นิราศรักที่ริมโขง

อรุณสุข

เพ็ญเด่นงามท่ามฟ้าเมื่อคราหนาว
ดาราพราวพร่างพรายประกายศรี
ยลพโยมเยี่ยมหล้ามหานที
ริมฝั่งที่เชียงแสนสุดแคว้นไทย

สองฝั่งฟากโขงข้ามเมื่อยามนั้น
เชื่อมสัมพันธ์หมู่มิตรต่างชิดใกล้
บุญพระธาตุฯถึงวันต่างครรไล
พาหัวใจพี่สลักต้องพักตร์นวล

เพ็ญกระจ่างดารานภาพิศ
ยังไม่สิทธ์งามเท่าเพียงเจ้าสรวล
หยาดยิ้มน้อยจอมขวัญช่างรัญจวน
ดั่งชื่นชวนพี่ยาให้ตราตรึง

คงเป็นบุญสองเราได้เนารัก
ต่างสมัครหมายวิวาห์จะมาถึง
คงเป็นกรรมเก่าก่อนมาย้อนดึง
สงครามรึ้งรักล่มปิดพรมแดน

ตะวันย่ำสนธยาอีกคราหนาว
เดือนกับดาวยังเคียง ณ. เชียงแสน
ใยรักเรากลับนิราศมาขาดแคลน
มองข้ามแคว้นฝั่งขวาอุราราน

กราบขอพรพระธาตุช่วยวาดหวัง
ให้สองฝั่งคืนดีดั่งที่ขาน
ขอน้ำโขงโยงสัมพันธ์เช่นวันวาน
พบนงคราญเคียงขวัญนิรันดร์ไกล