู่ใต้คำสาป ถ้าไม่ข้ามภพไปแก้ไข โลกที่แสนน่ากลัว เอ๊ย น่าอยู่ใบนั้น ก็จะแตกสลาย  

หมูเตยเลยเกิดแรงฮึด ตัดสินใจเดินทางไกลต่อ เพื่อช่วยเหลือญาติมิตรอันเป็นที่รักของตน      ด่านต่อไปคือป่าเปรี้ยวจี๊ด...


 ผู้ร่วมก่อการ
         >>     พิธันดร
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ
         >>     มณีนาคา
         >>     i_tua_yung
         >>     เซโก้4
         >>     รอมแพง
         >>     เจจุน
         >>     Adel
         >>     oreocream
         >>     เชอร์เบต จี๊ดดด
         >>     ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
         >>     อุณากรรณ
         >>     แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
         >>     sugarhut
         >>     Donut_ty
         >>     ชมสิจ๊ะ






นักแสดง
         >>     หมูเตย    :  กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย   (กระต่ายอะไร  ชื่อหมู.... ?)
         >>     อะโกโก้   :  พี่หมี (อะ) โกโก้      หมีผู้มีความดันต่ำ  ^o^  ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
         >>     มณีนาคา  :  นางนาคมณีนาคา   ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
         >>     พิธันดร     :  ปู่พีทซัง  (ซุง, จุง, คุง  อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
         >>     ละมุนใจ (มะลิป่า)  :  หนูลิ  หลานปู่พีทซัง
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ  :  หนูหิ่ง ฯ  (ยัยหิ่ง)  พรานนำทาง
         >>     อีโก้   :  ครุฑน้อยลูกครึ่ง  คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์)  ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
         >>     เชอร์เบต จี๊ด    :  เทพธิดาเชอร์เบต  หรือเฟิร์นซ่า
         >>     หมันมาก 14  :  เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์  นามว่าหมันมาก รุ่น 14 
         >>     ชมสิจ้ะ     :  เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ   ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
         >>     นายสามหน้า (สมจ๊อด)  :  สมจ๊อดไม้สามหน้า  แฝดของไม้หน้าหนึ่ง  กะ ไม้หน้าสอง
         >>     Donut_ty  :  เจ้าแม่โดนัทตี้  ที่กินแต่โดนัท
         >>     ศล    :  โกแลมปู่ศล  ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี  อิ  ๆ ๆ ๆ 
         >>     พุทรา  : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง  จากต้นพุทราวิเศษ  




โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่  ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง  อิ ๆ ๆ ๆ 


				
25 พฤษภาคม 2554 07:53 น.

* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน อภิมหา-กาบ-แฟน{ตา}ซี (ที่ยังไม่มีชื่อ) 2 * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ



เครดิตแด่.... เฮียพีท (ผู้รวบรวม)

จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ ที่ naThanon.com (ตอนที่ 2 จากสี่ตอนจบ)  
 ความเดิมตอนที่แล้ว 


กระต่ายน้อยชื่อหมูเตย (ที่พอนานๆ ไปถึงรู้ว่าไม่ได้ น้อย อย่างที่เข้าใจทีแรก) ชื่อหมูเตย รักการผจญภัย แต่ไม่มีใครสนับสนุน 

อยู่มาวันหนึ่ง ระหว่างออกไปเดินเล่นก็เจอแหวนมณีนาคา แล้วก็พบกับหมีน้อย(อะ)โกโก้  ทั้งสองจึงออกเดินทางด้วยกัน 

จนไปถึงปราสาทแห่งหนึ่ง พอเข้าไปก็พบกับปู่พีทซุง (หรือจุง) และหนูลิหลานรัก  แต่เนื่องจากน้องหมูและพี่หมีตกร่วงลงไปในซอสสำหรับย่างไก่ยักษ์ 

แหวนมณีนาคาเลยหลุดจากนิ้วน้องหมู มาสวมเป็นรัดเกล้าอยู่บนหัวพี่หมีแทน  น้องหมูอยากได้คืนแต่ถอดไม่ออก  

