21 กรกฎาคม 2545 19:10 น.

หนี้แผ่นดิน ตอน ๔

อาทมาต

 เอากันให้เต็มที่นะโว้ยพวกข้าทหารไทยทั้งหลาย ไม่ต้องกลัวหมดเดี๋ยวกูออกไปหาเดี๋ยวเดียวขี้คร้านเต็มกระสอบ ทั้งนกเขาใหญ่ เขาไฟ อีกรอด กระยาง กระสา กระเรียน บ้านนี้มีเยอะเอากินกันให้เต็มที่ กูผัดเองเชียวนะมึง พริกนี้กูก็โขกเองเป็นยังไงอร่อยไหมวะ ห้ามคายทิ้งนะโว้ย กูเห็นใครทิ้งจะยิงด้วยหนังกระติ๊กตาแตกเลยมึง ใครกินไม่หมดเก็บไว้เป็นเสบียง   เสียงตาเฒ่าชาวบ้านพรานนกร้องบอกกองทหารอาสาที่ง้วนอยู่กับแกงนก ผัดนก ที่แกนำมาให้ ตาเฒ่านี้มีชื่อว่าเฒ่านก เหตุที่ได้ชื่อนี้ก็เพราะชอบล่านก และมีฝีมือในการยิงหน้าไม้เป็นที่ยอมรับของคนในหมู่บ้าน
                         อร่อยมากเลยจ๊ะพ่อลุง ไม่รู้ว่ายังมีเหลืออีกสักแค่ใหนจะได้เอาไปฝากไอ้แดงมัน 
                         ไอ้เเดงไหนวะ ไอ้หนุ่มมันยังไม่ได้กินอีกหรือเดี๋ยวก็ไม่ทันท่านหรอกเห็นว่ากำลังจะเคลื่อนทัพกันแล้ว ไปเรียกมันมาไป กูยังมีเหลืออีกเยอะเชียว 
                          เห็นจะมาไม่ได้หรอกพ่อลุง  ไอ้ปลิวพูดสวนคำเฒ่านกทันที
                          ทำไมวะหรือว่าได้เจ็บเพราะแพ้ฝีมือไอ้พวกพม่ามันไหนมันอยู่ไหนเดี๋ยวกูเอาไปให้เองข้าวก็ยังร้อนๆอยู่เลยคลุกกับผัดนกกูนี่ รับรองได้กินเข้าไปแต่ชั่วคำเดียวหายเจ็บเลยมึง  เฒ่านกคุยโอ่ตามประสาแก
                          นู้นนอนอยู่ใต้ต้นมะพร้าวนั่นแหละพ่อลุง เอาไปให้มันสิเห็นจะคอยอยู่ 
                          ไหนวะกูเห็นแต่หมาไม่เห็นมีคนสักคนเดียว 
                          ก็นั่นเเหละไอ้แดงล่ะพ่อลุง ฉันกลัวมันจะหิวเลยขอแบ่งให้มันหน่อย  พูดพลางไอ้ปลิวทหารกองอาสาก็หัวเราะขบขันในสีหน้าของตาเฒ่านก เรียกเสียงฮาจากกองอาสาศึกได้แก้เหนื่อยขึ้นอักโข
                         อ้าวไอ้ฉิบหายกูหามาให้แดกยังเสือกมากวนกันอีก อย่างนี้หาว่าของกูไม่อร่อยใช่ไหมถึงจะเอาให้หมาแดก งั้นมึง แดกลูกดอกหน้าไม้กูหน่อยเป็นไรเผื่อจะอร่อยถูกปากทหารไทยปากหมาเยี่ยงมึง  เฒ่านกพูดพลางทำท่าจะหยิบหน้าไม้ขึ้นมาขู่ทำเอาไอ้ปลิวร้องเสียงหลง
                          เฮ้ย พ่อลุงฉันก็แต่เพียงล้อเล่นหรอกน่า อะไรกันดุเยี่ยงนี้ผิวถ้าเจอไอ้พวกพม่าอย่ามาร้องให้ช่วยก็แล้วกันละพ่อลุง เอาฉันไหว้ล่ะอย่าโกรธเลยนะพ่อลุง  ไอ้ปลิวทำทีร้องบอกขอโทษแต่หันหน้าไปกลั้นหัวเราะกับเพื่อนร่วมศึกกองอาสาเป็นที่ครื้นเครง 
