31 ตุลาคม 2548 08:54 น.

..๏ ขลาด

อัลมิตรา


..๏ ถูกเขาเย้ยว่าใจเสาะหัวเราะถม 
ยามเราล้มเจ็บจนจุกลุกไม่ไหว
บ่อยครั้งที่เพื่อนแสดงเหมือนแล้งใจ
ต้องข่มจิตอดทนไว้ไม่ตอบคำ

ยอมรับกับความช้ำชอกที่พอกพูน
คนเสียศูนย์บ่นมิได้แม้ใครขำ
คราวที่เราสบเคราะห์ร้ายพ่ายต่อกรรม
หลายคนต่างกระทืบซ้ำจนหนำพอ

เจ็บแค่ไหนสะกดใจไม่โมโห
แม้กายโซมากแผลเยินเกินหาหมอ
ทุกถ้อยความเขาประณามหยามด่าทอ
อาจบ้างที่น้ำตาคลอท้อเสียจริง

กลายเป็นคนที่ขี้ขลาดอนาถนัก
แม้นใครทักมิสนใจไม่สุงสิง
หัวใจเศร้าซุกกะลาคราพักพิง
เรื่องทุกอย่างขอปลดทิ้งสิ่งหลอกลวง ๚ะ๛

 				
28 ตุลาคม 2548 08:37 น.

..๏ ฝากหัวใจไว้สะเมิง

อัลมิตรา


..๏ แลทิวเขาทอดสลับดูซับซ้อน
ตะวันรอนเลียบลงตรงเหลี่ยมผา
ชอุ่มพฤกษ์พรรณไม้ในพนา
แว่วนกป่ากล่อมไพรยังได้ยิน

พกหัวใจอ่อนล้ามาพักผ่อน
หลบเรื่องราวรุ่มร้อนนอนต่างถิ่น
ใช้ชีวิตเฉกชาวบ้านบนลานดิน
ลืมหมดสิ้นเมืองกรุงยุ่งวุ่นวาย

ยิ้มรับกับรอยยิ้มทุกถ้วนหน้า
ทุกข์แบกมามากนั้นก็พลันหาย
สาม-สี่วันอยู่เมืองเหนือเพื่อผ่อนคลาย
หลากเรื่องร้ายปลิดทิ้งที่พิงคนคร

ดื่มด่ำกับความสุขรอบรอบข้าง
บนเส้นทางชาวไพรในสิงขร
จะร้อน-หนาวเพียงใดไม่อาทร
เหนื่อยก็นอนตื่นก็เดินแสนเพลินใจ

จวบวันก่อนคืนเหย้ากลับเข้ากรุง
ยังพบรุ้งที่งดงามยามฟ้าใส
กระซิบแผ่วจากปากฝากบางใคร
ว่าจะขอพักหัวใจไว้สะเมิง ๚ะ๛
				
22 ตุลาคม 2548 08:04 น.

..๏ ในภวังค์

อัลมิตรา


..๏ มีม่านเมฆเฉกฉากอันหลากร่าง
มากั้นหว่างฟากฟ้านภาสวรรค์
แต่งด้วยมวลดาราโสภาพรรณ
อีกดวงจันทร์แจ่มกระจ่างพร่างแพรวพราว

ให้เชยชมภิรมย์รื่นทุกคืนค่ำ
ร่ายลำนำกวีไปในคืนหนาว
ผูกพยางค์ชมเดือนเป็นเพื่อนดาว
ที่แวววาวเวิ้งว้างหว่างเมฆา 

ยังเฉิดฉันท์พรรณรายแสงฉายฉาน
ต่างตระการแจ้งประจักษ์งามนักหนา
เพริศพิไลนวลละอองผ่องโสภา
ยังตรึงตราสุขใจมิใช่น้อย

ด้วยคำนึงถึงบางใครในภวังค์
อดีตยังตามสะกิดให้คิดบ่อย
คราวสานสายสัมพันธ์วันรอคอย
ยังเลื่อนลอยเกินกว่าไขว่คว้ามัน ๚ะ๛
 
				
18 ตุลาคม 2548 08:43 น.

..๏ สายล่อฟ้า

อัลมิตรา


..๏ ดวงจิตแสนฉกาจกล้า.........ทรนง
บ่หวั่นเกรงหรือพะวง................อริร้าย
รักษาเกียรติดำรง......................ตลอดชีพ
ยืนหยัดองอาจคล้าย.................ผงาดท้าอัสนี ฯ

..๏ เป็นเหล็กแหลมแท่งน้อย...ทองแดง
ลมคลั่งฝนสำแดง.......................ฤทธิ์กล้า
เสียงสนั่นอีกลำแสง...................แปลบปลาบ
ยังยึดมั่นเสมือนท้า....................เล่ห์ร้ายภัยพาล ฯ  

