17 ธันวาคม 2554 00:53 น.
เก่งกาจ
โฮ้ย...มารอนานแล้วนะนี่ เวลาน่ะรู้จักกันไหมเนี่ยชลชาติบ่นพร้อมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
ไอ้ชาติ หุบปากพ่อของเขากระซิบเสียงแข็งเชิงห้ามปราม
ชลชาติได้แต่ส่ายหัว แต่ทันทีที่หันไปอีกทางก็พบหญิงสาวผู้หนึ่งมากับพ่อแม่ของเธอ เธอสวมชุดเดรสสีฟ้าพร้อมเกล้าผมอย่างน่ารัก เธอสวยงามถูกใจชลชาติยิ่งนัก ชลชาติจ้องมองเธอไม่วางตา ดูท่าพ่อแม่ และตัวเธอจะเดินมายังโต๊ะของเขาเสียด้วย
สวัสดีครับคุณพิทักษ์รามพ่อของดาวทักพิทักษ์พ่อของชลชาติ
โทษทีนะคะที่มาสาย วันนี้เป็นวันพิเศษของครอบครัวเราเลยเตรียมตัวนานไปหน่อย โดยเฉพาะยัยดาว ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะแม่ของดาวกล่าวพร้อมยิ้มอย่างอารมณ์ ความจริงวันนี้ดาวแต่งตัวนานจริงๆเพราะเธอพิถีพิถันเลือกเสื้อผ้าทรงผมเพื่อวันนี้เป็นพิเศษ
ไม่เป็นไรเลยคะคุณพี่ อะไรที่พิเศษๆสำหรับเรา เราก็รอได้เสมอใช่ไหมชาติแม่ชลชาติทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักให้ชลชาติกับดาวทันที
ครับสวยอย่างนี้ ต่อให้ผมรอทั้งชาติผมก็รอได้ครับชลชาติกล่าวพร้อมยิ้มออกมาพร้อมส่งสายตาเจ้าชู้ให้ดาว ดาวไม่สนใจสีหน้าและแววตายังนิ่งเฉยไม่สนใจอะไร สิ่งที่เธอสนใจและรอคอย คือคนรักของเธอ ฟ้านั่นเอง
ชลชาติมองดาวไม่วางตา และเธอก็ไม่อยากให้พ่อแม่บังคับเธอทางอ้อมด้วยการพูดจาสนับสนุนให้ชลชาติกับเธอคู่กันอย่างนี้จึงพูดไปอย่างไร้เยื่อใยว่า
อย่าเสียเวลาเลยค่ะ เพราะไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ ฉันก็ไม่แต่งงานกับคุณ เพราะคนที่ฉันอยากจะแต่งงานด้วย คือผู้ชายคนนี้
ดาวเห็นฟ้าเดินเข้ามาในร้านอาหารพอดีพร้อมกับเดินไปหาเขา และจูงมือฟ้าพามาหาพ่อแม่ของชลชาติ และพ่อแม่ของเธอที่อึ้งอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะทำอย่างไรกับไม้เด็ดที่คาดไม่ถึงของดาว
ยัยดาว นี่ลูกทำอะไรอยู่น่ะพ่อของดาวไม่พอใจมาก เสียงแข็งทันที
ทำตามหัวใจตัวเองนะสิคะคุณพ่อ ทำในสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ไม่เคยอนุญาตให้ทำตามเสียงของมันสักครั้งดาวกล่าวด้วยเบาๆ แต่หนักแน่น เธอกุมมือแฟนหนุ่มไว้แน่นเช่นเดียวกับฟ้า แต่ฟ้านึกหวั่นๆ เพราะไม่อยากให้ดาวทะเลาะกับพ่อแม่ของเธอเพราะเขา
แม่ไม่ยอมให้แกเลือกทำตามหัวใจตัวเอง โดยการเลือกผู้ชายกระจอกๆอย่างนี้มาร่วมชีวิตหรอกนะดาวแม่กล่าวเสียงแข็ง
ถ้าเขากระจอก ในโลกนี้สำหรับดาวก็ไม่มีอะไรที่เป็นสิ่งที่ล้ำค่าอีกแล้วดาวพูดประโยคสุดท้ายอย่างอ่อนโยนกับคนรัก พร้อมส่งสายตาที่มีความหมายมาทางเขา ฟ้ายิ้มออกมาอย่างรู้สึกตื้นตันในน้ำใจของคนรัก
ชลชาติเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกอิจฉายิ่งนักที่ผู้ชายที่ในสายตาเขาคิดว่ากระจอก จะฉกเอาผู้หญิงที่เขาหมายปองไป และเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาชอบด้วย เขาอยากเอาชนะเพราะในชีวิตเขาไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขามาก่อน
เฮ้ย นาย ยืนบื้ออยู่ได้ใจคอไม่คิดจะพูด จะทำอะไรเพื่อปกป้องดาวหรือไงชลชาติกล่าวอย่างหาเรื่อง เหมือนบีบบังคับให้ฟ้าไปเสียจากตรงนี้ดีกว่าเพราะในความคิดชลชาติฟ้ากับดาวไม่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง
ฉันก็ปกป้องดาวอยู่นี่ไง ปกป้องในแบบวิธีของฉัน ซึ่งคนอย่างนายไม่มีวันเข้าใจหรอกฟ้าเหน็บชลชาติ ฟ้ากล่าวความหมายโดยนัยให้ชลชาติเข้าใจว่าเขาปกป้องดาวด้วยการอยู่ข้างดาวและจะไม่มีวันไปไหนทั้งนั้น
