8 กุมภาพันธ์ 2557 05:28 น.

เรียนท่านประธานาธิบ่ดีคนใหม่

เชษฐภัทร วิสัยจร

เรียนท่านประธานาธิบ่ดีที่เคารพ

เรียนท่านประธานาธิบ่ดีที่เคารพ

หลังจากครบสี่ปีที่เห็นเห็น เรามีเรื่องเหนื่อยหน่ายหลายประเด็น มาบ่นเป็นจดหมายทักทายกัน เมื่อชนะเลือกตั้งอีกครั้งหนึ่ง เสียงเกินครึ่งถูกเทียบเคียงกับเสียงสวรรค์ และเป็นเสียงส่วนใหญ่ใช้ยืนยัน ความเชื่อมั่นกับแนวทางที่สร้างมา

แม้ไม่ใช่อเมริกันโดยสัญชาติแต่ก็หวาดหวั่นกลัวกันทั่วหน้า การแทรกแซงทุกแผ่นดินเห็นชินตา อเมริกาทำให้เห็นเป็นประจำ ท่านหวังไล่ “ตอลิบัน” ทันใจนึก เลยยิ่งคึกคะนองใหญ่ใครก็ขำ โหมโรงบทปราบศัตรูสู้อธรรม เป็นเหตุนำศึกสงครามลุกลามไป

“หลักการบุช” ฉุดกระชากเคยลากถู ใช้ต่อสู้เพื่อยืนยันความทันสมัย คอยหวังตั้งรัฐบาลการชักใย หลังขับไล่รัฐที่ค้านหลักการตน อัฟกานิสถานเป็นด่านแรก เพื่อแบ่งแยกแล้วปกครองต้องเห็นผล ตามด้วยบุกอิรักชักเหลือทน อ้างตรวจค้นอาวุธร้ายป้ายสีเอา ถือเป็นความเลวร้ายวุ่นวายมาก เรื่องหลายหลากไฟร้อนแต่ก่อนเก่าคิดว่าเปลี่ยนพรรคการเมืองเรื่องคงเบาที่ไหนเล่าก็ยังเห็นเป็นเหมือนเดิม พอ “บุช” ปลดระวางว่างตำแหน่ง“เดโมแครต” ก็ยังแรงตามแต่งเสริม“โอบาม่า” ก็ไม่ใช่ไม่เหิมเกริม แต่แค่เริ่มทำกร่างอย่างแยบคาย

“บินลาเดน” ถูกจัดการสังหารแล้วคงไม่แคล้วตั้งเค้าเปลี่ยนเป้าหมาย เกาหลีเหนือพะวักพะวงคงเสียวตาย อิหร่านส่ายหน้าปรับรับไม่ทัน ยุทธศาสตร์เปลี่ยนแปลงแถลงไว้ รับยุคใหม่ชี้แจงอย่างแข็งขัน จีนยิ่งแข็งแกร่งจริงยิ่งโจษจัน ชาวมะกันยิ่งต้องรับปรับครรลอง เพื่อเกี่ยวพัน “อาเซียน” ยิ่งเนียนมาก ก็ยิ่งฝากฝั่งมิตรให้คิดสนอง การคานจีนให้รู้ว่าอย่าลำพอง คือข่าวกรองเปิดประเด็นเห็นกันมา

เราก็บ่นเพ้อเจ้อเสนอไว้ก่อน เพื่อสั่งสอนมหาอำนาจชาติผู้กล้า แต่เขียนเป็นภาษาไทยไว้แทงตา “โอบาม่า” ที่พูดไทยได้สองคำ คือ “สวัสดี” กับ “ขอบคุณ” คุณก็รู้

โปรดตรองดูเพื่อพิจารณาและอย่าขำ

จากประชาชนชาวไทยผู้ใฝ่ธรรม
แต่ชอกช้ำเพราะถูกสาวอเมริกันทิ้ง
				
12 กุมภาพันธ์ 2557 21:58 น.

จากใจไทยเฉย

เชษฐภัทร วิสัยจร

ถึงเขารุมไล่ด่าว่าเราเฉย
เราไม่เคยตอบโต้โอ้อวดเก่ง
สิทธิของใครของใครให้ยำเกรง
ไม่คิดเบ่งบังเบียดเกลียดชังใคร
ถึงเขายังรุมด่าว่าเราโง่
หยิ่งยโสหยามเหยียดเกลียดกันใหญ่
เรายังเพียรหาข่าวทุกคราวไป
ทุกเคลื่อนไหวหลากมุมมองลองเทียบดู
ถึงเขายังรุมด่าว่าเราชั่ว
ด่าเป็นวัวเป็นควายป้ายสีอยู่
วาทกรรมเกลียดชังล้วนพรั่งพรู
เรารับรู้เข้าใจเขาเราเคยเป็น
ถึงเขาโมโหร้ายโวยวายนัก
เรายังรักความแตกต่างอย่างที่เห็น
รักเหตุผลมนุษย์เราทุกเช้าเย็น
ทุกประเด็นถกเถียงกันบันเทิงดี
ถึงเขาอยากให้เราตายให้เราเจ็บ
เราไม่เก็บมากล่าวร้ายมาป้ายสี
ยังเป็นห่วงเขาทุกคราทุกนาที
อย่าให้มีใครเจ็บตายได้อีกเลย
ชีวิตหนึ่งน้อยนี้มากมีค่า
ภาวนาจากหัวใจของไทยเฉย
ขอให้เอาตัวรอดไว้ได้อย่างเคย
ที่ต้องเอ่ยไม่อยากให้ใครตายฟรี				
10 มกราคม 2557 15:47 น.