ปู่พีทแจ้งข่าวดีให้ทราบว่า รัดเกล้าจะกลับคืนเป็นแหวนในเวลา 3 วัน แต่ไม่หลุดจากหัวพี่โก้หรอกนะ  จะรัดจนหัวพี่โก้กระจุยต่างหาก  

ปู่พีทเสนอความช่วยเหลือจะเอาออกให้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือ สัตว์น้อย (ตัวโต) ทั้งสอง จะต้องเดินทางไปที่หุบผานาคาอัคคี 

เพื่อไปเอากุญแจข้ามภพกลับมา  อันว่ากุญแจข้ามภพนี้มีสรรพคุณบรรเทาหลายโรค เอ๊ย ไม่ใช่ จะสามารถพาตาเฒ่าข้ามภพไปเอาพุทราวิเศษ 

ซึ่งหนูลิบอกว่าจะทำให้ปู่กลายเป็นหนุ่มตลอดกาล  แต่ระหว่างทางจะต้องผ่านป่าเปรี้ยวจี๊ด ซึ่งเป็นดินแดนของเทพธิดาเชอร์เบต  

ใครเข้าไปก็จะโดนสาปเปรี้ยวตายอยู่ในป่า เว้นแต่จะไปหาขลุ่ยสีเงินจากป่าแห่งความวังเวงมาเป่าให้ป่าเปรี้ยวจี๊ดหลับใหลซะก่อน

เหล่าผู้กล้าที่จะเดินทางมีอยู่ด้วยกัน 4 ชีวิต นอกจากสัตว์น้อยทั้งสองแล้ว ก็ยังมีหนูหิ่ง(ห้อยน้อยใจ) ทำหน้าที่เป็นพรานนำทาง 

และหนูลิ เป็นตัวแทนท่านปู่ไปดูแลความประพฤติของเจ้าสองตัว


 ผู้ร่วมก่อการ
         >>     พิธันดร
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ
         >>     มณีนาคา
         >>     i_tua_yung
         >>     เซโก้4
         >>     รอมแพง
         >>     เจจุน
         >>     Adel
         >>     oreocream
         >>     เชอร์เบต จี๊ดดด
         >>     ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
         >>     อุณากรรณ
         >>     แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
         >>     sugarhut
         >>     Donut_ty
         >>     ชมสิจ๊ะ






นักแสดง
         >>     หมูเตย    :  กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย   (กระต่ายอะไร  ชื่อหมู.... ?)
         >>     อะโกโก้   :  พี่หมี (อะ) โกโก้      หมีผู้มีความดันต่ำ  ^o^  ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
         >>     มณีนาคา  :  นางนาคมณีนาคา   ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
         >>     พิธันดร     :  ปู่พีทซัง  (ซุง, จุง, คุง  อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
         >>     ละมุนใจ (มะลิป่า)  :  หนูลิ  หลานปู่พีทซัง
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ  :  หนูหิ่ง ฯ  (ยัยหิ่ง)  พรานนำทาง
         >>     อีโก้   :  ครุฑน้อยลูกครึ่ง  คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์)  ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
         >>     เชอร์เบต จี๊ด    :  เทพธิดาเชอร์เบต  หรือเฟิร์นซ่า
         >>     หมันมาก 14  :  เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์  นามว่าหมันมาก รุ่น 14 
         >>     ชมสิจ้ะ     :  เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ   ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
         >>     นายสามหน้า (สมจ๊อด)  :  สมจ๊อดไม้สามหน้า  แฝดของไม้หน้าหนึ่ง  กะ ไม้หน้าสอง
         >>     Donut_ty  :  เจ้าแม่โดนัทตี้  ที่กินแต่โดนัท
         >>     ศล    :  โกแลมปู่ศล  ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี  อิ  ๆ ๆ ๆ 
         >>     พุทรา  : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง  จากต้นพุทราวิเศษ  




โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่  ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง  อิ ๆ ๆ ๆ 


				
25 พฤษภาคม 2554 00:02 น.

* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน อภิมหา-กาบ-แฟน{ตา}ซี (ที่ยังไม่มีชื่อ) 1 * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ



จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ 
ที่ naThanon.com (ตอนที่ 1 จากสี่ตอนจบ)  


เครดิตแด่.... เฮียพีท (ผู้รวบรวม)

วันนี้คุณพีทมี เรื่องสั้น แนวแฟน{ตา}ซี  ฉบับ คนเขียนรวมหมู่ มานำเสนอครับ

อันว่าเรื่องนี้ แต่เดิมทีมันเป็นเกมต่อนิทาน เล่นกันอยู่ที่เว็บ naThanon.com ของ สนพ. ณ ถนนฯ 

ซึ่งเป็นการรวมตัวของเหล่าพี่น้องนักอ่านนักเขียนส่วนหนึ่ง (ประมาณยี่สิบกว่าเกือบสามสิบคน) จาก ถนนนักเขียน พันทิป นี่เองครับ 

แต่ต่อกันไปกันมา ประมาณว่าคนเล่นไอเดียบรรเจิดกันสุดๆ จากที่ตั้งใจว่าจะเป็นนิทาน (ขีดเส้นใต้คำว่า นิทาน - -") 

มันกลายเป็นเรื่องแนวแฟนตาซีไปได้ยังไงก็ไม่รู้ โอ๊วววว...  และเดิมตั้งกติกาไว้ ให้แต่งต่อได้คนละประโยค 

สุดท้ายก็เบ่งบาน กลายเป็นคนละหลายๆ ย่อหน้า (ขอ - -" อีกที) ดีเท่าไหร่ ไม่ต่อกันทีละบทครับ ฮ่าๆๆ

ตอนแรกๆ ก็ฉับไวดี มีคนเล่นเยอะเชียว เลยผูกปมกันไว้นุงนังไปหมด  เล่นไปเล่นมา คนเล่นชักจะมีภารกิจรัดตัวทีละคนสองคน  

เหลือเล่นกันอยู่นับนิ้วมือได้ - -"  กว่าจะแก้ปมที่ช่วยกัน (เอ๊ะ หรือแย่งกัน...) ผูกไว้ตั้งแต่ต้นได้ ก็แทบหืดขึ้นคอ  

แบบว่า... ภูมิใจกันมากคร้าบ ฮ่าๆๆ  อย่ากระนั้นเลย เราจะเอาผลงานมาอวดในถนนนักเขียนบ้านเราดีกว่า  แบบว่า ไม่น่าเชื่อเลย ที่จบจนได้ ^^"

ตอนแรกตั้งต้นไว้เป็นนิทาน แต่พอจบ มันไม่ใช่นิทานอีกต่อไป (เด็กอ่านคงตะลึงตึ่งตึ๊ง) ท่านน้องหมูเตย (ผู้มีบทบาทอย่างมาก ทั้งเขียน... ทั้งเล่น) 

เสนอว่า มันคงจะเป็นเรื่องสั้นซะมากกว่า  คุณพีทเลยเอามาลงในหมวดเรื่องสั้นแทนนะครับ  

คาดว่ามันคงจะเป็นเรื่องสั้นแนวแฟนตาซีอะไรประมาณนั้น  (แม้คนเขียนหลายหน่อจะเรียกมันเล่นๆ ว่า มหากาบ ก็ตามที ^^" )

เนื่องจากมันเป็นเรื่องสั้นที่ ยาวววววว มาก (ต้นฉบับ 40 หน้าเอสี่... ไม่น่าเชื่อ)  คุณพีทจะตัดทอนมาลงครั้งละประมาณ 10 

หน้าขนาดพอดีอ่านนะครับ  ก็เป็นอันว่า 4 กระทู้จบ  ลงสัปดาห์ละครั้ง เช้าวันจันทร์นี่แหละ 