คุณลุงคุณป้าพูดถูกครับ ผมน่ะก็แค่ผู้ชายกระจอกคนหนึ่ง ไม่มีอะไรเลย ถึงจะมีก็มีแต่ชีวิตของผม ที่มีแต่ดาวเท่านั้นที่มองเห็นค่า ถ้าจะต้องสละสิ่งที่มีค่านี้ให้กับใคร คนคนนั้นคือดาว ดาวคนเดียวเท่านั้น ที่ผมจะปกป้องเธอด้วยชีวิต เพราะงั้นได้โปรดให้ผมได้ดูแลดาวด้วยชีวิตของผมได้ไหม ได้โปรดให้โอกาสผู้ชายธรรมดาคนนี้ด้วยครับฟ้าพูดพร้อมคุกเข่าตรงหน้าพ่อกับแม่ของดาว ดาวเองก็คุกเข่าพร้อมอ้อนวอนบิดามารดาว่า
ให้โอกาสเรานะคะพ่อแม่ดาวกล่าวทั้งน้ำตา
พ่อกับแม่ของดาวอึ้งทำอะไรไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพ่อของดาวมองภาพตรงหน้าพร้อมยิ้มออกมาอย่างยินดี แม้ทั้งชีวิตเขาจะทุ่มเทให้กับงานจนไม่มีเวลาให้ลูกสาว แต่เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทำไปทั้งหมดก็เพื่อความสุขของลูกสาวเพียงคนเดียว เพราะฉะนั้นเมื่อมีใคร จะปกป้องลูกสาวของเขาด้วยชีวิต เขาจึงยินดีและยิ้มออกมาพร้อมพยุงฟ้าให้ลุกขึ้น พร้อมใช้มือทั้งสองบีบบ่าว่าที่ลูกเขยเบาๆอย่างให้กำลังใจพร้อมพยักหน้าอย่างยินดี
นี่เป็นสัญญาณที่ดีว่าพ่อแม่ของดาวรับฟ้าเป็นลูกเขยและพร้อมให้ฟ้าดูแลดาว
อ้าว คุณราม นี่มันอะไรกัน คุณจะยกลูกสาวคุณให้หมอนี่แล้วลูกชายผมล่ะพิทักษ์แย้งมาอย่างไม่พอใจ
ตอนแรกผมก็คิดยกลูกสาวผมให้คุณ แต่ว่าถ้าผมบังคับฝืนใจแก เห็นทีความสุขของผมคงหายไปพร้อมรอยยิ้มของลูกสาวผมเป็นแน่รามชี้แจงด้วยเหตุผล
แต่ถ้าทำให้ครอบครัวคุณผิดหวัง ผมก็เสียใจรามกล่าวพร้อมก้มหัวให้อย่างแสดงความเสียใจและขอโทษครอบครัวของชลชาติ
พิทักษ์เจอไม้นี้ไม่รู้จะทำอย่างไรได้แต่อารมณ์เสีย พร้อมเดินผละออกไป ภรรยาเขามองตาขวางนิดหนึ่งแล้วผละออกไป
ชลชาติจะเดินผละออกไปพร้อมมองหน้าฟ้านิดหนึ่งอย่างเคียดแค้น ชิงชังพร้อมกล่าวเสียงเรียบๆอย่างเกลียดชังว่า
ฝากไว้ก่อนเถอะ ความสุขของฉันที่แกแย่งไปฉันจะเอามันกลับคืนมาชลชาติพูดให้ฟ้าได้ยินแค่สองคน
ระหว่างนั่งรถกลับบ้านพิทักษ์พูดออกมาอย่างหงุดหงิดที่ชลชาติสู้ผู้ชายกระจอกอย่างฟ้าไม่ได้
เพราะแกคนเดียวเลยไอ้ชาติ เป็นเพราะความห่วย ไม่เอาไหนของแกทำให้ฉันต้องขายหน้าอย่างนี้พิทักษ์หันมาพาลใส่ลูกชาย เขารู้สึกเสียหน้าที่ถูกครอบครัวดาวปฏิเสธการแต่งงานที่เขาหวังจะให้ทองเป็นแผ่นเดียวกัน
อ้าวคุณไหนมาว่าลูกอย่างนั้นละ ต้องโทษแม่ดาวอะไรนั่นตาต่ำไปเลือกไอ้กระจอกนั่นเองแม่ชลชาติแก้ต่างให้ลูกชาย
ก็นี่ไงฉันถึงหงุดหงิดที่ไอ้ชาติมันสู้ไม่ได้แม่แต่ไอ้กระจอกคนนึง โห้ยคิดแล้วก็อยากจะเอาปี๊บคุมหัวพ่อชลชาติพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
สู้ได้สิป๊า ชาติจะทำให้มันไม่กล้าเผยอมาแข่งกับชาติได้อีกแน่ชลชาติกล่าวอย่างอาฆาต
หลายวันต่อมาฟ้าตั้งใจจะไปบอกเต๋อเรื่องแต่งงานของเขากับดาว และตั้งใจพาดาวไปทานก๋วยเตี๋ยวร้านเต๋อและแนะนำให้เต๋อรู้จักแฟนเขาด้วย
ฟ้าจึงโทรศัพท์ไปหาดาว
ดาววันนี้ว่างไหม
สำหรับฟ้า ว่างเสมอ เพราะว่าเวลาทั้งหมดของดาว เป็นของฟ้าดาวกล่าวอมยิ้มอย่างมีความสุข
แต่สำหรับผมไม่ใช่แค่เวลาทั้งหมดนะที่เป็นของดาว ชีวิตผมก็เป็นของดาวด้วยฟ้ากล่าวอมยิ้ม ดาวมีความสุขเหลือเกินที่ได้ยินอย่างนั้น จึงเสไปพูดเรื่องอื่นกลบเกลื่อนความอายว่า
ไม่คุยกับฟ้าแล้ว ฟ้าชอบทำให้ดาวเขินอยู่เรื่อย ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ
ว่าจะพาดาวไปทานก๋วยเตี๋ยวร้านที่สุดพิเศษร้านหนึ่ง ไปไหมฟ้าเอ่ยชวนทันที
ไปสิ ฟ้าไปไหน ดาวก็ไปด้วยดาวหยอดคำหวาน
จ๊ะ ปากหวานจังนะ มาให้จุ๊บเสียดีๆฟ้ากล่าวกรุ้มกริ่มกับแฟนสาว
ดาวก็ส่งจุ๊บไปกับสายลม ได้รับยังล่ะดาวหยอดคำหวานอีกตามเคย ฟ้าอมยิ้มมีความสุข
ไม่เอาละ ไม่คุยกับดาวละ ทำผมเขินอยู่เรื่อยเหมือนกัน เจอกันนะฟ้ากล่าวพร้อมวางสาย ทั้งคู่ต่างอมยิ้มมีความสุขมากเหลือเกิน
17 ธันวาคม 2554 00:50 น.
