31 กรกฎาคม 2556 10:42 น.

ความตั้งใจที่ไร้ค่า

อัลมิตรา

ตั้งใจเขียนกลอนหวานปานน้ำผึ้ง
เผื่อบางใครคนหนึ่งซาบซึ้งค่า
ช่างเซ่อเซอะสับสนจนปัญญา
อ่านหลายคราแปลกใจหวานไม่มี
 
ตั้งใจแต่งตัวสวยด้วยอยากโชว์
น่าโมโหเหลือเกินคนเดินหนี
ทั้งเสื้อผ้าหน้าผมนมเด้งดี
เหมือนชะนีกระเทยเขาเย้ยมา
ตั้งใจประหยัดเงินไม่เดินช๊อป
เพื่อนมันตอบเดี๋ยวมันมีปัญหา
เป็นมะเร็งแป๊บตายวายชีวา
เก็บเงินตราซ่อนไว้ไร้คนเจอ
ตั้งใจเมคหุ่นงามลดความอ้วน
เพื่อนมักชวนติ๋มซำสม่ำเสมอ
แถมขาหมูหูฉลามตามปรนเปรอ
พุงเบ้อเร่อรอบเอวเปลวไขมัน
ความตั้งใจหลายครั้งดั่งเลื่อนลอย
เริ่มถดถอยแล้วหนาเจตนาฉัน
พิเคราะห์ไปไม่เห็นเป็นชิ้นอัน
คล้ายความฝันครั้นตื่นคืนตัวตน
......................................................
6 กรกฎาคม 2556 02:49 น.

เพียงใครสักคนที่ยังคิดถึงฉัน

อัลมิตรา

 
หากฉันห่างหายไปไร้งานเขียน
เลิกวนเวียนสารบบศพอักษร
ไม่ติดต่อกับใครในบ้านกลอน
สโมสรกิจใดไม่นำพา
จะมีใครไหนหนอพอคิดถึง
ที่ซาบซึ้งกลกลอนอ้อนเสน่หา
ที่เคารพนบนอบมอบศรัทธา
ที่สัญญาสัมพันธ์คงมั่นไป
ที่อ้างอิงจริงแท้แม่ทูนหัว
พวกเมามัวเมียเผลอละเมอใส่
เปรยแต่รักรักมากจากห้วงใจ
พ่อปลาไหลทั้งเพเล่ห์นักกลอน
ที่เคยหยอกเย้าแหย่แก้กลอนขำ
บางทีคำขบคิดจนจิตหลอน
คงเหมือนร่วมเรียนรู้คู่สัญจร
โลกอักษรเพื่อนกวีมีมากมาย
แต่ ! .. 
.......
.....
....
...
..
หากฉันห่างหายไปไร้งานเขียน
ใช่จิตเพี้ยนเพ้อพร่ำย้ำสหาย
ใช่ว่าฉันยืนยันวันวางวาย
เขียนส่งท้ายทำนองเรียกร้องกัน
จะมีใครไหนหนอพอคิดถึง
เพียงคนหนึ่งที่มอบคำปลอบขวัญ
ต่อให้นานแสนนานกาลนิรันดร์
สำหรับฉันคงปลื้มมิลืมเลือน
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า