27 พฤศจิกายน 2553 22:45 น.

๏ หมวกไหมพรม

อัลมิตรา


๏ คริสมาสต์นี้อยากได้อะไรบ้าง ?
คนอยู่ห่างเขาถามเสียงตามสาย
สัปดาห์นี้หิมะตกมากมาย
ยามแสงฉายแวววับงามจับตา

อยากได้เสื้อหรือเปล่าเอาไว้ใส่ ?
สนหมวกไหมเห็นตลุยชอบลุยป่า ?
งานสร้างฝายฯ บรรลุเดือนตุลา
ที่เหนื่อยล้าทั้งหมดปลดหรือยัง ?

ปลายปีนี้คิดเที่ยวเลาะเลี้ยวไหน ?
หรือว่างานบานตะไทนายใหญ่สั่ง ?
มัวทำงาน งก งก .. แถม งก ตังค์
เกรงภายหลังบ้าใบ้ก่อนใช้เงิน

ให้เวลาหนึ่งนาทีที่ครุ่นคิด
อย่าตะขิดตะขวงใจให้ขวยเขิน
เราคบหาผ่านกาลเนิ่นนานเกิน
เสื้อ/หมวก เชิญเลือกหนาอย่าเกรงใจ


ที่กรุงเทพฯ หน้าหนาวราวไม่ถึง
เอาพุงผึ่งพัดลมหมุนลมไล่
แต่บ้านนอกเหน็บหนาวร้าวทั่วไป
น้ำท่วมใหญ่ครั้นลามาเจอลม

สำหรับเสื้อตัวใหม่มิได้คิด
แต่ต้องจิตจำเพาะสิ่งเหมาะสม
ด้วยจำเป็นสวมใส่หมวกไหมพรม
เพื่อซ่อนปมบางครั้งแลขลังดี

ปลายธันวาคงไม่ออกไปเที่ยว
เปล่าขี้เหนียวหนังเนื้อเกลือเค็มปี๋
แม้งานมากหลากล้นชนต้นปี
เว้นคราวนี้วางใจไม่ต้องทำ

เสียเวลาหนึ่งนาทีที่ครุ่นคิด
แล้วตอบมิตรด้วยกลอนตอนขำขำ
หากหัวล้านได้หวีย่อมมีกรรม 
จึงตอกย้ำที่เลือกไว้  "หมวกไหมพรม" ๚ะ๛

				
13 พฤศจิกายน 2553 13:29 น.

๏ โชคดีที่เป็น (......)

อัลมิตรา


๏ วันที่ฉันอยู่โยงนอนโรงหมอ
หลายคนก็กล่าวขวัญเพราะฉันหาย
อัลมิตรา คราคำนึงอาจถึงตาย
เป็นโรคร้ายประมาณว่าสาหัสจัง

ไม่เคยเจ็บป่วยไข้จนได้แผล
ไม่เคยแย่นอนซมระบมหลัง
ไม่เคยตัดแต่งเนื้อเพื่อประทัง
ไม่เคยหยั่งตรรกะ "โรคมะเร็ง"

เป็นมะเร็ง.. โรคนี้แพทย์ชี้ชัด
จะกำจัดเฉพาะจุดปักหมุดเผง
หรือทั้งหมดปลดไปโดยไม่เกรง
ฉันคร่ำเคร่งตัดสินใจในชะตา

ขอลาป่วยเต็มที่นานทีหน
ไปผจญมะเร็งเร่งรักษา
ให้แพทย์เชือดเฉือนเนื้อเพื่อชีวา
อัดฉีดยาเต็มสูบรูปแบบเต็ม

หลังมือขวาเข็มคาที่ปรากฏ
เจ็บเหมือนมดกัดขาคราต้องเข็ม
คนใจเสาะมองยาคราเลาะเล็ม
ปากขบเม้มสั่งใจไม่ร้องครวญ

ทุกคราที่ล้างแผลแลตรงอื่น
เพ่งลายพื้นลายฝ้าพาผันผวน
แผลฉันแค่ไหนหนอพอทบทวน
หลายร้อยล้วนเย็บเนาดุ่มเดาไป

เต้าก็เล็กกระจ้อยจิ๊ดดันพิษเยอะ
แถมสะเออะเป็นหนักชักเอาใหญ่
ทั้งพี่ชายพี่สาวพลอยเข้าใจ
กำชับไว้ห้ามบอกแม่แม้แต่คำ

ความเจ็บป่วยธรรมดาประดาคน
รวยหรือจนศักดิ์สรรพ์หรือชั้นต่ำ
ย่อมเกิดขึ้น คงอยู่ รู้ค่ากรรม
ปราศเลื่อมล้ำแตกดับก่อนลับลา

ร่ายรายงานเป็นกลอนตอนพักฟื้น
หลายขวบคืนได้รักช่วยรักษา
แสนดื่มด่ำกำลังใจหลั่งไหลมา
อัลมิตรา .. ขอขอบคุณผู้จุนเจือ

เรื่องผ่าตัดผ่านทุรนพ้นวิกฤติ
ยังเจ็บนิดปวดบ้างช่างน่าเบื่อ
เรื่องคีโมกลัดกลุ้มเพราะคลุมเครือ
กลัวจะเหลือแต่ชื่อให้ลือนาม

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า คราก่อนกี้
ความหมายดีผู้คนชมล้นหลาม
ตราบสิ้นฟ้าตราบสิ้นใจนัยนิยาม
ยังคงความเยี่ยงนั้นนิรันดร ๚ะ๛


				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า