25 กรกฎาคม 2548 13:51 น.
อาภาภัส
เป็นไทยไหนใครรู้ดูไม่ออก
หน้าไม่พอกตอกแตกแจกลายขวาง
หลับไปตื่นชื่นจิตติดหมอนวาง
นอนตามทางห่างไกลจากครัวมอญ
เดินตะลุยชุ่ยชะระรื่นรำ
บางทีทำท่าแถวแนวคล้ายหนอน
ให้งามแงะแกะแพะแตะตามกลอน
ไม่อาจซอนเสาะหาเรื่องยาเดา
พระประแดงแสงสีส่อสะอาด
แต่หากขาดอาภาก็มีเสา
ประโคมเด่นเว้นช่องมองกลืนเกลา
แต่ตัวเราอาศัยใช่ชนเมือง
ครั้นจะเอ่ยเสยขัดจัดเรื่องส่ง
ยังงุนงงหลงแหลกแตกหน้าเหลือง
วานผู้รู้ต่อถ้อยมลังมเลือง
เพื่อประเทืองปัญญาถ้าการุณ
ขออภัยในบทปรากฎก่อ
เขียนกลับล้อผวนผันลั่นกระสุน
กะยิงย้อนอ้อนเอ่ยขอบพระคุณ
หากท่านคุ้นช่วยไขนายมอญจริง
มาแวะเยือนเรือนกลอนมอญบ้านไทย
เพียงหวังได้อ่านมาดของเสือสิงห์
ส่วนตัวเองแค่เป็นอย่างญาติลิง
ชมว่อนวิ่งทิ้งหายคล้ายเวลา
ไม่ประสากล้าแกร่งแข่งเขื่องขู่
มิลบหลู่บูชิตคิดศึกษา
รู้เรียนร่ำนำสุขสู่กายา
หักหรรษาเศร้าโลกโศกคลุมดำ
หมางขอนกร่อนลัดชัดไม่มี
คำกลับนี้แค่แตะแวะพอขำ
อย่าถือโทษโกรธหนาพาจดจำ
เพราะจะนำภาษาเพี้ยนผิดเพลง
อาภาภัส 25 กรกฎาคม 2548
25 กรกฎาคม 2548 13:14 น.
อาภาภัส
สวัสดีคร๊าบกราบมาถ้าหาผม
เอ้ายืนดมใบไม้ได้กลิ่นหรือ
กินข้าวแล้วไปเที่ยวบางกระบือ
จ้าเราคือชื่อนกวิหคทอง
ตำแหน่งขุนคุ้นเคยแค่ในกรง
บินร่อนหลงเลยติดเหมือนจองหอง
เจ้านายสั่งฝึกพูดให้คนมอง
กรุ๊กกรู้จ้องเดี๋ยวจีบรีบตามแจ
โลกของคนลนลานทำงานหนัก
ยามอยากพักจักหันมาเหวี่ยงแห
ดีดนิ้วดัดหัดเรียกฝึกนกแล
พูดดีแย่ยั่วเย้าเพียงเงาลือ
ครั้นนกเชื่องเรื่องพูดปูดทุกครา
คนก็หาว่าช่างไม่เชื่อถีอ
ใครกันหนอฝึกเจ้าให้อออือ
ตะพึดตะพือชมแช่งแข่งพาที
เที่ยงแล้วนายมาสายอะไรล่ะ
พูดเปรอปะต๊ะอวยดังสุขศรี
ที่จริงแล้วแววโศกโขกชีวี
ต้องต่อตีฝีปากฝากตัวตน
ไม่งั้นพลันนายนั้นหันหน้าหน่าย
อย่าพึงหมายอาหารบันดาลผล
ขุนทองท้อฉ้อฉลบังตาลน
สาละวนเอาใจได้เรื่องเวร
กางปีกออกบอกชนคนดีเด่
ขุนทองเก๊กร่างกลัวเจ้ากางเขน
มาเกะกะทะเล้นเข่นเขี้ยวเจน
ความเบี่ยงเบนนายเกลียดมันเสียดทรวง
เห่ กล่อมหอรอรับคำนับนาย
จนชีพวายตายพับคาหับหลวง
สิ่งที่ได้แค่ใครที่หลอกลวง
ขุนทองถ่วงกลวงอู่กู่ลอยลม
อาภาภัส 25 ก.ค 2548
23 กรกฎาคม 2548 06:31 น.