         ขณะนั้นเองก็มีเสียงร้องตะโกนโหวกเหวกฟังแล้วเป็นเสียงไทยแว่วมาจากชายป่าที่ยั้งทัพ พร้อมกับบรรดาทหารกองอาสาที่พระยาตากให้ออกไปหาเสบียง วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาภายในค่ายบ้างก็มีแผลได้เลือด บ้างก็หัวร้างค่างแตก มีเจ็บไปตามๆกัน         
                         นั่นมันพวกออกไปหาเสบียงนี่หว่า แล้วไหงมันถึงได้วิ่งหนีหน้าตาตื่นมาเช่นนี้ ไอ้เทพหัวหมู่กองทะลวงฟันร้องเอ่ยขึ้นอย่างแคลงใจ  
                        จริงด้วยสิพี่เทพท่าทางเหมือนหนีใครมาหรือว่าจะไปเจอไอ้พวกพม่าเข้าให้แล้วระหว่างที่หาเสบียง ไอ้ปลิวรีบเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบดาบข้างตัวกระชับมั่น คิดว่าถ้าเป็นจริงเหมือนใจคิดคงได้รบกันอีกแน่
                        ถ้าจะจริงของมึงวะไอ้หนุ่มร้องแตกหนีกันเยี่ยงนี้คงมิพ้นไอ้พวกพม่าเเน่ๆ เฒ่านกแสดงความเห็นออกมาในทางเดียวกับไอ้ปลิว พลอยลืมความโกรธเมื่อครู่เสียสนิท
                        ฉันก็เห็นเช่นพ่อลุงกับไอ้ปลิวคงจะเจอกองใดกองหนึ่งของไอ้พม่าเป็นแน่มิผิดดอก ถ้าจะไม่ได้การแล้ว เดี๋ยวฉันลองไปสอบดูกับขุนพิชัยท่านก่อน ส่วนพวกเราที่อยู่ทางนี้เตรียมตัวไว้ให้ดีเพราะอาจต้องรบกันอีกแน่ เรื่องเป็นอย่างไรเดี๋ยวคงได้รู้กัน พูดจบไอ้เทพออกวิ่งไปทางที่พักบรรดาขุนศึกของพระยาตากทันที				
18 กรกฎาคม 2545 08:07 น.

หนี้แผ่นดิน ตอน ๓

อาทมาต

 โห่กันแล้วเว้ยไอ้ปลิว ไปมึงตามกูมาเถิดน้องรักตีตัดกลางทัพมันนั่นแหละมากันอย่างย่ามใจเยี่ยงนี้เห็นคงจะประมาทแล้วไอ้พวกพม่าเอ๋ย  ไทยหนีมาหวังตามทำลายกันเดี๋ยวจะได้รู้ว่าไทยนั้นมีฝีมือเช่นไร 
เอาโห่รับกันเพื่อนทหารไทยเอ๋ย  ดูโน้นพระคุณท่านนำกองม้าออกตีตัดไปแล้วแตกเป็นเสี่ยงเลย  ไปตามท่านไปอย่าให้ช้าเชียวฆ่าให้หมดอย่าให้เหลือ   สิ้นคำหัวหมู่กองทะลวงฟันเหล่าทหารไทยของพระยาตากก็โห่รับกันเสียงดังสนั่นลั่นทุ่งประกาศตัวว่าไทยใช่กลัวเพื่อนพม่าข้าศึกผู้รุกรานผืนแผ่นดินเกิด  กองทหารไทยไล่ฆ่าฟันทหารพม่าที่ติดตามมาอย่างดุเดือดพม่าล้มตายเกลื่อนทุ่งเลือดแดงฉานชโลมดินบ้างส่งเสียงร้องระงมครวญครางด้วยเจ็บปวด ตัวขาด แขนหลุด เพราะฝีมือไทยที่หนีได้ก็ทิ้งมีด ทิ้งหอก กลัวตายเป็นผีเฝ้าแผ่นดินไทยที่พวกมันบังอาจมารุกราน  