หยดน้ำแห่งสากล

เชษฐภัทร วิสัยจร


















ที่นี่ เดี๋ยวนี้

เพ่งน้ำในแก้วเกิด................กระแสกสิณ อณูก็ระเหยบิน...................เบิกฟ้า เป็นเมฆผสานจินต์...................จับโสต สดับนอ จิตเพ่งอณูน้ำกล้า...........เกิดแล้วจดจำ ที่นั่น ขณะนั้น น้ำแข็งละลายจากฟ้า..............ฟากสวรรค์

ปุยหิมะร่วงหล่นสรรค์...............เสกสร้าง

ละลายเลาะแม่โขงวัน..................เวียนเปลี่ยน

จากถิ่นราบสูงกว้าง................ก่อเกื้อมนุษยชน คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น...................ชลไหล

กินดื่มอาบทุกสมัย.................มากล้ำ

จีนจ้วงพม่าเย้าไต....................เตือนติด

ม้งละหุลำโขงค้ำ.................เขตเลี้ยงชีวี วิถีตะวันทักถ้อย..............ทอระยับ

จูมพิตแม่โขงประทับ................ทิพย์เอื้อ

น้ำระเหยเกิดไอกลับ...............กลายสู่ สวรรฤา

ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ...............เกียรติเลี้ยงตลอดมา

 

สากลคนข่าสู้.....................ศึกประจัน เลือดฝรั่งญวนไทยยัน..............ยุท้า

ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน............ก็ประหัต ประหารนอ ปราสาททาสขอมบ้า.............บ่นน้ำลายใคร อสุจิไหลอนาถเนื้อ...............นวลนอง ปล่นฆ่าข่มขืนมอง.................มนุษย์ชี้ เลือดจามสู่สมุทรรอง...............รับสุข ทุกข์นา ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้......................นับน้ำตามกสิณ

 

เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้............ต่อกระแส ฟิลิปปินส์แสบแผล..............เลือดร้อง ชวาสุมาตราแล..................เรือเชื่อม สู่นา เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง...........พิพาทเลี้ยงมาเลย์

เฮโลอังกฤษเร้า............เรียบเรียง

โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง...........บ่มไว้

ทาสจีนทาสแขกเสียง................โศกสลด

หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้...............เชิดค้าอารมณ์

 

ที่นี่ เดี๋ยวนี้

ผสมผสานจากต้นน้ำ................นำเห็น

ดับเกิดดับเกิดประเด็น..................เด่นด้วย

กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น...................ปล้นฆ่า

ปรากฏสากลม้วย.............ใหม่สร้างทุกสมัย

 

น้ำเมื่อเปลี่ยนรูปแล้ว................ระเหยหาย

สู่ฟากฟ้ากระจาย........................จิตอึ้ง

แล้วตกสู่แก้วกลาย.....................เหมือนเก่า

ขณะเพ่งอนิจจังซึ้ง......................ทราบรู้สากล
26 มกราคม 2557 04:19 น.

ลิ้มรสวัฒนธรรมรัก

เชษฐภัทร วิสัยจร



อุบลราชธานี

๑. ข้าวเหนียวใส่ปากป้อน............แต่เกิด

ลาบเป็ดแม่เฮ็ดเลิศ....................รสฮู้

กินง่ายอยู่ง่ายเถิด....................ฮักลูก

หากเผ็ดให้หัดสู้.....................สั่งให้อดทน

๒. ฝึกฝนจนฮู้จาก...............ประสบการณ์

หลากวัฒนธรรมอาหาร............แห่งนี้

ก๋วยจั๊บเวียดนามผสาน.............น้ำแจ่ว ลาวเนอ

เมี่ยงสดหมูยอชี้....................ช่องเคล้าคลุกนัว

๓. ซิ้นงัวถั่วงอกต้ม..............ผสมตาม บะหมี่ลวกสี่ชาม..................จ่ายให้

อย่ากินเฮ็ดมูมมาม...............คำแม่ สอนเนอ ลูกเติบโตจนใกล้.................เกือบต้องเข้ากรุง

