15 พฤศจิกายน 2549 15:14 น.
อ.วรศิลป์
หวนคิดถึงมือคู่หนึ่งซึ่งหยาบกร้าน
กรำการงานหนักหนามาแต่หลัง
มือคู่หนึ่งซึ่งเข้มแข็งแรงพลัง
เป็นกำบังป้องภัยไม่หวั่นเกรง
มือคู่ที่เคียงข้างไม่ห่างเหิน
มือคู่ที่พร้อมเผชิญคนข่มเหง
มือคู่นี้ก็คือมือพ่อฉันเอง
พ่อคนเก่งที่หนึ่งกว่าใครใคร
มือของพ่อโอบกอดแสนอบอุ่น
มือของพ่อคอยค้ำจุนยามตั้งไข่
มือของพ่อเคยจูงพาฉันก้าวไป
มือของพ่อชี้จุดหมาย ณ ปลายทาง
*************
ฉันวันนี้หยัดยืนบนสองเท้า
ฉันเดินก้าวบนวิถีพ่อถากถาง
ฉันวันนี้จะจูงมือพ่อร่วมทาง
ประคับประคองและอยู่ข้างพ่อเรื่อยไป
ให้มือพ่อที่เหนื่อยหนักได้พักผ่อน
ให้กายพ่อที่เหนื่อยอ่อนกลับสดใส
หวังพ่ออยู่คู่ฉันวันถึงชัย
" ร่มโพธิ์ใหญ่ " จะรดน้ำให้ฉ่ำเย็น
** วรรณกรรมเพื่อพ่อ **
13 พฤศจิกายน 2549 14:11 น.
อ.วรศิลป์
(บทเพลง)
นับแต่วันลูกเกิด
พ่อประเสริฐกว่าใครในหล้า
พ่อเปี่ยมความรักความเมตตา
พ่อเปี่ยมกรุณาเอื้ออาทร
ค่ำเช้าพ่อไม่เคยห่าง
ทุกอย่างพ่อคอยพร่ำสอน
ทุกก้าวที่ลูกสัญจร
พ่ออาทรเคียงข้างไม่ห่างกาย
** ยังจำได้ถึงรอยไม้เรียว
ที่รั้งเหนี่ยวมิให้เหลวใหล
รอยไม้เรียวลูกเจ็บเพียงกาย
แต่หัวใจพ่อตรมขมขื่น
ความรักที่พ่อมีให้
รักจากใจที่พ่อหยิบยื่น
วันนี้ลูกขอมอบคืน
ขอหยิบยื่นคืนพ่อเช่นกัน
*** สัญญาจะเป็นคนดี
ทุกวจีพ่อสอนลูกจะจำ
สวดมนต์ไหว้พระเช้าค่ำ
น้อมนำให้พ่อสุขใจ
วันนี้ยังมีพ่ออยู่
ขอเชิดชูบูชาพ่อไว้
ด้วยรัก...รักจริงจากใจ
พ่อยิ่งใหญ่เกินใคร...ลูกรักพ่อ
** วรรณกรรมเพื่อพ่อ **
หมายเหตุ :1. บทเพลงนี้แต่งขึ้นเพื่อใช้ในโอกาสวันพ่อ 2546
2. สามารถปรับเป็น " แม่ผู้ยิ่งใหญ่ " ก็ได้
3. หากสนใจโน้ตเพลงนี้ ก็ยินดีครับ
(worasilp@thaimail.com)
13 พฤศจิกายน 2549 10:20 น.