ศพพม่ากองเต็มทุ่งบ้านโพธิ์สังหาร  กองอาสาของพระยาตากทำลายทัพพม่าที่ติดตามมาย่อยยับแตกหนีกระเจิง  จึงไปยั้งทัพที่บ้านพรานนกเตรียมที่จะเดินทางมุ่งสู่หัวเมืองตะวันออกต่อไป  ทัพของพระยาตากพักที่บ้านพรานนกปล่อยให้ทหารไปหาเสบียงมาเพิ่มเติม  ชาวบ้านที่ทราบข่าวว่าพระยาตากเข้ามายั้งทัพในหมู่บ้านก็นำข้าวปลาอาหารมาเลี้ยงดูเหล่าทหาร ที่เป็นชายฉกรรจ์ก็สมัครเข้าร่วมกองกำลังอาสากู้ชาติของพระยาตาก
                          พวกเราจะพักกันชั่วหายเหนื่อยก่อนที่จะมุ่งหน้าต่อไป  พระยาตากประกาศก้องขึ้นกลางที่ประชุมแม่ทัพนายกอง 
                          พระคุณท่านเห็นจะมีเป้าหมายแล้วว่าเป็นหัวเมืองใดทางตะวันออก  ขุนพลเมืองพิชัยที่ติดตามพระยาตากมาตลอดเอ่ยถามขึ้น
                          เราคิดไว้แต่ก่อนจะออกจากกรุงแล้วขุนพิชัย เราจะไปรวบรวมผู้คนที่เมืองระยองก่อนแล้วจึงคิดอ่านหาทางกันต่อไป แต่จะช้ากันไม่ได้เชียวเหตุด้วยเห็นทีกรุงศรีอยุธยาจะต้านไอ้พวกพม่าได้อีกไม่นานแล้วขุนท่านคิดเห็นการใด ขอจงบอกมาเถอะ 
                          ก็เห็นเหมือนกับพระคุณนะขอรับด้วยชัยภูมิที่เมืองระยองนั้นเหมาะนักกับกำลังคนของเราอีกทั้งข้าวปลาอาหารก็ดูบริบูรณ์อยู่ แต่ดูว่าชาวบ้านจะน้อยอยู่นะพระคุณยากแก่การรวบรวมผู้คนด้วยเหตุที่เป็นหัวเมืองเล็กย่านนั้นเห็นจะมีก็แต่หัวเมืองจันทบุรีที่เหมาะแก่การเกณฑ์ผู้คนเพื่อกลับมากู้กรุงเพราะเป็นหัวเมืองใหญ่และมีป้อมปราการแข็งแกร่ง พระคุณคิดเห็นประการใด 
                          ต้องใจเรานักที่ขุนว่า แต่ติดว่ากรมการเมืองจันทบุรีนั้นจะให้ความร่วมมือกับเราเพียงใดพวกเขาก็พอคุ้นหน้ากันอยู่ ถ้าเห็นแก่ไทยด้วยกันก็ไม่น่าจะวิตกแต่ถ้าเห็นเป็นอื่นคงต้องรอดูกัน  พระยาตากปรึกษากับบรรดาเหล่าแม่ทัพนายกองของตนเพื่อรอเวลาเคลื่อนกำลังตามแผนการกู้ชาติต่อไป
         ตะวันชายบ่ายเริ่มคล้อยกองกำลังอาสาศึกของพระยาตากยังยั้งทัพคอยเวลาเคลื่อนพล บ้างก็ได้หลับพักผ่อนเอาแรงหลังจากที่ต้องตีฝ่ากองทัพพม่ามาแต่เมื่อคืน จนถึงรุ่งสางที่บ้านโพธิ์สังหารทำลายกองติดตามของพม่าและมายั้งทัพกันที่บ้านพรานนกนี้ ต่างก็อ่อนเปลี้ยเพลียแรงหากแต่ขวัญและกำลังใจของทุกคนยังดีอยู่ โดยเฉพาะการต้อนรับของเพื่อนไทยชาวบ้านพรานนกแล้วยิ่งซึ่งน้ำใจของเหล่ากองอาสาเป็นยิ่งนัก				
18 กรกฎาคม 2545 08:04 น.