 ถือเป็นการเริ่มสัปดาห์ใหม่แบบ สยึย เล็กน้อย สำหรับเพื่อนๆ ที่เข้ามาอุดหนุน โฮ่ๆๆ




ผู้ร่วมก่อการเรียงตามลำดับที่เข้ามาเล่นเกม มีดังนี้ครับ

         >>     พิธันดร
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ
         >>     มณีนาคา
         >>     i_tua_yung
         >>     เซโก้4
         >>     รอมแพง
         >>     เจจุน
         >>     Adel
         >>     oreocream
         >>     เชอร์เบต จี๊ดดด
         >>     ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
         >>     อุณากรรณ
         >>     แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
         >>     sugarhut
         >>     Donut_ty
         >>     ชมสิจ๊ะ






นักแสดง
         >>     หมูเตย    :  กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย   (กระต่ายอะไร  ชื่อหมู.... ?)
         >>     อะโกโก้   :  พี่หมี (อะ) โกโก้      หมีผู้มีความดันต่ำ  ^o^  ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
         >>     มณีนาคา  :  นางนาคมณีนาคา   ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
         >>     พิธันดร     :  ปู่พีทซัง  (ซุง, จุง, คุง  อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
         >>     ละมุนใจ (มะลิป่า)  :  หนูลิ  หลานปู่พีทซัง
         >>     หิ่งห้อยน้อยใจ  :  หนูหิ่ง ฯ  (ยัยหิ่ง)  พรานนำทาง
         >>     อีโก้   :  ครุฑน้อยลูกครึ่ง  คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์)  ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
         >>     เชอร์เบต จี๊ด    :  เทพธิดาเชอร์เบต  หรือเฟิร์นซ่า
         >>     หมันมาก 14  :  เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์  นามว่าหมันมาก รุ่น 14 
         >>     ชมสิจ้ะ     :  เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ   ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
         >>     นายสามหน้า (สมจ๊อด)  :  สมจ๊อดไม้สามหน้า  แฝดของไม้หน้าหนึ่ง  กะ ไม้หน้าสอง
         >>     Donut_ty  :  เจ้าแม่โดนัทตี้  ที่กินแต่โดนัท
         >>     ศล    :  โกแลมปู่ศล  ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี  อิ  ๆ ๆ ๆ 
         >>     พุทรา  : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง  จากต้นพุทราวิเศษ  







รวม 16 คน และมีผู้ร่วมเล่นเกมที่ไม่ทราบชื่ออีก 1 ความคิดเห็นครับ  (ในที่สุด.... จำเลยก็สารภาพบาปว่า.... เป็นนู๋ลิ ปลอมตัวมา  อิ ๆ ๆ )


ตอนเล่น ต่อกันอย่างเมามัน ไม่ค่อยได้ตรวจตัวสะกดเท่าไหร่  ก่อนเอามาลง คุณพีทพยายามตรวจไปหลายรอบแล้ว 

แต่คงจะยังมีหลงหูหลงตาอยู่อีก ต้องขออภัยด้วยนะครับ   ส่วนการจัดแบ่งเป็นบทๆ คุณพีทมาเติมทีหลังครับ เพื่อให้หาง่ายว่าอะไรอยู่ตรงไหน  

เพราะเล่นๆ ไป คนเขียนก็ต้องหันมาถามกันเอง (ในเอ็มบ้าง ในกระทู้คุยต่างหากบ้าง) ว่านี่มันถึงที่ไหนแล้วเนี่ย งืด... เยอะจัด

เหอๆๆ  คุณพีทเลยมาแบ่งบทซะ เพื่อให้อ่านง่าย หาง่ายขึ้นครับ


ข้อมูลปิดท้ายเล็กน้อย นิทาน เอ๊ย เรื่องสั้นเรื่องนี้ เริ่มเล่น... เอ่อ... เริ่มช่วยกันเขียน วันที่ 2 มิถุนายน 2550 

จบลงในคืนวันที่ 27 กรกฎาคม 2550 รวมเป็นช่วงเวลาทั้งสิ้น 56 วัน หรือ 8 สัปดาห์เป๊ะ (แต่ไม่ได้เขียนทุกวันนะ)  จำนวน คคห ทั้งหมด 293 คคห ครับ






บรร-ระ-ยาย ความ . . . ตาม . . . ไท้ . . .   สะ-เด็ด . . . ญาติ . . .    (เอ่อ...    - -"     อืม...)