เก่งกาจ
ชลชาติชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับฟ้า นิสัยใจร้อน เอาแต่ใจ ชอบเอาชนะ กำลังหัวเสียเพราะพ่อของเขาไม่พอใจอย่างมากที่ผลการเรียนของเค้าย่ำแย่ จนไม่สามารถเรียนจบภายในสี่ปี
นี่อะไรไอ้ชาติ! นี่อะไร ทำไมผลการเรียนแกมันย่ำแย่ขนาดนี้ ฮะ!!พ่อของเขาขว้างใบทรานสคริปใส่หน้าเขาอย่างแรง
โห ป๊าเทอมนี่เกรดดีกว่าเทอมที่แล้วเยอะแล้วนะชลชาติแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
ดีเหรอ ดียังไง เอฟเจ็ดตัวรวด ดียังไงของแก!!พ่อเขาตะโกนใส่หน้าอย่างอารมณ์เสียเพราะว่าเขาฝากความหวังของกิจการทั้งหมดไว้กับลูกชายคนนี้เพียงคนเดียว
ก็ดีตรงที่ว่า ผมได้เอฟน้อยกว่าเทอมที่แล้วตั้งหนึ่งตัวไงป๊าชลชาติแก้ตัวกวนๆ ได้ผลพ่อเขาอารมณ์เสียอย่างมาก
เหรอ ตั้งหนึ่งตัวเชียวเหรอ ได้เอฟอีกหนึ่งตัวแกจะได้เกรด 0.00 แกยังว่าดีเหรอไอ้ลูกเวรพ่อเขาทุบตีไปที่ชลชาติไม่ยั้งมืออย่างหงุดหงิด ยิ่งชลชาติกวนประสาทเขาก็ยิ่งหงุดหงิด
แม่ของชลชาติเห็นดังนั้นจึงเข้ามาห้ามทันทีเพราะไม่อยากให้รู้ชายหัวแก้วหัวแหวนเจ็บตัว เธอมักเลี้ยงลูกอย่างตามใจ ไม่เคยทักท้วงไม่ว่าชลชาติจะทำผิดสิ่งใด
พอสักทีเถอะค่ะคุณ !!ลูกเราเจ็บจะแย่อยู่แล้วนะแม่ชลชาติเข้าขวางพร้อมตะโกนใส่หน้าสามีของเธอ
ดี!!ให้มันเจ็บเสียบ้างก็ดี มันจะได้คิด จะได้สำนึกได้ว่าควรทำตัวยังไงพ่อชลชาติตะโกนใส่หน้าภรรยาอย่างไม่สบอารมณ์
แกสำนึกได้แล้ว ดูสิค่ะ กลัวคุณออกขนาดนี้ แกคงไม่กล้าขัดใจคุณหรอกค่ะแม่ของชลชาติแก้ตัวน้ำขุ่น เพื่อปกป้องชลชาติด้วยวิธีผิดๆ
คุณก็จริงๆ ให้ท้ายมันอย่างนี้ มันถึงได้เป็นอย่างนี้ เป็นอย่างนี้!!พ่อชลชาติด่าทอภรรยาตนเองอย่างเหลืออด
เป็นอย่างนี้อย่างนั้นเหรอ!!หมายความว่ายังไง พูดให้ดีๆนะ พูดให้ดีๆ พูดไม่ดีมีเรื่องกันก็วันนี้!!แม่ชลชาติเสียงดังบ้างอย่างไม่พอใจ กลายเป็นว่าพ่อแม่ของชลชาติต้องมาทะเลาะกันเพราะชลชาติ
ก็แย่เหมือนคุณไง เหมือนคุณตอนนี้เลย รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณมันแย่ เลี้ยงลูกก็แย่ ลูกมันก็เลยแย่เหมือนคุณไงพ่อของชลชาติกล่าวอย่างเหลืออด
หือ ฉันมันแย่อย่างนั้นเหรอ แล้วคุณแย่น้อยกว่าฉันงั้นสิ วันๆทำแต่งานไม่สนใจ
หรอกว่าลูกเมียจะเป็นยังไง พอว่างเข้าหน่อยก็นู่นตามตูดผู้หญิง คุณน่ะก็ไม่ดีกว่าฉันไปเท่าไหร่นักหรอกแม่ชลชาติลำเลิกความผิดของสามีสมัยปีมะโว้มาพูดอย่างเหลืออด
โถ่โว้ย!!จะชวนทะเลาะ ไว้วันอื่นได้ไหมคุณ ผมกำลังสอนลูกอยู่นะ ลูกเราจะไม่เป็นผู้เป็นคนเหมือนคนอื่นอยู่แล้ว รู้ไหมโว้ยพ่อชลชาติระเบิดอารมณ์
ก็เพราะมันมีพ่อเฮงซวยอย่างคุณนั่นแหละ มันถึงไม่เป็นผู้เป็นคนเหมือนคนอื่นเขา ต้องโทษตัวคุณเองที่มันเลวให้ลูกเอาแบบอย่างน่ะแม่ของชลชาติกล่าวแรงๆอย่างไม่ลดราวาศอก
เอ๊ะ!!คุณนี่พ่อชลชาติกำลังสรรหาถ้อยคำมาเถียงแต่ว่า คนรับใช้ในบ้านเข้ามาขัดจังหวะ ศึกหนักครั้งนี้พอดี
คุณผู้ชายคะคนรับใช้กล่าว
อะไร!!พ่อชลชาติหันไปเสียงดังใส่คนใช้
เพื่อนคุณผู้ชายโทรมาขอเลื่อนเวลานัด เรื่องดูตัวระหว่างคุณชลชาติ กับคุณดาวว่าขอเป็นตอนเย็นหกโมงวันนี้ค่ะ
ยังไม่ทันที่พ่อของชลชาติจะกล่าวอะไร ชลชาติก็กล่าวอย่างไม่พอใจทันทีว่า
ดูตัวอย่างงั้นเหรอป๊า ชาติไม่ไปนะ
ถึงอย่างนี้แล้วแกยังกล้าขัดใจฉันอีกเหรอ ฮะ!ไอ้ชาติพ่อชลชาติโมโหสุดๆ จะเข้าไปทุบตี
คุณก็พูดดีๆกับลูกสิแม่ชลชาติเข้าไปห้าม พร้อมโน้มน้าวใจชลชาติว่า
ชาติ แม่ว่าครั้งนี้ชาติเชื่อพ่อสักครั้งก็ดีนะลูก
แม่!!ทำไมอ่ะชลชาติเสียงหลง ไม่คิดว่าแม่จะบังคับตนทางอ้อม
ไปดูตัวเหมือนที่พ่อเขาพูดเถอะลูก แม่บอกตามตรงนะ แม่อยากให้ชาติแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อคนนี้แม่ชลชาติจะพูดต่อ แต่ชลชาติก็ขัดขึ้น
เพราะอะไรอ่ะแม่ เพราะอะไร
ก็เพราะแม่รับไม่ได้นะสิที่ชาติจะเอาผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ นี่เป็นคำสั่งนะชาติ ต้องไป ต้องไป!! ถ้าชาติไม่ไปเงินเดือนเงินนี้ทั้งเดือนนอกจากพ่อไม่ให้ แม่ก็ไม่ให้แม่ชลชาติใช้ไม้ตาย ยื่นคำขาด ชลชาติได้แต่นิ่งอึ้งยอมรับโดยสดุดี