หนี้แผ่นดิน ตอน ๒

อาทมาต

วันที่ ๓ มกราคม พ.ศ. ๒๓๐๙    เสียงโห่ของทัพกองกำลังอาสาศึกภายใต้การนำของพระยาตากดังลั่นวัดพิชัย พระยาตากถือเอาฤกษ์ตอนสิ้นแสงอัสดงเป็นโชคชัย  ในการบุกตีฝ่าแนวล้อมของทหารพม่าเจาะออกทางด้านตะวันออกของพระนคร กองอาสาทะลวงฟันบุกนำขึ้นไปเข้าตะลุมบอนกับทหารพม่าเป็นสามารถด้วยอาวุธประจำกายที่แต่ละคนถนัด และเนื่องด้วยเป็นเวลากลางคืนกองทัพพม่าที่ไม่ทันตั้งตัวรับการบุกที่รวดเร็วของทั้งกองทะลวงฟัน และ กองทหารม้าที่มีแม่ทัพกร้านศึกอย่างพระยาตากเป็นผู้นำทำให้ทัพพม่าเกิดความโกลาหลเป็นอย่างยิ่ง  ด้านกองหน้าที่เป็นหน่วยทะลวงฟันก็รบสนุกน้ำใจนัก           โดยการนำของหัวหมู่คนบ้าน
  สวรรคโลกมันกรากไปด้านไหนด้านนั้นราบด้วยฝีมือดาบอันแคล่วคล่อง ถึงแม้จะมีแต่ดาบเดียวแต่ก็ยากนักที่ขุนพลพม่า มอญ จะเข้าถึงตัวทำอันตรายกับหัวหมู่ผู้เจนจบแล้วด้วยกลดาบ อีกทั้งตัวเหล่าทหารที่รบเคียงบ่าเคียงไหล่มัน เล่าก็มีฝีมือไม่แพ้ตัวนายเท่าใดนัก
                         สมใจฉันนักพี่เทพ ได้ออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับพระคุณท่าน ดูนั้นสิ หนุนมาใกล้จะถึงเราแล้วไอ้พวกพม่าแตกไม่เป็นขบวนเลย  ปากพูดแต่มือของไอ้ปลิวก็ยังฟันฉับไปที่ข้อต่อกระดูกคอของสมิงพม่าหัวเท่าลูกมะพร้าวกระเด็นหลุดออกจากร่างขาดใจตายทันทีก่อนที่ตัวจะหล่นถึงพื้นเสียด้วยซ้ำ หมดสิทธิที่จะไปสร้างความเดือดร้อนให้กับเพื่อนไทยอีก  
                          อีกนิดเดียวละเว้ยไอ้ปลิวใกล้จะขาดออกจากกันแล้วโว้ย มึงดูหลังให้กูด้วยแล้วคอยตามหนุนขึ้นมากูจะตีตัดให้สวยทีเดียวก่อนที่พระคุณท่านจะมาถึง  ว่าแล้วหัวหมู่กองอาสาทะลวงฟันก็กรากเข้าหาสมิงพม่าที่ยืนม้าเก้ๆกังๆดูคะเนแม้จะมืดก็รู้ว่าน่าจะเป็นตัวนายมีตำแหน่ง เพราะชุดเกราะ และหมวกขลิบทองบอกยศไอ้เทพหัวหมู่ทะลวงฟันไม่รอช้าง้างดาบเผ่นโผนเข้าใส่ทันที ใจนึกขอเกราะเป็นของขวัญปลอบใจให้กับเพื่อนทหารไทยกูเถิด  สมิงพม่าแม้อยู่บนหลังม้าแต่ก็หาได้เปรียบไม่เพียงแค่ชั่วชักดาบจากไหล่ขวาสุดสะโพกซ้ายของมันก็ขาดหลุดจากตัวที่ยังนั่งอยู่บนหลังม้าขาดสะพายแล่งตายเป็นผีเฝ้าแผ่นดินไทยที่มันบังอาจมารุกรานอดเห็นหน้าลูกเมียที่หงสาแล้ว   