28 เมษายน 2554 15:23 น.

สายลมที่เดียวดาย

อินสวน


    สายลมที่บางเบา          
 พัดพาเหงาให้จากหนี
วอนฟ้าช่วยปรานี	
อย่าย่ำยีย้ำทุกข์ตรม

    ลมร้อนฤาผ่อนคลาย	
รึจะร้ายให้ขื่นขม
ว้าวุ่นหวั่นอารมณ์	
น้ำคำคมกระหน่ำใจ

    เหน็บหนาวคราวลมร้อน	
เฝ้าหลอกหลอนอยู่ไฉน
เรื่อยเรียงจะเพียงใด	
ระเรื่อยไปให้หวั่นทรวง

    สายลมที่ทักทาย	
พัดแหนงหน่ายให้ผ่านล่วง
กล่อมเห่เล่ห์ลมลวง	
ใจจึงห่วงบ่วงเดียวดาย

    ตะแบกบานม่วงหม่น	
กรูกราวหล่นจนใจหาย
คูนเคียงที่เรียงราย	
กลีบกระจายล่องสายลม

    เหม่อมองม่านราวฟ้า	
ม่านน้ำตาความขื่นขม
อดกลั้นกล้ำกลืนทน	
กับสายฝนหลงฤดู
  				
4 เมษายน 2554 14:08 น.

ฝากรัก..นักท่องฝัน

อินสวน

    เสือภูเขาฝากใจไว้ราวฟ้า
เดิมพันท้าฝ่าฟันฝันไปถึง
สร้างตำนานผ่านวันมั่นคำนึง
อาจไม่หวานสุดซึ้งถึงปานใคร

	   วางจุดหมายปลายทางห่างไกลโพ้น
หวังพบความอ่อนโยนบนทางใหม่
อุทยานรักบานที่ผ่านไป
เก็บทอถักฝากใจไว้เชยชม

	   รับสมัครฝากไว้ใช่รักเร่
อย่าเกรงรักถ่ายเททิ้งทับถม
สานสัมพันธ์มั่นใจได้รื่นรมย์
ไร้เหลี่ยมคมคำลวงอย่าห่วงเลย

	   ระหว่างวันเดินทางค้างแรมพัก
เจอคนทักรักเกิดอย่างเปิดเผย
อย่าระแวงสงสัยเหมือนไม่เคย
ขออย่าเย้ยหยันคำให้ช้ำใจ

	   ค่ำคืนนี้เดือนแรมแย้มวงเสี้ยว
ซ่อนหัวใจห่อเหี่ยวป้องกันไข้
หมอกพร่างพราวหนาวเย็นเต็นท์ผ้าใบ
หวังวันใหม่ยอดมิตรไม่บิดเบือน

	   แม้เดินทางมาไกลใจไม่หวั่น
ยังขยันหยิบยื่นคืนรักเหมือน
ด้วยจิตหวังเอ็นดูผู้มาเยือน
เพียงเป็นเพื่อนอุ้มชูเลี้ยงดูใจ
 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอินสวน