10 ตุลาคม 2547 00:32 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แสงตะวันส่องฟ้า
เจ้าพระยายิ้มรับกับลมหนาว
หยุดนิยายน้ำค้างกลางแสงดาว
พักเรื่องราวลีลายามราตรี
เรือหางยาวเพิ่งตื่น
หนีค่ำคืนรันทดเขากดขี่
เฝ้าร้องปลุกเจ้าพระยามานานปี
บนวิถีแห่งสายน้ำสยามนคร
กรุงเทพที่รัก
ถ้าหากเธอเหนื่อยนักก็พักก่อน
เก็บแรงไว้อย่าฝืนรีบตื่นนอน
เพื่อต่อกรกับเล่ห์ห้วงเวลา
เช้าวันเสาร์
แห่งความเหงาเงียบงันชวนหรรษา
เพลงลำนำภูมิลำเนาเจ้าพระยา
คือเสน่ห์เมืองฟ้าหลังราตรี
บ้านเรือนวังวัดวาพุทธาวาส
ธรรมชาติตกแต่งแสง...เสียง...สี
กรองด้วยจิตวิญญาณงานกวี
เป็นภาพถ่ายภาพนี้ที่คนเมิน
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
1559