อ.วรศิลป์
กลั่นจากเลือดในกายมอบให้ลูก
ด้วยพันผูกลูกยิ่งกว่าสิ่งไหน
ด้วยเจ้าคือแก้วตาคือดวงใจ
คือสายใยชีวิตจิตวิญญาณ์
เลือดและเนื้อพ่อนี้พลีเพื่อเจ้า
ดังร่มเงาโพธิ์ใหญ่ใบแน่นหนา
จะโอบอุ้มคุ้มชูเจ้าลูกยา
ไปจนกว่าชีพพ่อลับดับมลาย
ยามเจ้าหิวพ่อจะหาน้ำนมป้อน
ยามเจ้าร้อนพ่อจะพัดให้ร้อนหาย
ยามเจ้าทุกข์พ่อจะช่วยให้ทุกข์คลาย
ยามป่วยไข้พ่อจะเฝ้าทั้งเช้าเย็น
ถึงเหงื่อพ่อจะรินหลั่งดั่งสายฝน
พ่อจะทนเพื่อเจ้ารอดปลอดทุกข์เข็ญ
แม้นต้องเชือดเลือดตาแทบกระเด็น
แม้นเส้นเอ็นขาดวิ่นสิ้นกายา
หวังเพียงเจ้าลูกยานั้นอย่าดื้อ
หมั่นฝึกปรือเขียนอ่านการศึกษา
ด้วยวันหนึ่งที่ต้องพรากจากแก้วตา
สิ่งล้ำค่าขอมอบไว้ให้ลูกเอย
** วรรณกรรมเพื่อพ่อ **
10 พฤศจิกายน 2549 11:02 น.
อ.วรศิลป์
จำได้เมื่อวัยเด็ก ข้ายังเล็กไม่เดียงสา
"วันแม่" ทุกครั้งครา เพลงสอนข้า "ค่าน้ำนม"
ข้าจำจนขึ้นใจ ข้าเติบใหญ่ได้สุขสม
เหตุด้วยคุณน้ำนม กลั่นผสมเลือดมารดา
แต่ข้าไม่เข้าใจ เหตุไฉนพ่อของข้า
ใช่ด้อยกว่ามารดา แต่ทว่าเพลงไม่มี
"วันพ่อ" ให้สงสัย ว่าทำไมเป็นเช่นนี้
พ่อข้าก็ปรานี คุณทวีเช่นเดียวกัน
วันนี้จึงเอื้อมอาจ เติมแต่งวาดให้เต็มฝัน
เรียงถ้อยร้อยจำนรรจ์ เพื่อรังสรรค์เพลงบิดา
อาจดูไม่เข้าที ถ้อยวลีจากใจข้า
หวังเพียงเพื่อบูชา คุณบิดาด้วยเสียงเพลง
***********************
ขับกล่อมและบรรเลง.....จากใจลูกทุก ๆ คน
***********************
รักของพ่อ
(ที่มาคำร้อง/ทำนอง : เพลงค่าน้ำนม)
พ่อนี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
พ่อเฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
พ่อเราเฝ้าโอละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเหไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้พ่อถนอม
ชีพพ่อพร้อมทุ่มเทด้วยรักลูกปักดวงใจ
เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาคือใจที่พ่อพลีให้ด้วยความชื่นชม
ครวญคิดพินิจให้ดี
ซึ่งพระคุณพ่อนี้จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าพ่อจ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
มีรักของพ่อผสมอยู่ในน้ำนมที่ลูกดื่มกลืน
ความรักยิ่งใหญ่ชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าพสุธายั่งยืน
โลกนี้หามีใครอื่น
รักที่พ่อหยิบยื่น ลูกทดแทนคืนคงไม่สิ้นเอย
** วรรณกรรมเพื่อพ่อ **
10 พฤศจิกายน 2549 08:56 น.
อ.วรศิลป์
(ศิษย์ข้าฯ)
จงมุ่งหวังความสำเร็จในบั้นปลาย
ตั้งเป้าหมายแล้วพากเพียรเรียนให้ถึง
สองเท้าเจ้าจงก้าวมั่นอย่าพรั่นพรึง
เดินให้ถึงที่หมาย ณ ปลายทาง
จงเตือนตนสอนตนให้ทนสู้
ยากลำบากขวางอยู่จงถากถาง
แม้นเหน็ดเหนื่อยเพียงใดไม่ละวาง
ทุกก้าวย่างจงคงมั่นอย่าสั่นคลอน
จงตระหนักในเกียรติและศักดิ์ศรี
ยึดทางดีวจีครูผู้พร่ำสอน
สิ่งเลวร้ายทางอบายพึงสังวร
จะเดือดร้อนหากย่างกรายไปพัวพัน
จงเพียรยึดเป้าหมายปลายทางไว้
เป็นหลักชัยแน่วแน่ไม่แปรผัน
ตั้งใจดีและทำดีทุก ๆ วัน
ปลายทางฝันพ่อแม่หนูและครู...รอ
หน้าส่วนตัว
1303
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
