17 ธันวาคม 2546 23:19 น.
อัลมิตรา
๏ ยกทัพจับศึกสร้าง.............เวรกรรม
ก่อกฎเกณฑ์ชี้นำ.................เข่นข้า ( ฆ่า )
ราวีทั่วโลกกำ-.....................สรวลมาก มีแล
เห็นเด่นดีจึงบ้า...................คลั่งคล้ายพลายพัง ๚
๏ บุกรุกบุกริบแคว้น.............รังควาน
คงเกียจชังจึงราญ.................รุกล้ำ
ทำลายทุกเรือนชาน...............ล้วนวอด- วายแล
อาจคาดหมายข่มขย้ำ............ฆ่าล้างพงศ์พันธุ์ ๚ะ๛
๏ ยกทัพจับศึกสร้างเวร-..........กรรมก่อกฎเกณฑ์
ชี้นำเข่นฆ่าราวี
ทั่วโลกกำสรวลมากมี...............แลเห็นเด่นดี
จึงบ้าคลั่งคล้ายพรายพัง
บุกรุกบุกริบแคว้นรัง-.............ควานคงเกียจชัง
จึงราญรุกล้ำทำลาย
ทุกเรือนชานล้วนวอดวาย.......แลอาจคาดหมาย
ข่มขย้ำฆ่าล้างพงศ์พันธุ์ ๚ะ๛
9 ธันวาคม 2546 15:56 น.
อัลมิตรา
๏ เขียนโคลงจรรโลงศิลป์.........ตราบแผ่นดินจะสิ้นสูญ
ร่ายคำนำเกื้อกูล.....................อาจเพิ่มพูนจินตนาการ
คงมั่นฉันทลักษณ์..................แจ้งประจักษ์รักษ์จดจาร
เรียงร้อยถ้อยชำนาญ...............อิงโบราณเหล่าเมธี ๚ะ๛
๏ เขียนโคลงคงฝากชั้น-............เชิงกวี
เลียนแบบมวลเมธี....................เก่งกล้า
บังเกิดจิตสุนทรีย์.....................เกษมสุข
ตราบภพกลบกายข้า ฯ..............จึ่งสิ้นพิศมัย ๚
๏ ฉันทลักษณ์ประจักษ์แจ้ง.........ปฏิภาณ
หลายหลากพจน์จดจาร..............เพริศแพร้ว
เรียงคำร่ายโคลงผสาน...............รังสฤษดิ์
อิงท่านบรมครูแก้ว....................ชาติเชื้อวรรณศิลป์ ๚ะ๛
8 ธันวาคม 2546 17:44 น.
อัลมิตรา
( มาลินีฉันท์ ๑๕ )
๏ กะกะกะกะกะกะกากา.....กากะกากา......กะกากา
กะกะกะกะกะกะกากา........กากะกากา......กะกากา ฯ
๏ ฤ รติ ณ หฤทัยข้า ฯ.....ดั่งสุรีย์จ้า.................มหาศาล
สิริฐิตกนิรันดร์กาล...........ล้ำและโอฬาร...........ตระหง่านงาม
ดุจกวิสิพยายาม...............ย้ำประพันธ์ความ......นิยามเปรย
อุระปณิธิสิชมเชย.............ดั่งเสมือนเคย..........เฉลยคำ ๚
๏ ผิว์รติดุจศศีล้ำ.............รัศมีนำ...................ณ ราตรี
ขณะศศิชุติเพียงนี้...........รื่นฤทัยมี.................สถิตใจ
ผิว์อุระอภิรดีใฝ่...............คงกมลไว้.................มิให้สูญ
มนะสุขอภิรมย์พูน...........รักสิเกื้อกูล...............มนุญนาน ๚ะ๛
6 ธันวาคม 2546 00:25 น.
อัลมิตรา
๏ ครั้นพลบค่ำยามคืนยืนจับกิ่ง
หลบเร้นสิงแนบกายในไพรสัณฑ์
แซกซ่อนตนแอบอิงกิ่งไม้พลัน
แลนวลจันทร์เคลิ้มสุขซุกปีกนอน
ฟังเสียงลมชมไพรใจสุขแท้
ลืมอ่อนแอเหนื่อยล้าคราเก่าก่อน
เปี่ยมความหวังตั้งใจไม่บั่นทอน
ตะวันรอนรุ่งหล้าผละโบยบิน
เมื่อรุ่งแจ้งแสงสีสุรีย์ฉาย
กางปีกหมายเหินฟ้าจะโผผิน
สู่โลกกว้างสุนทรีย์ที่สมจินต์
จนกว่าสิ้นแรงใจไร้กำลัง
ครั้นเหนื่อยอ่อนร่อนถลาหากิ่งเกาะ
ร่ายเสนาะกล่อมไพรดุจใจหวัง
ขยับกายสยายขนจนน่าฟัง
ตราบกระทั่งหายล้าจึงลาไป
ปีกกระพือพลิกแพลงด้วยแรงฝัน
ชมผาชันพฤกษาป่าเขาใหญ่
ล้อลมลิ่วลำพังอย่างสมใจ
รื่นฤทัยเสรีภาพตราบวายปราณ
สองปีกกล้าใจแกร่งกำแหงเหิน
ยังเพลิดเพลินสวยสง่าอย่างกล้าหาญ
จ้องระวีเลื่อมหล้าพาชื่นบาน
เพรียกกังวานเริงร่าใต้ฟ้าคราม ๚ะ๛
4 ธันวาคม 2546 08:45 น.
