29 ตุลาคม 2550 12:58 น.

๏ พอจะมีเวลามาหาไหม ?

อัลมิตรา


        ๏ พอจะมีเวลามาหาไหม ?
        ฉันเขียนกลอนถามไปด้วยใจหวัง
        เพราะเธอนั้นห่างหายคล้ายชิงชัง
        หัวใจยังเหมือนเก่าหรือเปล่าเธอ ?

        ช่างผิดแผกแตกต่างจากเมื่อก่อน
        เธอเคยอ้อนคลอเคล้าหยอกเย้าเสมอ
        กลับเปลี่ยนแปลงชอบกลมิปรนเปรอ
        ฤๅ หลงเพ้อสาวใหม่จึงไม่แล 

        หากรักเราเลือนลางเพราะห่างไกล
        เหมือนรักของบางใครในกระแส
        คำเพ้อพร่ำ"จะรักมั่นมิผันแปร"
        นิยามนั้นที่แท้แค่คำลวง

        พอจะมีเวลามาหาไหม ?
        ฤๅ สิ้นแล้วเยื่อใยไร้แววหวง
        แม้นเธอมิตระหนักรักทั้งปวง
        โปรดอย่าถ่วงหัวใจฉันให้ตรม ๚ะ๛

ฉันถามไป เพราะหัวใจเริ่มหวั่นไหวแล้วนะเธอ ..
 
				
25 ตุลาคม 2550 10:49 น.

๏ ม่านหมอกบางที่สังขละ ฯ

อัลมิตรา

1193217175.jpg
         ๏ ม่านหมอกเมฆเฉกฉากหลากลดหลั่น
         ใกล้ไกลกั้นคั่นขวางหว่างภูผา
         ล้วนเลื่อนลอยคล้อยคว้างหว่างนภา
         ดาษดื่นตาตรึงใจให้เปรมปรีดิ์

         จากเบื้องบนหนหาวราวเมืองสวรรค์
         เป็นฉากชั้นตระการเห็นเป็นวิถี
         ครั้นคราวแจ้งแสงสว่างกลางปฐพี
         ต้องกันที่ขาวละมุนสมดุลย์กัน

         ต้องลมปลิวพลิ้วประภาบ้างลาเลื่อน
         ยังเยี่ยมเยือนแนวป่าพณาสัณฑ์
         สู่ห้วงน้ำล้ำขจายคล้ายแพรพรรณ
         อันเลิศล้ำงามฉะนั้นเฉิดฉันเกิน

         จากสูงล้ำนำแน่วสู่แถวทุ่ง
         จากฟ้ารุ่งมุ่งป่ามาเขาเขิน
         จากแดนสรวงห้วงมหรรณพ์อันจำเริญ
         ต่างมาเพลินแต่งไพรให้งดงาม

         ฤๅอวดเทพเทวามหาศาล ?
         จนชื่นบานชอบใจจึงไถ่ถาม
         ว่าเทพใดในหล้าระบือนาม
         ผู้ชอบความงามวิจิตรเนรมิตไว้

         จนชาวชนคนป่ามาประสพ
         ชาวเมืองพบตื่นตะลึงจึงสงสัย
         เช่นนี้หรือคือสวรรค์อันอำไพ
         แสนสุขใจยามเห็นเป็นขวัญตา ๚ะ๛


 				
23 ตุลาคม 2550 20:26 น.