..๏ ไม่กลัวฝนบนฟ้า...............ยังแกร่งกล้าดั่งท้าทาย
ลมแรงมากล้ำกราย..................มุ่งทำลายให้หวั่นเกรง
กรรโชกโลกหล้าสั่น................ดั่งลงทัณฑ์มั่นข่มเหง
คลุ้มคลั่งดั่งนักเลง...................แล้วเพ่งเล็งอย่างร้อนรน ฯ

..๏ แท่งเหล็กหนึ่งกล้าแกร่ง....แสนกำแหงฝ่าลมฝน
อัสนีที่เบื้องบน........................คำรามรนยิ่งโกรธา
สำแดงอัสนีบาต.......................ลำแสงปราดเกรี้ยวกราดมา
ดังสนั่นลั่นโลกา......................อวดศักดาบ้าฤทธี ฯ

..๏ เหล็กเหล็กยิ่งทรนง..............หยิ่งดำรงคงศักดิ์ศรี
แม้นน้อยด้อยบารมี..................หากยังมีอดุมการณ์
องอาจเก่งฉกาจนัก...................ต้องตระหนักความเหิมหาญ
ถูกบุกแลรุกราน.........................กลับยืนกรานอย่างยืนยง ฯ

..๏ โลกหล้าเวหาหาว................ปรวนแปรราวจักมลายลง
ท้าทายด้วยทรนง......................เดชดำรงตราบฝนซา 
โดดเดี่ยวอย่างโดดเด่น.............มิหลบเร้นจากอาญา
ฝนสั่งครั้งแสงฟ้า......................มุ่งเข่นฆ่ามิครั่นคร้าม ฯ

..๏ แท่งเหล็กโลหะน้อย..........ศักดิ์ศรีด้อยบ่เกรงขาม
ฝนฟ้าบ้าคุกคาม.......................เจ้ายังงามอยู่หนึ่งเดียว
อยู่สูงรับแสงเสียง....................เจ้าสู้เสี่ยงเพียงโดดเดี่ยว
องอาจเหิมหาญเทียว...............ท้าทายฟ้าอย่างกล้าเกิน ฯ

..๏ ใต้หล้าเวหาหาว.................แม้นร้อนหนาวจงกล้าเผชิญ
พบภัยอย่าจระเทิญ..................จงดำเนินฝ่าฟันไป
ปัญหาแลอุปสรรค....................จงตระหนักในจิตใจ
กล้าหาญและชาญชัย...............อย่างเกรียงไกรสายล่อฟ้า ๚ะ๛

				
15 ตุลาคม 2548 09:33 น.

..๏ เมื่อรักแวะมาทักทาย

อัลมิตรา


...เมื่อความรักแวะผ่านมาทักทาย
...ก็คงคล้ายแรกเจอเธอกับฉัน
...แปลกจริง !..เหมือนเราคุ้นเคยกัน
...คล้ายกับความผูกพันนั้นยาวนาน
...เรียกว่าอะไร ในความรู้สึกที่สัมผัส ?
...บางอย่างบางสิ่งที่ยิ่งกว่าหวาน
...ไม่ต้องพูด ไม่ต้องพร่ำ จนทำให้รำคาญ
...ดูเหมือนว่าเราจะผ่าน..คำขานรัก
...เคยสงบสงัดในหัวใจ
...แต่เหตุใด จึงหวั่นไหว .. ไม่รู้จัก
...รู้เพียง ทุกคืนวันคิดถึงเธอยิ่งนัก
...ฤๅ..ฉันจะหลงรักเธอเข้าแล้ว
...ดั่งเสียงในหัวใจ .. ครวญหา
...หนาวนัก หนาวหนักหนา แม้นลมพัดแผ่ว
...เหลียวมองรอบกาย ดั่งไร้วี่แวว
...คงเป็นเพราะ ..ความรักมาทักทายแล้ว...ก็จากลา
 
...ความรัก...คือความหมายแห่งใจที่ซับซ้อน
...ความรัก...มักเปลี่ยนร้อนเป็นความอบอุ่น
...ความรัก...มักแปลงหนาวให้เย็นราวลมชมพิรุณ
...ความรัก...มักเกื้อหนุนให้กร้าวแกร่งเกินพลังทั้งปวง

...ความรัก...ไร้เสแสร้งระแวงหวาด
...ความรัก...ไร้อาฆาตความหึงหวง
...ความรัก...ไร้แต่งเสริมเพิ่มความหลอกลวง
...ความรัก...ไร้ความจาบจ้วง...
...ความรัก...ไม่ล่วงเกินด้วยเล่ห์เพทุบายใด

...ความรัก...หากลุ่มหลงคงชอกช้ำ
...ความรัก...หากเพลี่ยงพล้ำคงระกำร่ำไห้
...ความรัก...หากยึดถือคือระเบิดในหัวใจ
...ความรัก...แม้นมีให้ใครได้  แต่อย่าลืมให้ตัวเอง
 				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า