กรุงเทพมหานคร

๔. มุ่งเพียรเรียนรู้หัด................ซื้อหา

แม่ส่งเงินบ้านมา...............เมื่อพร้อม ให้ซื้อกับข้าวปลา..........เป็นหมด

ไทยฝรั่งญี่ปุ่นล้อม...........เลือกเป้าสวาปาม

๕. ถามสเต๊กพิซซ่านี้.........อยู่ไหน

เทมปุระซูชิใจ...................เรียกร้อง

กินแกงกะทิไทย...............ยิ่งถนัด

กลางแหล่งสยามจ้อง..........จะซื้อเสาะแสวง

๖. แบ่งกาแฟเลิศเคล้า........รสขนม

พบรักเธอเมื่อชม..............ชื่นใกล้

เมื่อเด็ดดอกฟ้าสม................ใจอยาก

เธอเรียกกลับบ้านให้..............หัดรู้รักเธอ

เชียงใหม่

๗. เสนอบอกหื้อหัดฮ้อง...........ภาษา

อู้แบบคนล้านนา.........นับได้

มือป้อนใส่ปากฮา.............ข้าวนึ่ง

ไส้อั่วน้ำพริกให้............เสาะทั้งนครพิงค์ ๘.แม่หญิงพาลิ้มรส.........ข้าวซอย ลาวแบบเฮาก็พลอย..........ม่วนแต้ ม่วนลิ้นรสคิงคอย................ไปกาด แกงอ่อมยะหื้อแม้...........บอกแล้วอิ่มหลาย

๙.คล้ายฮักฮาม่วนอ้าง............อาหาร

ม่วนจวบจนแต่งงาน..........อยู่เหย้า

น้ำเงี้ยวยะหื้อจาน..............อันใหญ่

กิ๋นอีกขนมเส้นเคล้า...........คลุกโต้ย-เปิงใจ

..............................…

๑๐. ไทยญี่ปุ่นฝรั่งอ้าง............วัฒนธรรม

หลากรสความรักจำ................จดเข้า

แต่เล็กเติบใหญ่นำ................น้อมละเลียด ระลึกนอ

ลิ้มรสวัฒนธรรมเฝ้า......................ใฝ่ให้ใจถวิล
17 ธันวาคม 2556 00:02 น.

ขอบคุณ

เชษฐภัทร วิสัยจร

ขอบคุณความไม่มีที่มีมาก
ให้ฉันสู้ความลำบากรู้บากบั่น
ขอบคุณความผิดพลาดที่ฟาดฟัน
ที่สอนฉันอย่าประมาทวาดครรลอง

ขอบคุณความอัปลักษณ์ประจักษ์ชัด
สอนให้กัดฟันแล้วนึกฝึกสมอง
ขอบคุณทุกจุดอ่อนย้อนไตร่ตรอง
ให้ฉันคล่องตอบคำถามตามที่เป็น

ขอบคุณความไม่รู้ดูงี่เง่า
ให้ฉันเอามาฝึกฝนจนรู้เห็น
ขอบคุณคนริษยาพาลำเค็ญ
ให้ฉันเค้นศักยภาพปราบคนพาล

ขอบคุณความผิดหวังมันทั้งหมด
ให้ฝึกกดกิเลสเล่นเป็นการบ้าน
ขอบคุณทุกศัตรูผู้รังควาน
อภัยทานฉันจึงได้ฝึกใจดู

ขอบคุณความป่วยไข้ให้ซาบซึ้ง
จนฉันทึ่งกับเรื่องดีที่มีอยู่
สุขภาพดีมีให้เห็นเป็นดั่งครู
ให้ฉันรู้ให้ฉันพบสงบใจ

ขอบคุณความเกลียดชังความคลั่งแค้น
ที่สอนแก่นความรักจริงอันยิ่งใหญ่
ขอบคุณคำด่าทอใครต่อใคร
ที่สอนให้รู้วางเฉยเผยท่าที

ขอบคุณการพลัดพลากจากของรัก
ให้รู้จักความทุกข์ใจในทุกที่
ขอบคุณความตายในกายนี้
ช่วยบอกชี้อย่ายึดติดอนิจจัง

ถ้าใจรู้จักขอบคุณหมุนความคิด
แม้ว่าเธอมีสิทธิ์จะผิดหวัง
ถ้าเลือกมองในแง่ดีย่อมมีพลัง
เป็นแรงตั้งมาส่งใจให้สุขจริง

ขอบคุณแม้ส่งเสียงเพียงเล็กน้อย
แต่แค่คอยฝืนยิ้มรับกับทุกสิ่ง
ฉวยโชคร้ายมาสรรค์สร้างมาอ้างอิง
เธอจะยิ่งสำเร็จได้ให้ลองดู
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเชษฐภัทร วิสัยจร