17 มีนาคม 2551 21:40 น.
อิจิโกะ
รักแรกแรก กินอะไร ก็ว่าหวาน
เธอเปรียบดั่ง น้ำตาล ใส่ก๋วยเตี๋ยว
เล็กต้มยำ พริกเยอะเยอะ ยังหวานเชียว
กินคำเดียว หวานซึ้ง อิ่มเอมใจ
16 มีนาคม 2551 20:50 น.
อิจิโกะ
รักเธอสุดหัวใจ
แต่เธอใยไม่เคยรัก
รักเธอมากไปนัก
เธอไม่รักกลับมาเลย
16 มีนาคม 2551 20:49 น.
อิจิโกะ
ยังมีความจริงอีกสิ่งหนึ่งที่คนเรามักมองข้ามไป บางครั้งความรักนั้นอาจจบลงทั้งๆ ที่ความรู้สึกของเรายังมีเต็มหัวใจ เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่ง"ความอดทน"บอกให้เราต้องไป ไปทั้งๆที่ยัง "รัก"เพราะหากรักแล้วต้องเจ็บ ต้องช้ำ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึง " การจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ในวันข้างหน้า " อย่างนั้นไม่ใช่หรือ
" หากรักแล้วต้องร้องไห้ไปตลอดชีวิต ตนขอเลือกที่จะร้องไห้สองสามวันแล้วยิ้มไปตลอดชีวิตดีกว่า "
15 มีนาคม 2551 14:22 น.
อิจิโกะ
ไม่มีเหตุผลจะอธิบาย
ที่ยังรักเธอหมดทั้งใจอยู่แบบนี้
รู้เพียงแค่มีความสุข...ทุกเวลาที่เห็นหน้าคนดี
เป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ตอนนี้...ที่ทำให้ชีวิตยังหายใจ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ไม่มีเหตุผลจะพูดให้เธอฟัง
ที่ยังจมอยู่กับความหลัง...ฉันยังคงหวั่นไหว
แม้ว่าวันนี้...เธอมีชีวิตอยู่ทุกนาทีเพื่อรักใคร
แต่ฉันเองก็ยังมีลมหายใจอยู่ได้ไหว...เพราะรักเธอ
14 มีนาคม 2551 22:58 น.
อิจิโกะ
หลายวันผ่านล่วงเลยเคยรู้ไหม..
ว่าคนคนนี้ต้องบอกกับใจ..ว่าอย่าหวัง..
กับสิ่งที่นึกสิ่งที่คิดต้องค่อยระวัง...
เพราะความผูกพันนั้นทำให้คิดเกินเลย...
เราเป็นเพื่อน..ไม่ใช่แฟนฉันก็รู้..
แต่อยู่อยู่ใจก็คิดอยากเปิดเผย..
ก็สิ่งที่เธอทำทำให้ใจคิดเกินเลย..
แล้วจะให้ฉันอยู่เฉยเฉยได้อย่างไร...
ทำให้รักแล้วหักอกกานเฉยเลย...
หน้าส่วนตัว
1615