ทางด้านดาว พ่อและแม่ของดาวก็กำลังโน้มน้าวใจให้บุตรสาวของพวกเขาไปงานดูตัวที่พวกเขาจัดขึ้นมา
ดาวไม่ไป ไม่ไปเด็ดขาด!!ดาวยื่นคำขาด
ดาวอย่าดื้ออย่างนี้นะแม่ของเธอกล่าวอย่างไม่พอใจ
ดาวจะดื้อ เรื่องอื่นดาวไม่เคยดื้อ ไม่เคยขัดใจพ่อแม่ แต่วันนี้ดาวต้องดื้อเข้าใจไหมคะว่าดาวต้องดื้อดาวกล่าวยียวนตามนิสัยของเธอ ถ้าพ่อแม่ไม่มีเหตุผล เธอก็จะไม่ยอมทำตาม
พ่ออยากรู้เหตุผล ว่าทำไมลูกไม่ตามใจพ่อแม่พ่อเธอกล่าวออกมาอย่างใจเย็น พยายามโน้มน้าวใจบุตรสาวให้ได้ เพราะรู้ดี ถ้าพูดอะไรรุนแรงดาวจะไม่ยอมทำตามแน่
เพราะดาวจะไม่แต่งงานกับคนที่ดาวไม่รัก ดาวไม่แต่ง ไม่แต่งคะดาวกล่าวเสียงแข็ง
แต่ผู้ชายคนนี้เค้าดี ลูกต้องแต่งแม่กล่าวอย่างเด็ดขาด
เค้าดี ดีอย่างไรคะแม่ รวยนะเหรอคะ แค่รวยใช่ไหม ที่ดีในสายตาแม่ดาวยอกย้อนรู้ทันความคิดพ่อแม่
ใช่เค้าดี เพราะเค้ารวย ในเมื่อเค้ารวย เราก็รวย เราสองครอบครัวจึงเหมาะสมที่จะเป็นครอบครัวเดียวกันแม่อธิบายเหตุผลของแม่ให้ดาวฟัง ในประโยคนั้นซ่อนความเด็ดขาดที่ดาวจะต้องทำตามอย่างขัดใจพ่อและแม่ไม่ได้
เอาเถอะดาว ลองให้โอกาสเค้าก่อน ถึงตอนนั้นถ้าเค้าไม่ใช่สำหรับลูก พ่อกับแม่ก็จะไม่บังคับลูกพ่อพยายามหาทางเปลี่ยนใจดาว
จริงๆนะคะพ่อ ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่สำหรับดาว พ่อกับแม่จะไม่บังคับดาวดาวย้ำเพื่อขอสัญญาจากพ่อและแม่ พ่อพยักหน้าพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
สำเร็จดาวตกลงจะไปดูตัว พร้อมแผนการในใจ
ดาวโทรศัพท์หาแฟนหนุ่มทันทีเพื่อนัดเขาไปงานดูตัวกับเธอด้วย
รู้ได้ไงว่าผมกำลังคิดถึงคุณ ถึงโทรมาหาน่ะ บอกมาซะดีๆนะฟ้าพูดเล่นๆอย่างอารมณ์ดี
ก็อยู่ๆใจฉันก็เต้นแรงน่ะสิดาวกล่าวอย่างอารมณ์ดีเหมือนกัน ลืมเรื่องไม่สบายใจที่พ่อแม่บังคับให้ไปดูตัวเสียสนิท
มีอะไรหรือเปล่าดาวฟ้ารู้ทันทีว่าตอนนี้เวลางานเขา ดาวจะไม่โทรมาถ้าไม่มีอะไรรีบร้อน
เย็นนี้ช่วยมาทานข้าวที่ร้านอาหารในโรงแรมหน่อยได้ไหม ดาวอยากทานข้าวกับคุณ มาให้ได้นะ ดาวจะรอดาวกล่าวจบพร้อมรีบวางสายทันทีไม่รอคำตอบเพราะนั่นเป็นการบังคับฟ้าทางอ้อมว่าต้องมาให้ได้
ฟ้าเองก็มีเวรจึงจ้างคนอื่นมาอยู่เวรเพื่อไปทานข้าวกับดาว เพราะรู้ว่าต้องมีเรื่องสำคัญไม่เช่นนั้นดาวไม่ทำอย่างนี้
ทางด้านโรงแรมครอบครัวของชลชาติก็มารอได้สักพัก ชลชาติเห็นครอบครัวดาวยังไม่มาก็หงุดหงิด เพราะไม่พอใจในการดูตัวนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงบ่นออกมาว่า
โฮ้ย...มารอนานแล้วนะนี่ เวลาน่ะรู้จักกันไหมเนี่ยชลชาติบ่นพร้อมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
ไอ้ชาติ หุบปากพ่อของเขากระซิบเสียงแข็งเชิงห้ามปราม
17 ธันวาคม 2554 00:49 น.
เก่งกาจ
ณ บ้านหญิงสาวผู้หนึ่ง เธอมีนามว่าดาว เธออายุ ยี่สิบสองปี วันนี้เป็นวันสำคัญของเธอ นั่นคือวันเกิดของเธอ ชีวิตเธอพรั่งพร้อมทุกอย่างหากทว่า ขาดคนดูแลเอาใจใส่ โดยเฉพาะพ่อแม่ของเธอ เธอนับวันได้เลยในหนึ่งปีที่ได้อยู่กับพ่อแม่ นอกจากเธอจะคิดถึงพวกท่านจริงๆถึงตามไปหาที่ต่างประเทศ แต่ว่าห้าปีที่แล้วตอนที่เพิ่งเรียนจบมัธยมปลายเธอไม่รู้สึกน้อยใจพ่อแม่ที่ทอดทิ้งเธออีกต่อไป เพราะเธอมีเขา เขาผู้นำความสุขที่เธอโหยหามาสู่ชีวิตเธออีกครั้ง เขาคนนั้นมีนามว่า ฟ้า วันนี้เธอรอฟ้าที่สัญญาว่าจะมาฉลองวันเกิดกับเธอ และทันทีเมื่อเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่เธอรอคอยมาทั้งวันพิเศษของเธอกลับทำให้เธอผิดหวัง
ดาวเหรอ โทษทีนะ วันนี้ผมคงไปฉลองวันเกิดกับคุณไม่ได้ วันนี้ผมต้องเข้าเวรน่ะคำพูดนี้ทำให้แฟนสาวต้องนิ่งอึ้งไปเพราะเหตุผลของเขาไม่สามารถทำให้เธอน้อยใจหรือทักท้วงสิ่งใดได้
ฟ้าตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัยเขาก็ตัดสินใจไปเกณฑ์ทหารทำให้เวลาของเธอและฟ้าจะพบกันน้อยลงไปจากเมื่อก่อน
ดาวเงียบไป แฟนหนุ่มเข้าใจความรู้สึกของเธอดีจึงบอกเธอไปว่า
อย่างอนเลยนะ ผมส่งดาวนำโชคไปให้คุณแล้ว เห็นม้าฟ้าพูดเสียงสดใส ง้องอนแฟนสาว
ดาวหันไปมองบนเพดานห้องที่ ฟ้านำดาวที่เขาพับด้วยกระดาษที่สามารถสะท้อนแสงได้ มาเรียงเป็นใบหน้าที่แสนสดใสของเขาเวลาที่เขายิ้ม ที่เขาตั้งใจทำให้เธอเมื่อวันเกิดปีที่แล้ว
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้วเขามอบดาวนำโชคนี้ให้กับดาวเมื่อวันเกิดของเธอ พร้อมกับพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า
นี่ ดาว ถ้าเผื่อวันข้างหน้ามีเวลาไหนที่คุณไม่อยากยิ้ม ก็ให้มองดาวนำโชคของเรานะ รอยยิ้มจากดาวนำโชคของผมจะส่งความสุขกลับมาให้คุณอีกครั้งดาวยิ้มพร้อมมองรูปใบหน้าของแฟนหนุ่มที่กำลังยิ้มมาให้เธอที่ทำมาจากนำดาวมาเรียงติดกัน
ดาวยังจำความรู้สึกดีๆ และคำพูดของเขาได้ขึ้นใจ เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขทันทีเมื่อเห็นดาวนำโชคของเขา นั่นสิ ดาวนำความสุขกลับมาหาเธออีกครั้งแล้ว
หากทว่าวันนี้พ่อแม่เพียงส่งเค้กมาอวยพรและให้ของขวัญกับเธอ และวันนี้ก็ไร้คนร่วมฉลองทำให้เธอรู้สึกว้าเหว่หัวใจยิ่งนัก คิดอย่างนั้นน้ำตาก็ไหลริน เธออดคิดไม่ได้ว่าวันนี้คงไม่ใช่วันสำคัญสำหรับทุกคนที่เธอรักเป็นแน่
เธอนอนร้องไห้จนผล็อยหลับไปแต่เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนของวันนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังอีกครั้ง ผู้ที่โทรศัพท์เข้ามาคือฟ้าแฟนหนุ่มของเธอนั่นเอง ดาวดีใจยิ่งนักเธอรีบรับโทรศัพท์ทันที
ถ้าไม่อยากให้ฉันงอน ก็เอาของขวัญมาให้ฉันเสียดีๆเธอทำเป็นกล่าวเสียงแข็ง แต่แอบอมยิ้ม
อยากได้ ก็มาหาผมสิ ผมรอคุณอยู่ที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านคุณฟ้ากล่าว พร้อมตัดสายไปทันที ดาวอมยิ้มพร้อมรีบออกไปหาเขาทันทีที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านของเธอ ในใจพลางคิดว่าดาวนำโชคของเขานำความสุขมาให้เธอจริงๆไม่ผิดคำเขาเลย คิดอย่างนั้นก็ยินดียิ่งนัก
เมื่อเธอไปถึงสวนสาธารณะเธอก็พบว่าโคมไฟหลายสิบดวงกำลังขึ้นไปบนท้องฟ้าทีละดวงๆเป็นทางยาว ทางยาวนี้ในความคิดของดาวเปรียบเสมือนทางเชื่อมระหว่างพื้นดินกับดวงดาวดวงหนึ่งบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายสวยงามอยู่ดวงเดียวบนท้องฟ้า
ไม่นานฟ้าก็เดินออกมาพร้อมกับโคมไฟอีกหนึ่งดวงในมือเขา เขายื่นโคมไฟให้เธอและพูดว่า
ผมให้ สัญญาณหัวใจของเราไง เผื่อวันไหนผมไปอยู่ไกลคุณมากๆ คุณส่งสัญญาณหัวใจไปหาผม เมื่อผมรู้ ผมจะมาหาคุณทันที
ดาวยิ้ม พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาชายหนุ่ม พร้อมกับจุมพิตเขาอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยนและพูดยิ้มๆว่า
ขอบคุณนะคะฟ้า ขอบคุณด้วยรัก ความรักทั้งหมดที่ฉันมี
ฟ้าและดาวปล่อยโคมไฟอันสุดท้ายด้วยกันและเฝ้ามองโคมไฟนั้นไปไกลจนลับตา
ตอนนี้ทั้งดาวและฟ้ามีความสุขมากจนไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูด มีแต่ใจของทั้งที่รู้ดีว่าตอนนี้รู้สึกดีๆมากมายเพียงใด ดาวเอ่ยออกมากับแฟนหนุ่มว่า
ถ้าโลกนี้ไม่มี การพลัดพราก และความตายก็คงดี ความกลัวจะได้หมดไปจากใจฉัน
คนเราพรากจาก เพื่อพบกันใหม่ฟ้ากล่าวพร้อมยิ้มให้คู่รักของเขาอย่างอ่อนโยน
งั้นก็คงเหลือแต่ความตายเท่านั้นสินะ ที่ทำให้ฉันกลัวดาวกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
ลิขิตฟ้าใครฝืนได้ล่ะ ไม่แน่ร้อกยิ่งผมมีแฟนน่ารักอย่างนี้ เกิดมีคนอิจฉา ฆ่าผมทิ้ง แล้วแย่งคุณ ไป เราสองคนคงเศร้าน่าดูฟ้าพูดเล่นไม่จริงจัง ผิดกับดาวที่หน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด เธอนิ่งไปใจหนึ่งโกรธเขาที่พูดอย่างนั้น อีกใจหนึ่งก็กลัวจะเป็นจริงอย่างที่เขาพูด
พูดเล่น ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้นฟ้าพูดเสียงอ่อย พร้อมยิ้มให้แฟนสาวอย่างสดใสเหมือนทุกที