๏ หยุดคิดสักนิดก่อนคิดจะรักใคร

อัลมิตรา


          ๏ เสียงซุบซิบติดตาม"รักสามเส้า"
          เหมือนนิยายน้ำเน่าเขากล่าวถม
          รักขมวดวุ่นวายกลายเป็นปม
          ดาวเด่นของสังคมแทบล้มตึง

          เหตุเพราะศึกแย่งชายทำขายหน้า
          หนุ่มที่ว่า ฤๅ ควรให้ชวนหึง
          ต่างรู้ทั่วตัวเขาหวังเคล้าคลึง
          ไม่เลือกหนึ่งเกี่ยวข้องลองพลัง

          คงมากสาวจับจองจึงจ้องแจก
          แต่ก็แปลกสาวรุมล้อมหน้าหลัง
          จนเกิดเรื่องอื้อฉาวเป็นข่าวดัง
          เมื่อพลาดพลั้งเลินเล่ออ้างเผลอตัว

          เฉกละครสอนใจชวนให้คิด
          ถูกหรือผิดสังคมประโคมทั่ว
          หนึ่งคนรักอีกหนึ่งซึ่งพันพัว
          ถ้าเกลือกกลั้วต่อไปคงไม่ดี

          จงตระหนักสักนิดก่อนคิดรัก
          แม้นจมปลักจะท่วมทุกข์ไร้สุขี
          หากคัดสรรพันธุ์เสาะไม่เหมาะมี
          จงเสรีความโสดอย่าโอดครวญ  ๚ะ๛

				
18 ตุลาคม 2550 16:56 น.

๏ ความหวังที่ลางเลือน

อัลมิตรา

1192699620.jpg
       ๏ ด้วยเรือนร่างด่างพร้อยมากรอยแผล
       หวังบางใครเหลือบแลและสงสาร
       มอบไมตรีแบ่งบุญเอื้อสุนทาน
       ความร้าวรานที่มีคงคลี่คลาย

       แต่ทว่า.. ที่ปรากฏคือหดหู่
       ฤๅ เราผู้ต่ำทรามไร้ความหมาย
       เพียงน้อยนิดความหวังยังเปล่าดาย
       คนเคียงกายกระทั่งฝันยังลางเลือน

       ต้องพานพบบทสรุปที่เศร้าโศก
       เราอับโชคยิ่งนักใครจักเหมือน
       หวังสักคนเมตตาพาร่วมเรือน
       คล้ายฟั่นเฟือนเพ้อพร่ำลำพังตน

       เพราะไม่มีบางใครใฝ่ปรารถนา
       ซ้ำรู้ว่าหวังอย่างไรก็ไร้ผล
       อีกทั้งทุกข์มากมายให้ผจญ
       จะอดทนได้แค่ไหน..ไม่รู้เลย ๚ะ๛


				
12 ตุลาคม 2550 12:50 น.

๏ ยิ้มเรายังมีนะจ๊ะ (ศัตรูที่รัก)

อัลมิตรา

. 1192157660.jpg
        ๏ เชิญคับแค้นข้องใจตามใจท่าน
       เชิญระรานตามถนัดไม่ขัดขวาง
       เชิญพยาบาทมุ่งร้ายจนวายวาง
       เราเปิดทางด้วยยิ้มอาบอิ่มใจ

       สำหรับเรา...เราพร้อมจะอโหสิ
       ปราศอุตริหาเรื่องเปลืองตัวใส่
       เหตุการณ์ที่สับสนผ่านพ้นไป
       วันหน้ายังยาวไกลเริ่มใหม่พลัน

       เชิญท่านแบกบทบาทอาฆาตเคียด
       เชิญตั้งข้อรังเกียจและเดียดฉันท์
       เชิญเหน็บแนมประณามหยามเหยียดกัน
       เราจะหมั่นยิ้มให้ไม่แค้นเคือง

       เรายืนยัน...พร้อมจะอโหสิ
       ถึงแม้ว่าอนุสติมิปราดเปรื่อง
       เพราะสำนึกดีว่าแสนเปล่าเปลือง
       เรื่องบางเรื่องแค่วาง...ก็ว่างแล้ว

       มาตราแม้นท่านมิขจัดทุกข์อัดอก
       มิยอมยกสิ่งระคางปล่อยวางแผ่ว
       อโหสิที่หวังไว้เหมือนไร้แวว
       เชิญท่านแกร่วกลัดกลุ้มจนคุ้มเทอญ ๚ะ๛

				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า