				
20 พฤษภาคม 2554 23:30 น.

* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน จดหมายถึงพ่อ ฉบับที่ 4 * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ



กราบเท้าคุณพ่อที่รักยิ่ง

พ่อคะ  ช่วงนี้หนูออกทำงานต่างจังหวัดคนเดียวอีกแล้วค่ะ  พี่ซิงขึ้นดอยไปดูพี่พลปรับปรุงบ้านค่ะ  ต้องทำรั้วให้แม่

ต้องทำโน่น นี่ นั่น อีกหลายอย่างเลยค่ะ  หนูก็เลยทำงานคนเดียว  ดีที่ยังมีน้องเลขาที่ออฟฟิตคอยช่วยอีก 3 คน

ช่วงที่เรียนปวช. หนูมีเพื่อนแปลก ๆ หลายคนหนูยังไม่ได้เล่าให้พ่อฟังเลยค่ะ  

เพื่อนแปลก ๆ ที่ว่าบ้างก็เรียนจบ  บ้างก็เรียนไม่จบค่ะ  หนูคิดว่าคนอื่น ๆ ที่อยู่ช่วงวัยรุ่น  น่าจะเจอเพื่อนแบบหนูเหมือนกันนะคะ

โรงเรียนที่หนูเรียนนี้เป็นโรงเรียนหญิงล้วน  มีเพื่อนคนหนึ่งมาจากเชียงใหม่เหมือนหนู

แต่เรียนอยู่คนละห้องค่ะ  มารู้ทีหลังว่าเป็นคนเชียงใหม่เหมือนกัน  อยู่มาวันหนึ่ง  เพื่อนคนนี้ก็มาคุยกับหนู

ถามหนูว่าอยากมีเงินเรียนไหม  จะได้ไม่ต้องไปหางานพิเศษทำงก ๆ ไม่ต้องไปเป็นคนใช้เขา  

แหม.... มาว่าหนูเป็นคนไช้  แต่ก็นะพ่อนะ  เป็นพี่เลี้ยงเด็ก  ก็ทำงานบ้านทุกอย่างเหมือน ๆ กับคนใช้นั่นแหละ  ^^"

เขาบอกว่าตอนนี้เขามีเสี่ยเลี้ยง  ถ้าหนูอยากสบายเขาจะหาให้  พ่อคะ  หนูตกใจมากเลยค่ะ  ตกใจจนทำให้หนูกลัวเพื่อนคนนี้ไปเลย

หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรเขานะคะพ่อ  หลังจากนั้นหนูก็พยายามเลี่ยงที่จะคุยกับเพื่อนคนนี้  โชคดีที่เรียนอยู่คนละห้องค่ะ  

ไม่งั้นหนูคงทำหน้าไม่ค่อยถูกเวลาเจอกัน  แล้วเพื่อนคนนี้ก็เรียนไม่จบค่ะ  ต้องออกจากโรงเรียนในปีสุดท้าย 

เห็นเพื่อน ๆ บอกว่าครอบครัวเขามีปัญหา  พ่อ - แม่แยกทางกันค่ะ    

ส่วนเพื่อนอีกคนนะคะเป็นคนจากสุพรรณค่ะ  เพื่อนคนนี้พ่อเขาให้ใช้เงินเดือนละ 3 - 5 หมื่นค่ะ ! 

