15 พฤษภาคม 2550 08:01 น.
อัลมิตรา
๏ เพียงลมปราณซ่านกระเซ็นเช่นฮวงโหว
กัดหมั่นโถวยังสะท้านดินหวั่นไหว
จิบไผ่เขียวซดดังก้องทั้งผองไพร
โอนเอนกายดุจพยัคฆ์ขบคำราม
เสียงเสสรวลชวนสยองต้องหวาดผวา
ท่วงทีท่าฉกาจเก่งน่าเกรงขาม
สำเนียงแน่นเปล่งคำย้ำเนื้อความ
ดั่งถูกถามจากผู้อยู่โลกันต์
สั่งไก่ดำน้ำตุ๋นฉุนเครื่องเทศ
ทั้งต้มเปรตยำกบอบหมูหัน
อุ้งตีนหมาตาหมีที่ตกมัน
ทั้งเป็ดสวรรค์เก้งย่างกวางอบยา
ซดไผ่เขียวเหลียวมาหาชีวาส
ปลื้มรสชาติวิสกี้ที่สรรหา
สั่งชาโตว์แบล๊กบลูดูตื่นตา
ทั้งเหล้ายาเสือสมิงกระทิงดง
พอเข้าขั้นพลันร่ายบรรยายกระบี่
แม้นท่วงทีเกินขาดมิอาจประสงค์
กี่สิบร้อยพันเพลงเร่งรณรงค์
มิลืมหลงบทบาทขาดความจำ
ทั้งหงส์คลั่งมังกรร่อนเวหา
อีกพยัคฆาตะปบลิงสิงห์ไหหลำ
อึ่งลำพองก้องกร้าวเสือดาวดำ
กบกำยำเก้งกร่างช้างตกมัน
ทั้งเกลือกกลิ้งทิ้งกายคล้ายคลุกฝุ่น
พุ่งตัวหมุนควงสว่านคลานพลิกผัน
ท่วงผาดแผลงแปลงท่าน่าอัศจรรย์
ตื่นจากฝันนี่เราเมาหรือไร ? ๚ะ๛
12 พฤษภาคม 2550 11:15 น.
อัลมิตรา
๏ รักที่เคยพานพบล้วนจบแล้ว
ปราศวี่แววสานต่อเพื่อทอฝัน
ฉันขอเลือกทางเดินด้วยเมินกัน
ข้อสำคัญ -ไม่เหลือแม้เยื่อใย-
จะเริ่มต้นบากบั่นฝันคนเดียว
แม้นโดดเดี่ยวจนต้องแอบร้องไห้
ยังดีกว่าหมองหม่นทนทุกข์ใจ
เรื่องรักใครอีกนั้น -พอกันที-
ถึงหัวใจอ่อนล้าไม่กล้าแกร่ง
ดูเหี่ยวแห้งไร้ค่าเสื่อมราศี
หวังสักพักจะพลิกฟื้นสดชื่นมี
เตรียมรอรับสิ่งดีดี -หากมีมา-
แต่คงต้องเผื่อใจไม่คาดหวัง
กลัวพลาดพลั้งอกหักสุดรักษา
แม้นว่าสิ้นคนเหลียวและเยียวยา
ขออยู่อย่างเคยมา-ดีกว่าตรม- ๚ะ๛
10 พฤษภาคม 2550 17:08 น.
อัลมิตรา
๏ คิดขีดเขียนสิ่งใดให้วิตก
กลัวเขายกข้อความมาหยามหยัน
อ่านหนังสือไม่กระจ่างสวนทางกัน
มากข้อหาสารพันมาบั่นทอน
นี่หนอเรื่องชอบกลคนในเน็ต
มักเบ็ดเสร็จความคิดจริตหลอน
ไม่ยอมอ่านทั้งหมดของบทกลอน
อ่านบางตอนน้อยนิดแล้วบิดเบือน
เพียงต้องการสื่อนัยไยยากเห็น
เจอประเด็นแตกขยายจนไม่เหมือน
หลากความคิดกำกวมคนร่วมเรือน
ให้เปรอะเปื้อนยามอ่านละลานตา
ฤๅจะต้องท้วงติงอย่างตรงตรง
ระบุลงนามแฝงแจ้งข้อหา
ซึ่งอาจโดนติฉินคนนินทา
ชนทั่วหล้าเข้าใจไม่ตรงความ
แสนทำใจลำบากยากขีดเขียน
จะปรับเปลี่ยนอย่างไรอยากไถ่ถาม
ฤๅนั่งนิ่งปล่อยไปไม่ติดตาม
บ้านเสื่อมทรามทำเป็นหลับ..ไม่รับรู้ !!!...
4 พฤษภาคม 2550 23:11 น.
อัลมิตรา
๏ บรรยากาศเปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อน
เวปบ้านกลอนลานฝันเคยหรรษา
กลับจืดชืดไร้ความหมายให้ชายตา
คนใหม่มาคนเก่าไปไม่เหมือนเดิม
เห็นบางคนอ่อนใจคล้ายวิตก
เฝ้าเพ้อพกทอดอาลัยไร้แรงเสริม
วอนสมาชิกร่วมด้วยช่วยต่อเติม
ใช่หมั่นเพิ่มปริมาณล้นลานกลอน
หากทุกคนคิดแผลงไม่แบ่งปัน
ทำเยี่ยงนั้นเหมือนผู้ปราศครูสอน
จิตสำนึกฝักใฝ่ในนิวรณ์
โลกคงร้อนลำเค็ญสิ่งเป็นไป
หากทุกคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน
สิ่งสร้างสรรค์จะปรากฏความสดใส
ดั่งสายฝนกลบร้อนดับฟอนไฟ
โลกทั้งใบก็น่าอยู่ดูรื่นรมย์
สำหรับบ้านของใครใครก็รัก
จงพิทักษ์พิเคราะห์ความเหมาะสม
อย่าลงกลอนร่อนกระจายคล้ายอาจม
บ้านโสมมหวังใครใคร่เหลียวแล
อย่าลงกลอนเพียงหวังสร้างเรตติ้ง
เพราะทุกสิ่งผันได้ในกระแส
ค่าของกลอนที่ประทับใจในดวงแด
เขาวัดตรงเนื้อแท้คือแน่นอน ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2676