ฆ่าตัวนายไดัแล้วทัพพม่าก็ระส่ำระสายตั้งกันไม่ติดปล่อยให้กองทหารอาสาของพระยาตากบุกตะลุยฝ่าวงล้อมออกไปได้แม้จะมีกำลังคนเพียง ๕๐๐ คนเศษก็ตาม ด้วยกลศึกที่เเยบคายเลือกใช้เวลากลางคืนรวมถึงขวัญและกำลังใจของเหล่ากองทหารอาสาทำให้ฝ่าวงล้อมของพม่าที่มีกำลังคนมากกว่าได้  แต่ก็ยังต้องเจอกับทหารพม่าที่พอจะตั้งตัวกันได้  ติดตามไปทันกองทัพของพระยาตากที่บ้านโพธิ์สังหารในเวลาใกล้รุ่ง ณ.  วันที่ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๓๐๙
                           เสียงฝีเท้าม้าไดัยินเเว่วมาแล้ว พระคุณคิดเห็นการใดบอกเถิด คงมิผิดเป็นไอ้พวกพม่าเป็นแน่ล่ะขอรับ คะเนจากเสียงน่าจะมากโขอยู่นะพระคุณ   ขุนพิชัยอาสาทหารคู่ใจพระยาตากเอ่ยถาม
                          เราก็เห็นดังขุนท่านเช่นกัน แผนของเราคือ เราจะเอากองทหารม้าบุกเข้าตีพวกมันที่ตามมาเชื่อว่าไอ้พวกพม่ามันคงคิดไม่ถึงและแตกพ่ายไปเอง   
                         ก็เห็นว่าเป็นกลศึกที่ดีอยู่หรอกขอรับพระคุณท่าน แต่เหตุใดพระคุณท่านต้องนำทหารออกไปเองปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกระผมและเหล่ากองอาสาดีกว่า 
                         ขุนท่านพูดผิดแล้วเรานั้นเป็นผู้นำกองกำลังอาสานี้ถ้าหากนิ่งเฉยเสียทหารที่ใหนเล่าจะยอมเชื่อถือน้ำใจเรา เป้าหมายของเราคือการขับไล่ไอ้พวกพม่าคนถ่อยที่จะมาปล้นบ้านเอาเมืองของเราเจอที่ใหนก็ต้องกำจัดทิ้งเสียให้หมด ฉะนั้นเราจะนำกองม้าเองขุนท่านอย่าได้ห่วงเลย 
                          ถ้าเช่นนั้นก็สุดแล้วแต่พระคุณเถิดขอรับ พวกเรากองอาสาก็จะขอติดตามพระคุณไปด้วยทุกที่ขอรับ    การสนทนาของพระยาตาก กับ ขุนพิชัยอาสาทหารคนสนิทเป็นไปอย่างเรียบร้อย และชั่วไม่ทันหม้อข้าวเดือดกองทหารของพม่าที่ติดตามกองทัพอาสาของพระยาตากมาแต่เมื่อคืนก็ตกถึงทุ่งที่ฝ่ายทหารไทยซุ่มดักอยู่โดยนำมาด้วยกองทหารม้ามีสมิงตัวนาย ทั้งพม่า มอญ นำกำลังมาหวังทำลายกองทัพที่หนีการปิดล้อมเมื่อชั่วข้ามคืนให้จงได้ แต่จะเป็นด้วยความรีบร้อนหรืออย่างไรก็หาทราบได้ กองทัพพม่าที่ตกทุ่งมาถึงจึงมิได้จัดกันมาเป็นขบวนทัพตามอย่างตำรับพิชัยสงคราม  มัวเเต่เร่งติดตามกองทัพของพระยาตาก พระยาตากแจ้งดังนั้นจึงเห็นเป็นข้อได้เปรียบสั่งกองกำลังอาสาเร่งจู่โจมอย่าให้กองทัพพม่าได้ตั้งตัวทันที				
18 กรกฎาคม 2545 07:42 น.