อาภาภัส
ครวญชมพู
ปลายใบสะบัดซัดซ่าหน้าฝน
ราวดังคนสะอื้นคลื่นกำสรวล
แหมะแหมะแหมะปะแตะบนแก้มนวล
โอนางครวญฝนครางช่างเศร้าใจ
พายุแรงโกรกกิ่งยิ่งสุดโศก
ดังหยิบโยกโบกรักจากแขไข
กระแสลมคมฟาดก้านขาดใบ
ไม่เท่าในใจนวลครวญระทม
เสียงตัดพ้อต่อต้านม่านฟากฟ้า
คือแลบผ่ากลางถิ่นแห่งขื่นขม
ใครกันหนอปล่อยนางต้องตรอมตรม
หาลมห่มลมกร้าวร้าวกราดทรวง
ไปบอกพรหมพรมนางให้อุ่นอก
บังเอิญตกหล่นลงบันไดสรวง
เหตุกลายกลับปรับเปลี่ยนเจ้าพุ่มพวง
เป็นดาวดวงพวงช่อสีชมพู
ไต่เรื่อยเลียดเสียดสานคานไม้เก่า
ใครกันเล่าว่าเย้ามิเลิศหรู
เห็นค่าเคียงเพียงรั้วหน้าประตู
กรรมพธูเกาะกอก่อเกลียวกลืน
ฝนโรยซาชาชืดจืดจางกรุ่น
ชะเอาฝุ่นหวาดหวั่นหวิววายฝีน
เจ้าชูช่อชะฉ่ำชีพยาวยืน
แม้ค่ำคืนงามเพรียวเหลียวตามแล
ชื่นชีวาช้านักนะรักนี้
ฝนลับลี้น้ำหยาดลงจอกแหน
พวงชมพูอยู่ยอดจอดประแจ
งามมิแพ้ผกาใดในจักรวาล
อาภาภัส 23 กรกฎาคม 2548 เขียนที่บ้านพระประแดง
แ
21 กรกฎาคม 2548 05:14 น.
อาภาภัส
เห็นหัวข้อรอก่อนอย่าเพิ่งอ่าน
คิดพาดผ่านเดาใจในคนเขียน
จะนำเรื่องต่อไปแบบใดเนียน
หรือจะเวียนพาวนชอบกลไก
หนี่งสองสามยามนี้มีแง่คิด
จะวางชิดบวกคูณเป็นไฉน
เอ้าเชิญนึกตรึกตรองลองปะไร
ใช่นะใช่แก้วสามยามบูชา
รัตนอร่ามละออศรี
กราบตรงที่ธรณีแลภูผา
ได้กินอยู่อู่นอนแต่นานมา
พึงรู้ค่าเคารพนบคลองธรรม
เขียนภาษามาสานกรานสติ
คำดำริพิชิตมิตรเนืองหนำ
อย่าว่ากัดขัดกันปล่อยเวรกรรม
นับหนึ่งนำจ้ำเรื่อยกว่าเป็นลม
สลบแล้วอาจคลายวายเคียดแค้น
ดังมาดแม้นลาภชุกชื่นสั่งสม
กินแล้วถ่ายของร้ายก็อาจม
หยิบมาดมเอาไหมคงไม่เอา
อย่าคิดมากลากเรื่องข้างเครื่องนี่
คือวันนี้อาสาฬหพึงละเขลา
จึงผูกกลอนสอนลงตรงตัวเรา
เคยเป็นเต่าตนุทุรนทุราย
ทะลึ่งหล่นบนลังกระชังปลา
พ่อค้ามาเดาสิเขาจะหมาย
หยิบเจ้าเต่าหรือปลาคิดนะนาย
อุ๊ยต๊ายตายเหวี่ยงแต้รักแร้คน
........
ฮือๆๆๆๆแย่แล้วแพ้ยาทารักแร้
19 กรกฎาคม 2548 07:26 น.
อาภาภัส
แสงเจ้าเอยเผยฟ้าพสุธาปลั่ง
วารีหลั่งรินเรื่อยเอื่อยส่ำสาย
นกนางนวลโฉบฉิวพลิ้วผันกาย
กลิ่นพระพายจรุงรื่นชื่นใจชม
ใจเจ้าจับรับแจ้งแข่งความคิด
มวลชีวิตตื่นอยู่สู้สั่งสม
ดีหรือร้ายปล่อยปลายไปตามลม
ฟังเพลงพรหมธรรมชาติประกาศมา
ชูวับวับฉับวู้กู่ปากป้อง
อยู่ไหนน้องมองเมียงเสียงร้องหา
ปลากระโดดโลดเล่นล้อเย็นตา
เหมือนขานจ้านี่จ้ะทะเล้นจัง
ลิงเลียบมองย่องแว้แช่วับแช่
ส่ายหน้าแย่จมูกยื่นคล้ายกะหัง
โลละหนอเดินง้อสุดกำลัง
ไหงกลับนั่งปั้นเจ๋อเผยอคอ
อ้อผลงามเรืองเรื่อเนื้อในเหลือง
อร่อยเฟื่องกลิ่นติดน้ำลายสอ
แต่คิดไกลทำไงได้กินน้อ
หนามแหลมรอทุเรียนเดี๋ยวเศียรบวม
โถหนูจ๋าตามมาไปตรงโน่น
คนเขาโค่นต้นเงาะเหมาะพลอยสวม
หวานไหมล่ะกรอบแก้วกัดกร้วมกร้วม
เราสมรวมคิดเขียนเคล้าคลอกลืน
เขียนมาสนุกๆ 19 ก.ค 2548 อาภาภัส
หน้าส่วนตัว
1045
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