อัลมิตรา
๏ อภิลักขิตกาลเวียนบรรจบ
ดิถีครบ ๕ ธันวา มหาสมัย
เหล่าไพร่ฟ้าทวยราษฎร์ชนชาติไทย
ต่างรวมใจนอบน้อมจอมจักริน
พระมหากรุณาธิคุณ
แผ่ไออุ่นเอื้อสยามทุกคามถิ่น
พระบาทย่างเยือนแดนทั่วแผ่นดิน
องค์ภูมินทร์ประทานสุขเปลื้องทุกข์พลัน
ธ ทรงงานอันหนักมากนักหนา
เมื่อนำมาเรียงร้อยถ้อยรังสรรค์
ทุกสิ่งล้วนเกื้อหนุนคุณอนันต์
เกินประพันธ์บทกวีที่บรรยาย
ทุกโครงการฯ ทรงดำริล้วนพิศิษฎ์
ผลสัมฤทธิ์แก้จนคนทั้งหลาย
ชาวประชาสงบสุขทุกข์คลี่คลาย
ร่มเย็นภายใต้หล้าพระบารมี
ทรงมอบสวนไร่นาถิ่นอาศัย
คนจนได้ประกอบการพลันสุขี
ด้วยอาชีพเกษตรกรรมตามวิธี
เปลื้องปลดหนี้เปี่ยมสุขทุกผู้คน
ปลูกพืชผักพฤกษาธัญญาหาร
ไว้เจือจานตามถนัดไม่ขัดสน
พลิกแผ่นดินถิ่นไทยไล่ความจน
ดำรงตนตามธรรมนำสุขใจ
ยามแดนดินถิ่นใดมีภัยแล้ง
พระคุณแห่งกรุณาแผ่มาให้
ธ ประทานฝนหลวงด้วยห่วงใย
ผืนนาไร่ไม้สวนล้วนสมบูรณ์
ทรงสร้างเขื่อนทำนบฝายคล้ายเล็งเห็น
ความจำเป็นมากมายไม่เสื่อมสูญ
เก็บกักน้ำเอาไว้ให้บริบูรณ์
เพื่อเกื้อกูลเกษตรกรรมได้ทำกิน
คราวบ้านเมืองผจญความระส่ำระสาย
จนวุ่นวายอุปสรรคมากหนี้สิน
ยาเสพติดระบาดไปในแผ่นดิน
ทั้งยังสิ้นคุณธรรมนำการเมือง
พระทรงเป็นแรงใจไทยทั้งชาติ
จนสามารถพ้นภัยในทุกเรื่อง
พลิกวิกฤติเป็นโอกาสชาติรุ่งเรือง
สมเป็นเมืองขวานทองผ่องอำไพ
ขออำนาจแห่งพระชินสีห์
พระธรรมที่ผ่องผุดพิสุทธิ์ใส
คุณพระสงฆ์ทรงศีลสิ้นอาลัย
ทวยเทพไทมเหศักดิ์ทั่วนัครา
พระเสื้อเมืองพระทรงเมืองผู้เรืองฤทธิ์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสกลโพ้นโลกหล้า
พระสยามฯ มิ่งเมืองเรืองเดชา
ขอจงมาอำนวยแลอวยพร
ขอให้พระสยามินทร์นรินทร์นั้น
เกษมสันต์ดั่งข้า ฯ อุทาหรณ์
พระชนมายุผ่านพุทธันดร
จตุรพรพร้อมสรรพตราบนิรันดร์
ขอเทิดทูนบูชามหาราช
แทบเบื้องบาทจนกว่าจะอาสัญ
ทวยราษฎร์น้อมสดุดีด้วยชีวัน
จอมราชันขอจง ทรงพระเจริญ ๚ะ๛
ถวายพระพร เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุยเดชมหาราช
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
สมาชิกบ้านกลอนไทย thaipoem.com
หน้าส่วนตัว
971
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