หนี้แผ่นดิน ตอน ๑

อาทมาต

กรุงศรีอยุธยาปี พ.ศ. ๒๓๐๙ 
เสียงฝีเท้าม้าของกองอาสาศึกและเหล่าพลเดินเท้าล้วนแล้วแต่กองทะลวงฟันที่มุ่งตรงมายังวัดพิชัยด้านทิศตะวันออกของกรุงศรีอยุธยากลบเสียงปืนใหญ่ที่พม่าระดมยิงเข้าใส่พระนครเป็นระยะๆ หลังจากที่ปิดล้อมมาเป็นเวลากว่าขวบปีแล้ว กองอาสาศึกกองนี้มีกำลังพลประมาณ ๕๐๐ คนเศษ ภายใต้การนำของ พระยาวชิรปราการ ผู้สำเร็จราชการเมืองกำแพงเพชร หรือ พระยาตาก(สิน) เดิม แม่กองศึกของกรุงศรีอยุธยาที่คอยนำทัพเข้าปล้นค่ายไอ้พวกพม่าที่ปิดล้อมอยู่รอบๆกำแพงเมืองแต่มิอาจทำอะไรได้มากนักเนื่องด้วยทัพพม่ายกมาครานี้มืดฟ้ามัวดินทั้งเหนือ และใต้ ทางเหนือนำทัพโดยเนเมียวสีหบดี ส่วนทางใต้นำทัพมาโดยมังมหานรธา สองแม่ทัพเจนศึกของพม่า การศึกครั้งนี้ไอ้พวกพม่าหวังที่จะทำลายกรุงศรีอยุธยาให้พินาศย่อยยับให้จงได้ 
                         กูเห็นจะเหลือกำลังแล้วว่ะ  ไอ้พวกพม่ามันยกกันมาสิ้นเมืองมันหรืออย่างไรถึงได้มากมายก่ายกองเช่นนี้  ครานี้ไทยเราลำบากจริงๆ   หัวหมู่ทะลวงฟันกองอาสาศึกของพระยาตากเอ่ยขึ้น
                          มีอย่างที่ไหนพี่เทพข้าศึกประชิดกรุงเยี่ยงนี้ กับห้ามยิงปืนใหญ่บนเชิงเทิน ด้วยเหตุกลัวข้าราชการในวังตกใจ  ใครอยู่ก็อยู่ไปเถอะฉันไม่ไปรอตายในกรุงหรอก  นี้ถ้าพระคุณท่านไปใหนฉันขอตามไปด้วยให้บุกน้ำลุยไฟหรือตีฝ่าวงล้อมไอ้พวกพม่าก็ขอให้บอกเถิด ไอ้ปลิวคนนี้จะขออาสาเป็นทะลวงฟันเปิดทางให้พระคุณท่านเอง             
                         มึงเตรียมดาบของมึงให้ดีเถอะว่ะไอ้ปลิวกูรู้มาว่าพระคุณไม่คิดกลับเข้ากรุงหรอกเพียงแต่ท่านจะไปตั้งหลักที่ใหนเท่านั้น  นี้เราก็ยั้งทัพที่วัดพิชัยแล้วจะเป็นเยี่ยงไรเดี๋ยวคงได้รู้กัน   สิ้นคำหัวหมู่หนุ่มกองอาสาทะลวงฟันที่เคยร่วมศึกคราวพม่ามาตีหัวเมืองปักษ์ใต้กับพระยาตากเมื่อสองปีล่วงมาแล้ว ก็มีทหารในกองอาสาเดินประกาศบอกแผนการของพระยาตากในการที่จะตีฝ่ากองทัพพม่าเพื่อเปิดทางมุ่งหน้าไปทางหัวเมืองตะวันออก ด้วยท่านเห็นว่าอิทธิพลของพม่ายังแผ่ไปไม่ถึง น่าที่จะเหมาะแก่การรวบรวมกองกำลังในการที่จะกลับมาแก้กรุงศรีอยุธยาโดยจะขอเอาแต่พวกที่สมัครใจไปกับท่านและแม้นว่าใครไม่เห็นด้วยก็ขอให้เร่งกลับเข้าสู่พระนครเสียเถิด ผิวเวลาสิ้นแสงตะวันก็จะทำการตีฝ่าออกจากวงล้อมให้จงได้
