29 กรกฎาคม 2551 15:36 น.

การเสียสละที่มีค่ายิ่งกว่าการเป็นฮีโร่ .."อัศวินรัตติกาล"

อัลมิตรา

... batman     ในภาคของ  the darkknight  อัศวินรัตติกาล...
...จริง ๆ นั้น  batman คือหนึ่งในหลายบทบาทของสังคม...
...ที่ผู้เป็นฮีโร่มักปรากฏกายในยามคับขันเสมอ...
...และผู้ที่เป็นวีรบุรุษนั้น...
...บางครั้งยอมเสียส่วนใดส่วนหนึ่งในชีวิตไปเพื่อบางสิ่ง...
 
...บางครั้ง ฮี่โร่ มักคิดเองว่า  ตนเองสามารถคุ้มครองโลกได้หรือ สังคมได้...
...แต่หารู้ไม่  สังคมและโลกมีสิ่งต่าง ๆ ที่ละเอียดและแปลก ตามวถีทางของมัน...
 
...บางครั้ง  โลกและสังคมก็โอบอุ้มเรา  คุ้มครองเรา  เคียงข้างเรา...   
...แต่บางครั้ง  ดูเหมือนเพิกเฉยและไม่สนใจไยดีต่อเรา...
 
...ทุกครั้งมีบางเสี้ยวของชีวิตที่เหมือนปม...  
...และทำให้คิดว่า...
...  เราขาดสิ่งใดไปและใครผู้อื่นอย่าได้เจอแบบเรา  ขาดแบบเรา...
 
...ทีนี้ลองมาดูกันว่า อัลมิตราค้นพบปมอะไรบ้าง...
... และได้ข้อคิดอะไรบ้าง จากการที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้

..." ขอต้อนรับสู่ Gotham City นครแห่งความวุ่นวายและยุ่งเหยิง " 				
28 กรกฎาคม 2551 20:05 น.

อันสืบเนื่องมาจาก"โครงการปั่นจักรยานปลูกป่าชายเลน" ตอน " ป๊อดว่ะ"

อัลมิตรา

เรื่องสั้นที่แล้ว เล่าถึง ตอน มิตรภาพข้ามเวปไซด์
แล้วก็จบภาคตอนมื้อเที่ยงของวันเสาร์ที่ 26
ที่จริง ไคลแมกซ์มันอยู่ตรงภาคนี้ต่างหาก อยากรู้ก็ต้องตามอ่านนะ				
28 กรกฎาคม 2551 14:45 น.

อันสืบเนื่องมาจาก"โครงการปั่นจักรยานปลูกป่าชายเลน" ตอน มิตรภาพข้ามเวปไซด์

อัลมิตรา

ทิวาสวัสดิ์ค่ะเพื่อนสมาชิกบ้านวรรณกรรมไทยและเพื่อน oknation.net

อย่าแปลกใจเลยที่อัลมิตรากล่าวคำทักทายมายังเพื่อนทั้งสองเวปไซด์
เป็นเรื่องที่น่ายินดี เป็นเรื่องที่หวนคิดทีไรแล้ว รู้สึกปลาบปลื้มกับน้ำใจที่ได้รับ
คงต้องเกริ่นสักนิดว่า เหตุใดอัลมิตราจึงเขียน "มิตรภาพข้ามเวปไซด์"				
24 กรกฎาคม 2551 07:15 น.

"ดับแล้วเดือนแรม แต่เส้นทางวรรณกวียังคงเฉิดฉายต่อไป"

อัลมิตรา

ข้าพเจ้าทราบข่าวจากนายทิวาเมื่อวานบ่ายว่า..
 "เดือนแรม ประกายเรือง มิตรกวี เสียชีวิตแล้ว"

ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าไม่รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว 
แต่ให้รู้สึกเสียดายนักเขียนมือฉมังของวงการกวีเป็นยิ่งนัก				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
มาอีกรอบนะ พยายามจะเขียนกลอนที่นี่ แต่ยังใช้ไม่เป็น เห็นกลอนขุดบ่อล่อปลาแล้วคิดถึงอิม คิดถึงเรื่องเก่า ๆ จะสิบปีแล้วสินะที่เริ่มเขียนกลอนได้ เหมือนกลอนที่เคยอ่านหรือเขียนขึ้นใหม่นะ
คิดถึงจังอิม สบายดีหรือเปล่า