ใครเขาเอาเรื่องชีวิตมาพูดเล่นอย่างนี้ละฟ้า และอีกอย่างนะถ้ามันจะเป็นจริง สาบานได้เลยว่าดาวจะตามไปฆ่ามันด้วยมือของดาวเองดาวพูดด้วยน้ำเสียงเรียบแต่หนักแน่น สายตาดูเยือกเย็นน่ากลัวยิ่งนักในสายตาแฟนหนุ่ม เขาจึงปลอบประโลมเธอว่า
ขอให้คำพูดคำนั้นเป็นแค่คำพูดเล่นของดาวได้ไหม ฟ้าไม่อยากให้ดาวเกลียดใคร แม้ว่าคนคนนั้นจะทำร้ายฟ้าอย่างที่สุด ไปกลับบ้านเถอะ ดึกมากแล้ว ฟ้าไปส่งนะจากนั้นฟ้าก็ไปส่งคนรักกลับบ้าน
แล้วฟ้าก็เลยไปหาเพื่อนที่ขายก๋วยเตี๋ยวน้ำตกรอบดึก ที่ใกล้ๆหมูบ้านของดาว แต่เมื่อไปถึงร้านก็พบว่า ลูกค้าในร้านมีเรื่องทะเลาะวิวาทต่อยตีกันยกใหญ่ นี่เป็นเหตุการณ์เป็นประจำที่เกิดในร้าน แต่ว่าเต๋อเพื่อนของฟ้าก็ต้องมาหารายได้ยามกลางคืนหลังจากไม่มีงานจากกองประจำการทหารแล้ว เพราะเขาต้องการส่งเสียน้องสาวเพียงคนเดียวได้เรียนสูงๆ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงลูกค้าที่ยกขบวนมาเมาสุราแล้วชวนกันวิวาท ฟ้าจึงไปช่วยห้ามแต่ว่าโดนลูกหลงไปหนึ่งหมัด พร้อมขวดเหล้าที่ลอยมา แต่ชายหนุ่มไม่รู้สึกเจ็บอะไร ใบหน้าของเขานิ่งเฉย แต่ไม่นานก็มีแววตาดุดัน พร้อมสวนไปที่คนหาเรื่องหนึ่งหมัด
หยุดซะทีซีวะ!!!!ฟ้าตะโกนเสียงดังอย่างโมโห ได้ผลลูกค้าที่ชวนหาเรื่องสลบเหมือด คนอื่นๆหวาดกลัวจึงรีบเผ่นหนีไปไกลไม่กล้ามีเรื่องอีก
เวร ไอ้พวกเวร กำลง กำไรหายหมด แม่งกลัวกูรวยกันนักไงวะ มาตีกันตรงร้านกูพอดีอยู่นั่นแหละ ขนาดหนียังเสือกตามมาเจอเต๋อบ่นอย่างหงุดหงิดพร้อมเก็บร้านไปด้วยเตะนู่นเตะนี่เสียงดังอย่างอารมณ์เสีย
ฟ้านั่งหัวเราะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลือดบนหัวก็ไหลเป็นทางไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มได้แต่เอาผ้ามากดแผลเอาไว้
มึงขำไรของเมิงไอ้ฟ้า เพื่อนเมิงจะอดตายอยู่แล้ว แม่งเต๋อบ่น พร้อมเตะข้าวของกระจายกระเด็นกระดอน
ขำไง ขำที่บนโลกนี้ไม่มีใครซวยเท่าเมิง ซวยซ้ำซวยซ้อน ซวยอยู่นั่นแหละฟ้ากวนประสาทเพื่อน
อ้าวไอ้นี่ เดี๋ยวเมิงได้กระเด็นไปกับปี๊บที่กูเพิ่งเตะ ท่าทางวันนี้คงไม่ได้อยากหัวแตกอย่างเดียวนะเมิงน่ะเต๋อหันมาระบายอารมณ์ใส่อย่างหงุดหงิด
เออน่า เมิงอย่าหงุดหงิด กรูเหมาก๋วยเตี๋ยวเมิงหมดเลยฟ้ายื่นเงินให้แปดพันเก้าร้อยบาทแก่เต๋อ
น่าน ๆ เมิงอย่ามาทำตัวเป็นพระเอก กูเลี่ยน แล้วใจคอเหมากรูหมดไม่เก็บเงินไปขอเมียเมิงหรือไงเต๋ออึ้งไปเล็กน้อยตอนเพื่อนให้เงินช่วย ทำเป็นกวนประสาทเพราะไม่อยากให้เพื่อนช่วยด้วยวิธีนี้ เต๋อเกรงใจเพื่อนนั่นเอง
กวนตีนและ แฟนเว้ย ยังเป็นแค่แฟนอยู่ฟ้าด่ากลับอย่างไม่พอใจนิดหนึ่ง
หูยลงทุนไปเซอร์ไพรส์วันเกิดเค้า เอาใจเค้าขนาดนั้นน่ะคงไม่ได้หวังแค่เป็นแฟนแล้วมั้ง นี่ถ้ากรูไม่ติดหาเงินไปเลี้ยงน้องนะ แล้วกรูก็ตัวคนเดียวเหมือนเมิงน่ะ กรูคงมีเวลาไปหาฟงหาแฟนเหมือนคนอื่นเค้าแล้วเต๋อพูดไปเรื่อยไม่คิดไรแต่มาสะอึกตรงที่ตัวคนเดียวของฟ้า เพราะฟ้าเป็นเด็กกำพร้า จึงเงียบไปเมื่อได้ยินเต๋อพูดอย่างนั้น
เฮ้ยกรูขอโทษว่ะเต๋อกล่าวเสียงอ่อย พร้อมมองฟ้าอย่างรู้สึกผิด
แม้กรูจะรู้เมิงไม่ชอบฟังสักเท่าไหร่ แต่กูขอพูดอะไรเลี่ยนๆ หน่อยนะเต๋อ ไม่เป็นไรหรอก เพราะบนโลกใบนี้ไม่มีใครทนปากเมิงเท่ากรูอีกแล้วล่ะฟ้ากล่าวยิ้มๆ วันนี้เค้าอารมณ์ดีเป็นพิเศษนั่นคงเพราะเขาได้ไปพบคนรักของเขานั่นเอง
งั้นกูก็ขอพูดไรเลี่ยนๆด้วย เมิงเอาเงินเมิงคืนไปเหอะ กรูเกรงใจ เดือนนี้ร้านกรูพังเป็นรอบที่ห้าแล้ว เดี๋ยวเมิงจะหมดตูดเพราะกรูเต๋อกล่าวเหมือนอยากให้ขำขันแต่จริงๆต้องการคืนเงินให้เพื่อน
ก็บอกแล้วไงว่าเหมาหมด เมิงไม่รู้เหรอกรูชอบกินก๋วยเตี๋ยว กรูไปละฟ้ากล่างพร้อมเดินจากไปทันที
อ้าวแล้วร้านกรูล่ะ เมิงไม่ช่วยกรูเก็บก่อนเหรอ เฮ้ย! เฮ้ย! ไอ้ฟ้าเต๋อเรียกเสียงหลงรับไม่ทันกับมุขเดินจากไปของเพื่อน
กรูเซงเมิงจริงๆ ไอ้พระเอกเอ๊ย เต๋อบ่นกับตัวเองพร้อมยิ้มออกมาอย่างซึ้งในน้ำใจเพื่อนคนนี้
27 มีนาคม 2551 21:24 น.
เก่งกาจ
ที่โรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ ฉันชื่อน้อยนิด ตอนนี้ฉันอายุ สิบขวบ เหตุที่ฉันน้อยนิดเหรอค่ะ เพราะว่าอยู่กับพ่อแม่แล้วฉันเป็นคนเงียบ ไม่ค่อย พูดจึงชื่อว่าน้อยนิด แต่ว่าอยู่กับกับคนอื่นฉันกับพูดมาก ห้าวลุย และไม่ยอมคน
โดยเฉพาะมีเพื่อนชายของฉัน ชื่อนัดฝัน ต้องยอมฉัน เพราะว่าเขาสู้ฉันไม่ได้ เราจึงเป็นเพื่อนสนิทกัน
และวันนี้ ฉันก็แอบครูมาซื้อขนมเพื่อไปขายเพื่อนในห้อง แล้วมาแบ่งเงินกัน แต่ว่า แบ่งกันแบบสองต่อหนึ่งส่วนของเงินทั้งหมด เห็นไหมว่าฉันเป็นคนดีแค่ไหน
นัด เก้าอี้ล่ะน้อยนิดถามอย่างหัวเสีย
วันนี้ เวรเธอเฝ้าทางไว้ ไม่ใช่หรือนัดบอกเรียบ ไม่ได้ใส่อารมณ์
เอ๊ะ ฉันต่อราคากับแม่ค้าเก่งกว่านาย นายนั่นแหละไปหาเก้าอี้แล้วดูทางน้อยแหวใส่
นัดยังมองหน้าน้อย
แน่ะ ยังมามองหน้าอีก ไปดิ
นัดออกไปไม่เถียงพร้อมเดินออกไป ตามเพื่อนสาวบอกอย่างว่าง่าย
จากนั้นเมื่อนัดนำเก้าอี้มาให้ ฉันก็ซื้อแล้วต่อรองราคากับแม่ค้า
แหมป้าหมู น้อยมาซื้อป้าหมูทุกวันไม่แถมให้หน่อยเหรอวันนี้น้อยนิดพูดเสียงอ่อนหวาน ทำตาหวานใส่แม่ค้า
แหมคนกันเอง วันนี้ป้าแถมลูกอมครึ่งถุงนี้ให้น้อยเลยป้าหมูกล่าวพร้อมยื่นลูกอมครึ่งถุงให้น้อย
ขอบคุณค่ะ แหมป้าหมู สวยแล้วยังใจดีอีกน้อยนิดกล่าวพร้อมชวนนัดเดินไปด้วยกัน
จากนั้นน้อยนิดก็นำขนมไปขายวันนี้ได้กำไรมายี่สิบบาท เพราะป้าหมูแถมให้มาครึ่งถุง
พอถึงเวลาพักกลางวัน ทั้งสองก็พากันไปโรงอาหาร
อ้าวทำไมวันนี้ กินน้ำเปล่าล่ะ ไม่หิวข้าวหรือนัดน้อยถาม
หิวแต่ไม่มีตังค์นัดบอกตามตรง
ไม่มีตังค์ ไม่เป็นไรนายเอาของฉันไปกิน ฉันไม่ค่อยหิวน่ะน้อยบอก พร้อมยื่นข้าวให้เพื่อน แล้วเดินจากไป
เมื่อถึงเวลาเรียน น้อยนั่งอยู่นั่งหน้านัดกับเพื่อนสนิทผู้หญิง ชื่อนิน
นินจะพูดมากกับน้อย แต่จะเงียบเวลาอยู่กับคนอื่น ทางด้านหลังน้อยมีนัดที่นั่งอยู่
น้อยวันนี้ท้องเธอร้องหลายครั้งแล้วนะ ไม่ได้กินข้าวกลางวันหรือนินกล่าว โดยไม่รู้ว่านัดฟังอยู่ และแอบซึ้งใจเพื่อนสาว ที่เสียสละข้าวให้ เพราะว่าแม่ของน้อยนิดกำลังป่วยเธอจึงหาค่าขนมเองโดยไม่อยากรบกวนพ่อที่ต้องเสียค่ารักษาให้แม่เป็นภาระอยู่แล้ว
กิน แต่วันนี้มันหิวกว่าทุกวัน เลยท้องร้องบ่อยน้อยโกหกหน้าตาย ขี้เกียจอธิบาย
เออ วันนี้เขาจะจับฉลาก จับคู่เด็กป.3 ไปรำลาวกระทบไม้ เธอรู้เปล่า เธอคู่กับนัดนินบอก พร้อมแอบหยิบขนมส่งให้เพื่อน เพราะเห็นว่าหิว น้อยรับมากิน พร้อมบอกเพื่อนสาวว่า
นัดนี่น่ะ เขาเตี้ยกว่าฉันอีก จะคู่กันได้ไงน้อยบอกพร้อมแอบเคี้ยวขนม
ไม่รู้ก็อาจารย์เขาจับคู่มาอย่างนี้นินบอก
เมื่อถึงเวลาบ่ายสามโมง อาจารย์ก็จัดแถวแล้วให้หัดรำลาวกระทบไม้ นิวนั้นเป็นเด็กหน้าตาดี รำอยู่หน้าน้อย หันมาถามน้อยว่ารำอย่างไร
น้อย เมื่อกี้ ท่ารำที่อาจารย์สอนทำยังไงนิวถามพร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตร น้อยเองก็แอบชอบนิวเหมือนกัน
อ๋อ รำอย่างนี้น้อยสอน นัดได้แต่มองอย่างไม่พอใจ แต่เก็บเอาไว้
น้อย มาซ้อมรำกับฉันได้แล้วนัดบอกอย่างไม่พอใจ แต่ไม่กล้าแสดงอารมณ์มากนัก เพราะกลัวเพื่อนโกรธ
อะไรเล่า เธอก็หัดรำคนเดียวก่อนสิ ฉันกำลังสอนเพื่อนอยู่ไม่เห็นหรือน้อยแหวใส่นัด นัดได้แต่จ๋อยแต่ไม่พูดอะไรสักคำ นินซึ่งหัดรำข้างหลังมาเป็นคู่ให้นัดโดย ไม่สนใจคู่ของตน
ไม่เป็นไรนัด ฉันเป็นคู่ของเธอก็ได้นินแอบชอบนัด เสนอความช่วยเหลือให้เพื่อนชายทันที นัดได้แต่น้อยใจน้อย แต่ก็จำหัดรำกับนิน
เมื่อวันจริงมาถึงน้อย นั่งข้างนัด นัดจะส่งขนมให้น้อย แต่นิวแย่งส่งให้ก่อนอย่างเอาใจ นัดได้แต่เก็บอารมณ์น้อยใจ และไม่พอใจเอาไว้
เมื่อถึงเวลาลงจากรถ ตรงที่ลงมันเป็นไหล่ทาง เธอใส่รองเท้าเกี๊ยะ จังหวะนั้นเอง ที่นัดกำลังสะกิดน้อย น้อยจะหันไปแหวใส่ เลยตกไหล่ทาง อาจารย์เห็นอย่างนั้นจึงส่งมือพร้อมฉุดน้อยมาจากไหล่ทาง เพื่อนพากันหัวเราะน้อย แต่ยังถามด้วยความเป็นห่วง
น้อยไม่พอใจแต่พาลใส่นัด
นัดเพราะนายนั่นแหละ ฉันถึงตกไหล่ทางน้อยว่าพร้อมร้องไห้ใส่ เพราะเป็นตัวตลกของเพื่อน
ทำไมเธอต้องโทษฉันทุกทีเลย ฉันไม่เคยดีเลยใช่ไหมสำหรับเธอนัดกล้าเถียงน้อยเป็นครั้งแรกแล้วเดินหนีไป
น้อยได้แต่นิ่งอึ้ง รู้ตัวว่าทำผิดลงไป