                         สมใจข้านักแล้วพี่เทพ พระคุณท่านประกาศตีฝ่าแก้วงล้อมออกไป ครานี้แหละขอรบฝากฝีมือไทยหน่อยเถิดถ้าแม้ว่าแพ้ฝีมือเขาก็ขอตายเป็นผีเฝ้าแผ่นดินนี้แหละ    ไอ้ปลิวรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้รู้ข่าวนี้
                          กูเลือกรับใช้ไม่ผิดนายจริงๆ ไอ้ปลิวเพราะในกรุงศรีอยุธยานี้จะหาคนเยี่ยงท่านไม่มีอีกเเล้ว รบหนักมาตลอดตั้งแต่ไอ้พวกพม่าเข้ามาล้อมกรุง จนโดนหลวงเขาภาคทัณฑ์ตอนยิงปืนใหญ่ใส่พม่าก่อนจะขออนุญาต ดีเหมือนกันกูก็อยากจะฆ่าไอ้ศัตรูที่มาปล้นแผ่นดินเกิดของกู ไปเถิดว่ะไอ้ปลิวตามพระคุณท่านไปตายเอาดาบหน้าถ้าดวงเรายังไม่สิ้นคงได้กลับมาแก้กรุงศรีอยุธยาจากไอ้พวกคนพาลชาติพม่า  กูขอฝากแผ่นดินเกิดไว้ก่อนเถิดแล้วกูจะกลับมาทวงคืน  เเล้วทั้งสองจึงเร่งเข้ารวมทัพเพื่อรอสิ้นแสงตะวันซึ่งเป็นกำหนดการตีฝ่าวงล้อมของกองทัพพม่าต่อไป
                        กองทัพอาสาศึกของพระยาตากหลังจากที่ล่าถอยมาจากแนวรบที่วัดป่าแก้วแล้วก็หาได้กลับคืนสู่พระนครไม่ด้วยเหตุที่พระยาตาก มองเห็นถึงความอ่อนแอในราชสำนัก จึงมายั้งทัพอยู่ที่วัดพิชัยเพื่อรวบรวมสมัครพรรคพวก ได้เบ็ดเสร็จแล้วประมาณ  ๕๐๐ คนเศษรอเวลาที่จะตีฝ่าออกไปเพื่อมุ่งหน้าสู่หัวเมืองตะวันออกรวบรวมไพร่พลย้อนกลับมาแก้กรุงศรีอยุธยาจากวงล้อมของพม่าให้ได้				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาทมาต
Lovings  อาทมาต เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาทมาต
Lovings  อาทมาต เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาทมาต
Lovings  อาทมาต เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอาทมาต