13 ธันวาคม 2554 13:04 น.
อินสวน
ขอเป็นเพียงเศษหนึ่งส่วนรู้สึก
หนึ่งในล้านสำนึกระลึกถึง
ลมรำเพยฝากคำถ้อยรำพึง
ไม่อาจดึงดูดใจไว้ครอบครอง
เพียงเสี้ยวซีกสัมพันธ์แบ่งปันมา
มีคุณค่าเกินกว่าที่ขอร้อง
การยินยอมตอบรับประคับประคอง
แม้ระดับเกี่ยวข้องยังห่างไกล
ขอขอบคุณไออุ่นเจือจุนแผ่
ในขอบเขตมิตรแท้ที่มีให้
เป็นแรงผลักภาพฝันบันดาลใจ
วาดหวังใหม่ก้าวข้ามความเดียวดาย
แม้สัมผัสไม่ได้ในความรัก
ไม่มีความแน่นหนักในความหมาย
ความจริงใจจากฉันเทียบเม็ดทราย
แต่มากมายเกินนับซึมซับรอย
ตะวันลอนอ่อนแสงแหล่งริมโขง
รอบลานโล่งแลเหลียวเปล่าเปลี่ยวหงอย
ยังพอมีลมพ้อเพื่อนรอคอย
ใจละห้อยล่องไหลตามสายชล
ล่องลมหนาวเรื่องราวส่งข่าวข้าม
ฝากคำถามหวนกลับยังสับสน
หนึ่งส่วนล้านมีไหมน้ำใจคน
ยังกังวลเพื่อใหม่จะใจดำ
5 ธันวาคม 2554 08:43 น.
อินสวน
แดดหน้าหนาวรำไรไล้ทุ่งทอง
ลมหนาวต้องล่องผ่านสะท้านไหว
คิดเอื้อนเอ่ยคำฝากลำบากใจ
คนอยู่ไกลเปลี่ยนไปเหมือนไม่เคย
เก็บความรักส่วนลึกรู้สึกผิด
คงปกปิดลำบากใจอยากเผย
สารภาพอ้อนวอนผ่านกลอนเชย
อย่าหยันเย้ยเยาะกลับให้อับอาย
ฝากลมหอบตอบคำลำนำล่อง
สู่หอห้องห่างไกลคงไม่สาย
ราวฟ้าหม่นใจคนยิ่งเดียวดาย
อย่าใจร้ายเลยหนาโปรดปรานี
อย่าลืมฉันม่วงครามยามแดดต้อง
เขาคงคิดขุ่นข้องจึงหมองสี
ให้อภัยสักหนนะคนดี
ต่อแต่นี้จะภักดีชั่วนิรันดร์
ป่านฉะนี้หลวงพระบางคงร้างเลือน
คงแชเชือนไม่เหมือนเคยร่วมฝัน
อยากมาบอกตอกย้ำคำยืนยัน
ความผูกพันวันเก่ายังเฝ้ารอ
องค์พระธาตุพูสีที่ศักดิ์สิทธิ์
ช่วยดลจิตสมหวังดั่งเคยขอ
ให้ความรักหล่อเลี้ยงอย่างเพียงพอ
ความเข้าใจเติมต่อทอสายใย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
หน้าส่วนตัว
1984