เย็นวันนั้นน้อยจะไปง้อนัด แต่ว่าบ้านนัดปิดไฟเงียบ จึงมาวันหลัง แต่ว่าบ้านก็ยังปิดเงียบ เธอมารู้ที่หลังว่านัดย้ายบ้านไปแล้ว ตั้งแต่วันนั้นนัดก็ไม่เจอน้อยอีกเลย
ตอนนี้ฉันเรียนจบมหาวิทยาลัยมา คณะวิทยาศาสตร์เคมี เธอจบมาทำงานที่โรงงานน้ำตาล อยู่ห้องปฏิบัติการเพื่อทดสอบน้ำตาล แต่ว่า ทำงานเท่าไหร่ก็ไม่ถูกใจหัวหน้าสักที
น้อยผมให้คุณวัดน้ำตาล เอ บี ซี ทุกครึ่งชั่ว โมง นี่คุณวัดช้าไปสิบหน้านาทีอย่างนี้ ผลมันก็คลาดเคลื่อนสิ ผมบอกกี่ทีแล้วไม่รู้จักฟังบ้างหัวหน้ากล่าวอย่างระอา
ขอโทษค่ะน้อยขอ..น้อยจะบอกขอแก้ตัวอย่างเคย แต่หัวหน้าบอกว่า
ไม่แล้วน้อย ผมว่างานแบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ ตั้งแต่วันนี้คุณไปหางานใหม่เถอะหัวหน้าบอกพลางเดินจากไป
น้อยได้แต่ทรุดนั่ง ไม่รู้จะทำอย่างไร
ที่ห้างสรรพสินค้า น้อยนิดเดินเตร็ดเตร่ไป แก้เบื่อ เนื่องจากวันนี้ไม่มีงานทำ เธอลองมาเดินห้างเผื่อจะมีงานชั่วคราวให้เธอได้ทำบ้าง ก็ไปเจอตู้ไพ่ยิปซี
ลองเล่นดูดีกว่า เผื่อดวงความรักจะรุ่งบ้าง
ไพ่ยิปซีทำนายมาให้เธอว่า
ช่วงนี้รักเก่าจะเข้ามาอีกครั้ง แบบไม่คาดฝันไพ่ทำนายว่าอย่างนี้
น้อยได้แต่ส่ายหน้าพร้อมบอกกับตนเองว่าจะเลิกเล่น เพราะไม่แม่นเอาเสียเลย
จังหวะนั้นน้อยเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งกระดาษหนังสือพิมพ์ร่วงลงมา
ขอโทษค่ะน้อยนิดพูดพร้อมมองหน้าเค้า รู้สึกถูกใจและชอบขึ้นมาทันที
ไม่เป็นไรครับเค้ารีบพูดพร้อมเดินจากไป ทิ้งให้น้อยนิดยิ้มปลื้มอยู่คนเดียว
น้อยนิดหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา แล้วอ่านหัวข้ออันหนึ่งมีข้อความว่า
รับสมัครเล่นเกมส์รัก ลุ้นรางวัลหนึ่งล้านบาทน้อยนิดอ่านพร้อมนึกสนใจทันที
น้อยตรงไปที่รับสมัคร เพื่อกรอกใบสมัครตามที่หนังสือพิมพ์ระบุ
เรียบร้อยแล้วค่ะ มาร่วมกิจกรรมกับเราตามวันเวลาที่บอกไว้ในเอกสารใบนี้น่ะค่ะเจ้าหน้าที่รับสมัครบอกพร้อมยื่นใบให้
29 ธันวาคม 2550 14:51 น.
เก่งกาจ
ความจริงอะไรคะแก้วหันมาถามอย่างสนใจ แต่ก็ยังไม่คลายกังวลที่อดีตคนรักอยู่ในห้องไอซียู
คือความจริงแล้ว วัลย์เป็นเพื่อนยุ แค่เพื่อนจริง ๆ ยุเขาขอให้วัลย์ช่วยเป็นแฟนหลอกให้คุณตัดใจ ส่วนอีกเรื่อง.....วัลย์หยุดคิดว่าจะเล่าดีไหม แต่พอแก้วถามต่อ เธอจึงตัดสินใจพูด
คือวันที่คุณเห็นเขากกกอดผู้หญิงในห้องของเขา ความจริง ผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรกับเขาหรอกค่ะ และอีกอย่างผู้หญิงคนนั้นเป็นกะเทย ยุต้องการแสดงละครให้คุณตัดใจจากเขาวัลย์เล่า
ทำไมเขาต้องการให้เขาตัดใจจากฉันล่ะค่ะคุณวัลย์แก้วถามอย่างไม่เข้าใจ
เพราะแม่เองล่ะลูก แม่อยากให้เขาเลิกกับลูกเองรักไพรบอกความจริงทั้งหมด
ทำไมคะแม่ร้อยแก้วถามมารดาอย่างไม่เข้าใจเจตนา
เพราะแม่คิดว่าเขาเจ้าชู้ อาจทำให้ลูกเสียใจภายหลัง แต่วันนี้ แม่มั่นใจว่าที่แล้วมาแม่ตัดสินใจผิด เหตุการณ์วันนี้ทำให้แม่รู้ว่าเขารักลูกมาก แม่...แม่ขอโทษนะแก้วรักไพรกล่าวทั้งน้ำตา
แม่คะ ไม่ค่ะ แม่ไม่ต้องขอโทษ แก้วต่างหากต้องขอบคุณ ขอบคุณค่ะแม่ร้อยแก้วร้องไห้ กับแม่เธอทั้งห่วงแฟน และเรื่องก็ประดังประเดมาหาเธอพร้อมกัน ทำให้เธอสับสนนิดหน่อย
เฮียแก้ว เชื่อที่พี่วัลย์พูดเถอะ คุณยุ เขารักพี่มากมองตาก็รู้ว่าเขารักครีมบอก
ไม่นานหมอก็ออกมาบอกอาการของวายุ
คนไข้เป็นอย่างไรบ้างค่ะร้อยแก้วถาม
คนไข้ปลอดภัยครับหมอบอกให้คลายความกังวล
ที่ห้องคนไข้พิเศษ
แก้วอยู่เฝ้าเขาตลอดคืนนั้น พร้อมกุมมือเขาไว้ตลอด
ยุคะ ฟื้นเร็วๆนะคะ แก้วรอคุณอยู่ รอคุณ..เสมอมาร้อยแก้วบอก
วายุบีบมือแก้วเหมือนได้ยิน จากนั้นไม่นานเขาก็ฟื้น
แก้ววายุเรียกชื่อหญิงสาว
แก้วอยู่นี่ค่ะร้อยแก้วใช้แก้มอีกข้างสัมผัสแก้มอีกข้างของเขาอย่างแผ่วเบา
ถ้าผมหายแล้วไปทะเลกันนะ ที่ของเราวายุบอก
ค่ะแก้วรับปากพร้อมยิ้มให้เขา
เมื่อวายุหายดีเขาก็ไปที่ทะเลกับร้อยแก้ว อาทิตย์ยามนี้เป็นอาทิตย์ยามอัสดง
เฮ้อ นึกว่าต้องไปที่นั่นคนเดียวเสียอีกร้อยแก้วบอกกับแฟนหนุ่ม พร้อมมองอาทิตย์ยามอัสดง
ที่นั่นของเรา คุณไปคนเดียวไม่ได้หรอกนะ เราแก้ว เราเท่านั้น ที่จะไปที่นั่นด้วยกันวายุกล่าวพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
ค่ะ เราเท่านั้นแก้วยิ้มให้เขา ทั้งคู่ต่างสวมกอดกันท่ามกลางอาทิตย์ยามอัสดง
จบ
Lovers
0 คน เลิฟเก่งกาจ
หน้าส่วนตัว
1899
