เมื่อหัวใจไถ่ถามวิ่งตามรัก จึงรู้จักสิ่งที่ได้ใฝ่ฝันหา นั่นก็คือความผิดหวังและน้ำตา เป็นร่องรอยบ่งชี้ว่าเราปราชัย เมื่อหัวใจไร้แรงจะแข่งขัน สองมือนั้นก็แสนสั่นด้วยหวั่นไหว ส่วนสองขาปวดร้าวยามก้าวไป ทางมิไกลแต่ถอดใจจะก้าวเดิน เมื่อหัวใจไม่อาจคิดจะต่อสู้ ความหดหู่จู่โจมใส่อย่างไม่เขิน กายสูญสิ้นอิสรภาพความเพลิดเพลิน ถูกหมางเมินเกินจะให้ใครเยียวยา
หน้าส่วนตัว
1647