จริง ๆ นะคะพ่อ  บ้านเขาคงจะรวยมาก ๆ เลย  ถึงให้เงินลูกใช้ได้ขนาดนี้  หนูก็ไม่ได้สนิทกับเขาหรอกนะคะ

เพื่อนคนอื่นเล่าให้หนูฟังน่ะค่ะ  ด้วยความที่เขาอยู่หอพัก  มีเงินเยอะ  ก็เลยซื้อสร้อยทองมาใส่  อยู่มาวันหนึ่งสร้อยทองเขาหายค่ะ

แล้วก็จับได้ว่าเพื่อนอีกห้องหนึ่งขโมยไปจำนำ  เขาก็แจ้งความจับ  พ่อคะ  หนูก็ไม่รู้ว่าเพื่อนคนที่ขโมยสร้อยทองไปจำนำน่ะ

มีความจำเป็นอะไรแค่ไหน  หนูไม่รู้ด้วยว่าเขาเข้าไปขโมยได้ยังไง  รู้แต่ว่าเขาอยู่หอพักเดียวกันค่ะ  เขาอาจจะสนิทกันก็ได้นะคะพ่อ

และเพื่อนคนนั้นก็ถูกตำรวจจับไป  ต้องออกจากโรงเรียนไปอีกหนึ่งคน  *__~

ยังมีเพื่อนร่วมชั้นอยู่คนหนึ่ง  เขามีญาติอยู่ที่ออสเตรเลียค่ะ  เขาก็มาคุยกับเพื่อน ๆ ในห้องว่าเขาจะไปออสเตรเลีย

พวกเราก็พยายามคุยให้เขาเรียนจบปวช.3 ก่อนแล้วค่อยไป  เพราะเหลือแค่ปีครึ่งก็จบแล้ว

เพื่อนคนนี้ดื้อค่ะพ่อ  ไม่ยอมฟังใครเลย  พอเปิดเทอมสองของปี 2 เขาก็ไม่มาเรียนค่ะ  เห็นเพื่อนในห้องบอกว่าเขาไปออสเตรเลียแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน  เขาก็กลับมาค่ะ  หนูไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน  แต่เขาต้องมาเรียนซ้ำปี 2 ค่ะ ต้องจบช้ากว่าพวกหนูตั้ง 3 ปี

แต่ก็ยังดีนะคะที่เขายังกลับมาเรียน  ^^

ตอนเรียนหนูก็รู้จักรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งนะคะ  มารู้ทีหลังว่าพี่เขามีสามีเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนนี้  อืมส์.... แปลกดีนะคะ

ลูกศิษย์กับครูเป็นสามีภรรยากัน  แต่พี่เขาบอกหนูว่าเขาอยากมีสามีฝรั่งค่ะ  เขาชวนหนูไปเป็นเพื่อนตอนที่เขาเอารูปไปสมัครหาคู่ฝรั่งด้วย

แต่หนูไม่ได้ไปหรอกนะคะพ่อ  เพราะหนูต้องรีบกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนน้อง  ส่วนวันเสาร์หนูก็ต้องทำงานพิเศษ  วันอาทิตย์ก็ไปเรียนรด.

พ่อคะ  มีเรื่องแปลกอีกเรื่องค่ะ  ตอนอยู่ปวช.ปี 1 ด้วยความที่หนูเรียนรด.  หนูมักจะถูกอาจารย์เรียกใช้อยู่บ่อย ๆ 

มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์เจอหนู  แล้วถามว่า.... เมื่อวานครูเรียกทำไมไม่ขาน ?  หนูก็งง ๆ ทำหน้าตาเอ๋อเหรอ.... ?

จารย์ขา  จารย์เรียกหนูเมื่อไหร่คะ  หนูไม่เห็นได้ยินเลยค่ะ  หนูก็บอกอาจารย์ไป  อาจารย์ก็มองหน้า  แล้วบอกว่า

เธอนั่นแหละ  ใช่เธอแน่ ๆ อาจารย์เรียกแล้วทำเป็นไม่ได้ยิน  หนูก็คิดว่า.... อ้าว ! ซวยล่ะสิ  จะแก้ตัวว่าไงล่ะทีนี้

