11 มีนาคม 2555 19:12 น.
อิสรชัย รัตน
เหงื่อพ่อหยดรินไหลไปกี่หยาด
แลกมาเป็นกระดาษที่ใช้สอย
ที่เรียกว่า เงินตราค่าเลิศลอย
เพื่อลูกน้อยของตนเป็นคนดี
หรือลูกเห็นเหงื่อพ่อไหลไปไร้ค่า
ทำเหลวไหลเมายาเสื่อมราศรี
ลืมนึกถึงความเหนื่อยยากที่พ่อมี
หากพ่อรู้ช่วยตอบทีคิดอย่างไร
เหงื่อแม่หยดรินไหลไปทั่วร่าง
กว่าจะสร้างให้ลูกมีที่อาศัย
กว่าจะสอนให้ลูกเห็นความเป็นไป
แม่เหนื่อยใจ กายา มาเนิ่นนาน
ลูกลืมตา มาพบประสบสุข
ไม่ได้เห็นความทุกข์ที่เวียนผ่าน
จึงไม่เห็นความสำคัญของวันวาน
ที่พ่อแม่ก่อสาน..ก่อนเกิดกาย
9 มีนาคม 2555 20:39 น.
อิสรชัย รัตน
ก่อนตะวันลับฟ้า คราหน้าแล้ง
พ่อได้แจ้งแก่ลูกยาก่อนพาหาย
ว่าได้งานที่ใหม่ค่อยสบาย
ลูกของพ่อ จงอย่าได้มาห่วงใย
พ่อบอกลูกก่อนพรากจากวันนั้น
จะหาเงินให้กำนันก่อนปีใหม่
ไถ่นาคืนเพื่อจะได้ความเป็นไท
เริ่มหว่านไถ ปีหน้าพาชื่นชม
แต่พ่อจ๋า วันนี้ ปีใหม่แล้ว
ไร้วี่แวว พ่อมากลับพาขื่นขม
นาที่เคยจะไถ่คืน ฝืนระทม
ลูกตรอมตรมมองนาพาอาดูร
กำนันตักหน้าดิน เอาไปขาย
ลูกได้แต่นั่งมองความสิ้นสูญ
ทำเงินตราให้แก่เขา อย่างเพิ่มพูน
จากที่นาเนินนูน นั้นลุ่มลง
ก่อนตะวันชิงพลบคาคบไม้
กลับมาทันปีใหม่ไม่พาหลง
แล้วอยู่บ้านของเราอย่างยืนยง
ฉันก็คงเฝ้ารอ พ่อกลับมา
กลับมาแล้วพ่อจะเปลี่ยนหลังคาใหม่
หากฝนตกครั้งต่อไปไม่เปียกหนา
เมื่อลมฝนพัดมาเยือนเตือนอุรา
ลูกนอนมองหลังคา น้ำตานอง
6 มีนาคม 2555 21:37 น.
อิสรชัย รัตน
เหตุไฉนอังคารจึงเป็นสีเลือด
ดาวนี้เดือดอาเพทด้วยเหตุไหน
หรือบอกให้มนุษย์รู้ความนัย
ถึงมหันตภัยน้ำมือคุณ
ได้เวลาธรรมชาติมาเอาคืน
ไม่ว่าหลับหรือตื่นโลกหยุดหมุน
หฤโหด ผลาญผล่า โหดทารุณ
ล้วนเป็นผล นำหนุน ผนวกกัน
ดาวอังคาร จึงแดงช้ำ เพราะกำสรวล
เตือนบอกให้ ทบทวน ก่อนโศกศัลย์
เพื่อทุกคนในโลก รู้โดยพลัน
ถึงคุณไม่ฆ่ากัน เตรียมตัวตาย
ด้วยโลกช้ำ หนักหนา แสนสาหัส
สารพัดโหมรุกให้โลกสลาย
เห็นแก่ตัว จึงมุ่งมั่น บั่นทำลาย
รู้หรือไม่คุณได้ทำลายตน
ดาวอังคารร้องไห้เป็นสายเลือด
อีกไม่นานโลกเดือด คงปี้ป่น
ไร้พืชผัก อาหาร บันดาลดล
อากาศพิษ ครอบบน ถิ่นโลกา
เมื่อวันนั้นมาถึงโลกสีช้ำ
อันเป็นผลกระทำใครเล่าหนา
มองที่ตนมองรอบข้างทั่วพารา
ล้วนสร้างสมความชั่วช้าให้โลกตน
3 มีนาคม 2555 21:44 น.
อิสรชัย รัตน
วันนี้สิ้นเดือน เงินเดือนออก
พ่อบอกฉัน ตอนเช้าก่อนก้าวหาย
ฉันเป็นลูกโดดเดี่ยวอยู่เดียวดาย
รีบแต่งกาย ไปโรงเรียนเพียรตำรา
กลับตอนเย็นไม่เห็นหน้าแม่พ่อ
ฉันนั่งรอ หากพ่อกลับได้รับหน้า
จะหุงข้าวหรือข้าวสารก็ไม่มา
ฉันนั่งคอยรอถ้ามาหรือยัง
จนตะวันลับเหลี่ยมภูผาเหิร
ฉันยังเดินไปมาพาทุกขัง
แม่และพ่ออยู่ไหนลูกหิวจัง
กลับเรือนรังเคยนอนก่อนเถิดเอย
ดาวจรเข้ เหหกก็ผกผิน
ฉันได้ยิน เสียงแม่แท้จริงเอ๋ย
ลงจากเก๋งคันใหญ่ ไม่ช้าเลย
สุขเหลือเอ่ยเห็นมารดามาแล้วไง
มองหาของติดมือจากคุณแม่
ฉันคงแย่ แม่มือเปล่าฉันหิวใหญ่
แม่ไม่ทัก กลับเข้าห้องในทันใด
ฉันน้ำตา รินไหล ในทันที
อีกครู่ใหญ่ พ่อมาปรากฎร่าง
เดินโซซ่างโซเซ เอ๊ะ ..ไรนี่
หนีบขวดเหล้า เข้ามาพาลทันที
ดึกอย่างนี้ รีบไปนอนก่อนเตะมึง
หน้าส่วนตัว
2938
