27 กันยายน 2550 22:44 น.

๏ เสี้ยวหนึ่งซึ่งโหยหิว

อัลมิตรา

1190906537.gifกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

๏ มือกอบเก็บกาก
ซึ่งขนมหลายหลาก......ตกมากเต็มถนน
คงแสนอร่อยล้ำ...........เร่งกำสาละวน
ไม่ดูผู้คน.....................เกลื่อนกร่นไปมา ฯ

๏ ชิ้นใดใหญ่น้อย
กินบ้างอย่างอร่อย........มือคอยควานหา
มดแมลงแห่ห้อม..........ไต่ตอมเหลือคณา
ปัดเป่าจนกว่า..............มีค่าควรคำ ฯ

๏ นี่ขนมแบบไหน
เรียกขานอย่างไร...........ลืมใส่ใจจำ
ขอเพียงอิ่มก่อน............รีบร้อนควานคลำ
ก่อนใครเดินย่ำ.............แล้วทำกระจัดกระจาย ฯ

๏ แม้นขนมไร้ชื่อ
ที่อยู่ในมือ...................ยิ่งคือความหมาย
ยิ้มระรื่นชื่นชม..............สุขสมแสนสบาย
อ่อนล้าตาลาย..............จึงหายโดยพลัน ฯ

๏ โหยหิวบ้างไหม
เจ้าหมาน้อยใหญ่..........อยากได้ขนมฉัน ?
จักแบ่งให้บ้าง...............ชิ้นบางบิ่นนั้น
อ้าปากโดยพลัน.............ขนมฉันอร่อยจริง ฯ

๏ เหลือเพียงเท่านี้
เจ้าอย่าเซ้าซี้..................ตรงปรี่สุงสิง
ฉันมีขนมน้อย................อย่าคอยช่วงชิง
จงนั่งอย่างนิ่ง................ขนมยิ่งน้อยจัง ฯ

๏ ครั้นฉันหาได้
ขนมบิ่นชิ้นใหญ่..............จักให้กินมั่ง
หากตามร้านตลาด..........คนอาจทิ้งถัง
ของเทเลหลัง..................ฉันยังแบ่งกิน  ๚ะ๛

dogrunning.gif

 				
26 กันยายน 2550 10:42 น.

๏ แสงละมุนแห่งอรุณรุ่ง

อัลมิตรา

1190790944.jpg
                ๏ ยลหยาดแก้วแพรวพราวคราวรุ่งสาง
                จากคัคนางค์เยือนดินถิ่นไพรสณฑ์
                แลล้ำเลอเผลอใจในบัดดล
                ดั่งต้องมนต์มัดใจให้ชื่นชม

                เป็นเกล็ดแก้วแววมณีหลากสีสัน
                วิไลวัลย์วับวามงามสวยสม
                ล้วนเรียงรายชม้ายมองต้องรื่นรมย์
                ยิ่งเจิดจ้าทินารมภ์ชมชื่นใจ

                ฤๅเทพไท้ใดประสงค์บรรจงสร้าง
                ให้ลอยคว้างกลางหาวพราวสวยใส
                ฤๅเดือนดาวสกาวนั้นพลันเผลอใจ
                ต่างหลงใหลแดนดินถิ่นชาวดง

                จึงจากลานภาพรหมชมโลกมนุษย์
                พราวพิสุทธิ์งามกระจ่างอย่างสูงส่ง
                แล้วพวยพุ่งรุ่งหล้ามามั่นคง
                จนเราหลงชมเพลินจำเริญตา ๚ะ๛


				
25 กันยายน 2550 12:48 น.

๏ กระจกการเมือง

อัลมิตรา

1190698836.jpg
๏ รวมมิตรคิดกอบกู้............ระบบระบอบ
เขยใหม่หมายรีบหอบ.........ขยับเขยื้อน
รวมพรรคพวกหากชอบ.......อย่าสงบ-  เสงี่ยมนา
มาร่วมกันเอ่ยเอื้อน-............สนั่นฟ้าอธิปไตย ๚

๏ ใครรักหน้าเหลี่ยมนั้น.......รวมพลัง
ใครชอบระบอบบัง...............ระรื่นแล้
ใครยังห่วงหน้าหลัง.............ชลอก่อน
ใครที่กลัวพ่ายแพ้-...............โยกย้ายกระจายหนี ๚

๏ ไวน์ใหม่มาใส่แก้ว............แชมเปญ
กลองชุดบวกกลองเพล.........ประหลาดแล้ว
เหมือนหงส์อยากได้เวนย์-....รูนี่  ฮ่าฮ่า
อำนาจเก่าคือแม้ว-................ใหม่นั้นคือใคร ? ๚