หนูก็ได้แต่ขอโทษอาจารย์ไป  จะได้จบ ๆ ค่ะ  *__~

พอขึ้นปวช.2 มีการเปลี่ยนห้องตามคะแนนที่ได้ค่ะ  หนูได้อยู่ห้อง 2/1 (เด็กเรียนค่ะพ่อ  อิ ๆ ๆ )

ทีนี้หนูก็ได้เพื่อนใหม่ชื่อเมย์ค่ะ  พ่อคะหนูก็ลืมไปแล้วที่ถูกอาจารย์ดุเรื่องที่เรียกหนูแล้วหนูไม่ได้ยินน่ะค่ะ

มีอยู่วันหนึ่งเป็นวิชาที่อาจารย์คนนี้สอน  หนูกับเมย์นั่งติดกันค่ะ  อาจารย์ก็มองแล้วก็ทำหน้างง ๆ เอ๊ะ ๆ ๆ ๆ

ทำไมเธอสองคนหน้าเหมือนกันจัง ? ? ? นั่น ! เพื่อน ๆ ในห้องก็หันมามองกันเป็นตาเดียว  เออ.... จริงเนาะ

เธอสองคนหน้าคล้ายกันมากเลย  ถ้าดูคนละทีก็นึกว่าเป็นคนเดียวกันนะ   แต่ถ้าอยู่ด้วยกันก็แค่คล้าย ๆ ผมยาวเหมือนกัน

ความสูงพอ ๆ กัน  ขาวหมวยเหมือนกัน  ถ้ามองไกล ๆ อาจจะนึกว่าเป็นคนเดียวกันได้  แฮ่....  นึกขึ้นมาได้

เราเคยถูกจารย์ดุที่เรียกแล้วไม่ขาน  ได้ทีถามเมย์ต่อหน้าจารย์เลย  เมย์  ตอนปี 1 เธอเคยได้ยินอาจารย์คนนี้เรียกชื่อเราไหม ?

เมย์ก็นึก ๆ อืมส์.... คุ้น ๆ ว่าอาจารย์เคยเรียกนะ  แต่ไม่ใช่ชื่อเรานี่  เราก็เลยไม่ได้สนใจ  

นั่นไง ! หนูก็เลยถูกจารย์ดุไปฟรี ๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าจารย์เรียกผิดคน  แหม.... จะดุจารย์คืนก็มิได้นะพ่อนะ

หลังจากนั้นอาจารย์ก็ยังคงจำผิดจำถูกค่ะ  ต้องคอยบอกเสมอว่าจารย์เรียกผิดอีกแล้ว.... เฮ้อ ! ดีที่ได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ

ไม่งั้นหนูก็คงจะถูกดุอีกไม่เว้นวายนะคะพ่อ  ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ  ครูชอบเรียกใช้เด็กที่เรียนรด.น่ะค่ะ  

คงประมาณว่า.... เด็กที่เรียนรด.ต้องอดทน  เข้มแข็ง  และแรงเย๊อะ.... มั้งคะ  ^__^

พ่อคะ  หนูต้องไปช่วยพี่กบเก็บข้าวของที่ชลบุรีค่ะ  พี่กบจะอพยพครอบครัวไปอยู่เชียงใหม่  หนูเล่าให้พ่อฟังแค่นี้ก่อนนะคะ  แล้วหนูจะเขียนถึงพ่ออีกนะคะ

พ่อจะได้รู้ว่าลูกสาวของพ่อเติบโตมาถึงทุกวันนี้ได้ยังไง

รักและคิดถึงพ่อที่สุดค่ะ


หนูหิ่ง ฯ

ลูกหล้าของพ่อ

ปล.

พ่อคะ  ฉบับนี้ไม่มีรูปให้พ่อดูนะคะ

โน้ตบุ๊คหนูเจ้ง  ข้อมูลหายไปหมดเลยค่ะ  

ตอนนี้กำลังให้ช่างกู้ไฟล์คืนอยู่ค่ะ



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
Lovings  หิ่งห้อยน้อยใจ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหิ่งห้อยน้อยใจ