12 กันยายน 2545 23:23 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
วิไลวรรณ จันทร์ส่องสาด แลวิลาศ สะอาดเอื้อน
ภาวรัตน์ จรัสเดือน ใครจะเหมือน เดือนวิภา
จิรแก้ว แพรวฟ้าพร่าง ผ่องนภางค์ หว่างวิหา
ชูสกุล เป็นบุญตา ได้เห็นหน้า เป็นบุญใจ
สุขสำราญ สานส่องฝัน คืนและวัน วนเวียนหา
สันต์สุข ดังดารา กระจ่างฟ้า กระจ่างใจ
วันนี้ ที่รอคอย ใจเรียนร้อย กลอยกลอนไว้
เกิดสุข สมดังใจ ทุกสิ่งหมาย ให้เป็นจริง
12 กันยายน 2545 05:50 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แสงเทียน ถูกจุด ที่นี่
เทียนน้อย เล่มนี้ สดใส
ความหวัง จุดแล้ว ในใจ
เทียนน้อย จุดไว้ ผูกพัน
จุดไว้ ไม่แปร ผันเปลี่ยน
แสงเทียน เลียนเสียง ความฝัน
จุดเทียน เลียนแสง คืนวัน
ความฝัน ความรัก ในใจ
เทียนกล้า ฝ่าฝน ทนลม
เทียนล่อ รอล้ม ลมไล่
ความฝัน ความรัก รอใคร
จุดไว้ ไม่ท้อ รอคอย
รอแล้วรอเล่า เขาเมิน
ส่วนเกิน มีใคร ใช้สอย
เทียนฝัน เทียนรัก ล่องลอย
เทียนจ้อย ลอยลิ่ว ปลิวลม
เทียนน้อยด้อยแสง แข่งขัน
ใครกัน สั่นต้น จนล้ม
เทียนรักตากฝนตากลม
ใจตรม...อมเศร้า...โศกา
ฉันปลงฉันปลอบเทียนน้อย
แม้แรงเจ้าด้อยเดียงสา
ขอเจ้าต่อสู้มายา
เจิดจ้าท้าฝนต่อไป
จุดเทียนบวงสรวงประติมา
แสงเทียนส่องฟ้าสว่างไสว
เทียนฝันเทียนรักจากใจ
หวังไว้ทำดีได้ดี
24 สิงหาคม 2545 18:24 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
หรือต้องเกิด มาหล่อ สรศักดิ์
เทพแห่งรัก จึงจักป้อง ใจดวงนี้
หรือต้องเกิด มาขาวตี๋ หน้าตาดี
กามเทพี จึงจักช่วย กรุณา
หรือต้องตี๋ จึงมีสิทธิ์ ต้องแสงศร
ให้บังอร จรย่างเยื้อง ชำเลืองหา
หรือไม่ตี๋ ทำได้เพียง บ้าดารา
ให้ใครเค้า เขาว่า ข้าหลงเงา
หรือไม่ขาว ไม่มีสิทธิ์ เรียนรู้รัก
ไม่มีสิทธิ์ รู้จัก หัวใจเขา
หรือขาวกว่า รักมากกว่า คนอย่างเรา
อย่างไรเล่า กามเทพ ช่วยตอบที
หรือเกิดมา หน้าอย่างนี้ มีแต่เจ็บ
กามเทพ คอยสาปแช่ง ให้ทุกขี
หรือปางก่อน ห่อนได้ ทำความดี
มาชาตินี้ รักมี จึงเจ็บนัก
หรือมีใคร ข้างบนเบื้อง เมืองสวรรค์
กำหนดกั้น รักที่เขียน เพียรสลัก
หรือหมึกเขียน ไม่มีดี อัปรีย์นัก
คอยหาญหัก ให้จำยอม น้อมรับกรรม
แต่นี่หรือ คือรางวัล ที่ฟ้าให้
สาแก่ใจ ใครเขาแล้ว ดูน่าขำ
นี่หรือคือ ครรลอง ของผลกรรม
ยุติธรรม ล้ำเหลือ เรือวัฏฏา
7 สิงหาคม 2545 16:53 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
พระองค์แรก ให้กำเนิด เชิดชีวิต
ครูคนแรก ผู้ประสิทธิ์ ให้ศึกษา
หมอคนแรก ลูกเจ็บไข้ คอยป้อนยา
รักหนแรก ในชีวา ที่ผูกพัน
หยาดน้ำนม ดังหยดเลือด ที่หล่อเลี้ยง
แม่อยู่เคียง เรียงเพลงกล่อม อ้อมอกถัน
หยาดน้ำตา แม่พร่ำสอน ทุกคืนวัน
ให้รู้ขั้น ครรลอง ของชีวิต
ลูกท้อแท้ ได้แม่ช่วย ประโลมปลอบ
แม่เฝ้าตอบ โชคร้าย ใครลิขิต
บุญใดใด แม่ให้สร้าง อยู่เป็นนิจ
อย่าสินหวัง กับชีวิต แสนจัญไร
หญิงใดใด ในโลก สักหมื่นแสน
จะมีแม้น แทนแม่ได้ หรือไฉน
รักของแม่ บริสุทธิ์ ไร้พิษภัย
ลูกเลวไซร้ ฉันใด แม่ก็รัก
รักหนเดียว หนแรก หนสุดท้าย
ชีพมลาย สักล้านหน ลูกตระหนัก
ก็ไม่อาจ ทดแทน ค่าความรัก
สายใยถัก รักของแม่ ที่ลูกมี
จึงขอเป็น คนดี เหมือนแม่สอน
วิสัยจร จะเรืองลักษณ์ ด้วยศักดิ์ศรี
ตั้งใจเรียน เพียรพาก ด้วยชีวี
ชีวิตนี้ รักแม่ หมดหัวใจ
3 สิงหาคม 2545 20:00 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ดาวดวงนั้น ดวงหนึ่ง ที่ฉันรัก
ฉันสลัก รักไว้ ดูมีค่า
แต่ดาวเอ๋ย ดาวเจ้า ไม่มองมา
ดาวบอกว่า ดาวอยากอยู่ คู่พระจันทร์
อันหิ่งห้อย ด้อยแสง แข่งจันทรา
ไร้ราคา ค่ารัก เหมือนตัวฉัน
รู้ก็รู้ ริเบ่งแรง แข่งแสงจันทร์
ริดื้อรั้น ดั้นด้น ตะกายดาว
พอฟ้ามืด ฝนรัว แสงก็หมด
หิ่งห้อยหด สลดเหลือ เนื้อเปียกหนาว
พอฟ้าผ่า ช่างน่ากลัว ดาวหนอดาว
ใจเจ็บร้าว แต่ดาวเจ้า ไม่ระคน
จันทร์กับเจ้า คลอเคล้า อยู่เหนือเมฆ
ฉันเขยก กะเผลกรัก อยู่ใต้ฝน
ฝนจากตา พาหล่นร่วง ดวงใจจน
รักเปียกฝน คนเปียกฝัน จันทร์เก็บดาว
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
1453