๏ ผสมผสานกันสนุกทั้ง.......เริงระบำ
มองประเทศเป็นต้มยำ........อร่อยลิ้น
ซดกันแซบหลายคำ.............หมายเขมือบ
คนหกสิบล้านดิ้น-...............กระแด่วคล้ายตั๊กแตน ๚

๏ พรรคพวกพาเพลี่ยงพล้ำ..พลิกผัน
เพียงพูดเพลิดเพลินพลัน.....ผิดพี้ 
ภัยพูนเพิ่มผูกพัน.................พาพ่าย
พจน์พ่อเพรียกเพียงผี้ว์........เพื่อนพ้องเผ่นพรึ่บ  ๚

๏ สวมบททศพักตร์แล้ว......ชมสวน
ถึงคราวถูกยียวน................เปลี่ยนหน้า
ตีอกชกตัวชวน-..................ประลองยุทธ
ยกทัพจับศึกท้า..................ท่านท้าวสี่กร ๚

๏ รวบรวมมวลยักษ์น้อย......สะโอดสะอง
อีกยักษ์ใหญ่ทระนง............แยกเขี้ยว
มาร่วมทัพดังประสงค์-........เขียนสั่ง  
มีท่านฤาษีเคี้ยว-................หมากชี้สบายใจ ๚ะ๛ 


 				
23 กันยายน 2550 15:16 น.

๏ ความคิดถึงบนความว่างเปล่า

อัลมิตรา


            ๏ บนถนนยาวไกลไม่รู้จบ
            วนซ้อนทบเส้นทางหว่างเธอ-ฉัน
            เวียนคดเคี้ยวคงเห็นเช่นทุกวัน
            ปลายเส้นทางสายนั้นที่ใจเธอ

            ในคืนโศกกลางฝนยังทนหนาว
            พายุโหมใจร้าวท่วมล้นเอ่อ
            ทิ้งเป็นแอ่งน้ำฟ้าน้ำตาเพ้อ
            รอหวังเก้อกว่าถึงซึ่งปลายทาง

            หลายครั้งคราเดียวดายในความเศร้า
            อยู่กับเงาอุปสรรคที่ดักขวาง
            แม้พยายามสุดใจไม่ปล่อยวาง
            เพื่อจบลงหลงคว้างบนทางเดิม

            นานแสนนานยังคงอยู่ตรงนี้
            บนวิถีไกลเห็นเช่นแรกเริ่ม
            รอเธอนำความรักมาตักเติม
            จากสุดทางต่อเพิ่มสู่กลางใจ   ๚ะ๛


				
18 กันยายน 2550 22:31 น.

๏ มัวทำอะไรกันอยู่ !!

อัลมิตรา

1190128444.jpg
        ๏ มวลลูกหลานคร้านพิทักษ์รักษาหรือ
        ซึ่งชาติคือพสุธาเจ้าอาศัย
        อันยายตาย่าปู่ผู้เกรียงไกร
        รักษาไว้ให้เจ้าคงเผ่าพันธุ์

        เพียงข้ามวันผันปีไม่กี่ศก
        ให้วิตกกังวลจนเสียขวัญ
        ด้วยต่างจิตผิดแผกแตกแยกกัน
        แบ่งชนชั้นสูงต่ำร่ำรวยจน

        ใครอยู่ดีมีสุขต่างรุกไล่-
        หากยากจนชนไพร่ใครขัดสน
        ถูกเอาเปรียบเหยียบข้ามตามใจตน
        คราวอับจนจึ่งพิพาทลงอาชญา

        ปล่อยให้โจรทะโมนเถื่อนเดินเกลื่อนกลาด
        มาปล้นชาติบ้านเมืองเรื่องศาสนา
        ทั้งเล่ห์ร้ายหมายลวงปวงประชา
        คงไม่ช้าไร้ชาติเอกราชไทย

        มันวางยาฆ่าเจ้าทุกเช้าค่ำ
        หมายขบขย้ำเจ้าอยู่รู้หรือไม่
        คิดแทรกแซงแบ่งริบอธิปไตย
        ครั้นผู้ใดรู้ทันมันย่ำยี

        แล้วเจ้ายังนั่งสบายหมายความสุข
        ลืมความทุกข์บรรพชนคนเมืองผี
        จงเร่งรู้กู้ชาติเอกราชที
        อย่าเสียทีที่กำเนิดเกิดบนดิน

        ยิ่งเสียใจไยเจ้าแยกเผ่าพรรค
        ลืมรู้รักสามัคคีนี้หมดสิ้น
        ก่อนข้า ฯ ยังหวงแหนซึ่งแผ่นดิน
        เคยอยู่กินสงบสุขทุกราตรี

        แม้นวิกฤติคิดวิธีที่แก้ไข
        อย่าปล่อยให้แผ่นดินสิ้นราศี
       ใครเนรคุณสถุลชนคนอัปรีย์
       อย่าให้มีผืนดินอยู่กินเลย  ๚ะ๛

 				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า