19 มกราคม 2551 12:50 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
อยากจะเขียนรักไว้ให้โลกรู้
เปิดประตูหัวใจให้โลกเห็น
สร้างสรรค์ความสุขไว้ให้โลกเย็น
ลบยากเข็ญทุกข์ภัยให้โลกลือ
จับปากกาเสรีแห่งชีวิต
เนรมิตเส้นทางเสกสร้างชื่อ
น้ำตาแทนหยดหมึกใช้ฝึกปรือ
กระดาษคือเพื่อนยากหวังฝากใจ
ยิ้มรับเสียงเหยียบย่ำทุกคำหยาม
กลมกลืนความแห้งแล้งแห่งสมัย
แล้วก้าวเหนือกฎเกณฑ์ที่เป็นไป
ปลดแอกเสียงส่วนใหญ่ในโลกนี้
หนีอยู่เหนือความตื่นความรื่นไหล
ทะยานโผบินไปในทุกที่
มองโลกอย่างโลกเป็นเห็นท่าที
รู้วิถีความไม่รู้อยู่ทันตน
เหนือเส้นทางเหนี่ยวรั้งทั้งไกลใกล้
บินอยู่เหนือเภทภัยไร้เหตุผล
เหนือรักโลภโกรธหลงดงสัตว์คน
ยิ้มรับความรวยจนทุกหนทาง
ปากกาเขียนรักไว้ให้โลกรู้
เปิดประตูยิ้มรับกับโลกกว้าง
กลมกลืนแล้วเปิดใจให้ปล่อยวาง
เพื่อสรรค์สร้างด้วยเสรีกวีนิพนธ์
18 มกราคม 2551 20:11 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ผึ้งเป็นอย่างไรนั้นฉันอยากรู้
อยากชวนดูสักครั้งตั้งคำถาม
ก็คนไม่เจ้าชู้ไม่รู้ความ
อ้อนคนงามจ๊ะจ๋าบ้าจริงจริง
เสียงผึ้งสวยตัวนั้นมันวอนเว้า
ยังแหย่เย้ายียวนกวนใจยิ่ง
แก้มฉันเสยเกยคางพลางแอบอิง
จมูกยั่วใจหญิงวิ่งรุกราน
ดูผึ้งน้อยตัวนี้สิเธอจ๋า
มันเวียนวนวุ่นว้าหาน้ำหวาน
รสดุจน้ำทิพย์สวรรค์ฉันโปรดปราน
ดื่มแล้วหวิววิญญาณสะท้านทรวง
หรือผึ้งใหญ่ตัวยักษ์บนตักนี้
จะมากมีพิษรักอันหนักหน่วง
เหล็กในพ่อฝังเพชรดูเด็ดดวง
ไว้ปกป้องรังรวงรักลวงตา
ต้องให้พิษผึ้งหลอนเสียก่อนไหม
แพร่พิษภัยอกพรั่นหวั่นผวา
ถึงจะเบื่อผึ้งลวงบ่วงมายา
รู้คุณค่ารักซึ้ง "ผึ้งรักเธอ"
16 มกราคม 2551 20:26 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เจ้าปูนิ่มตัวนั่นมันค่อยไต่
ผ่านหัวไหล่เรื่อยลามไปตามหลัง
เธอก็จี๊ดจิตผวาพะว้าพะวัง
วูบวาบหนังเนียนเนื้อเมื่อปูเดิน
เจ้าปูน้อยสองนิ้วหวิวใจนัก
สำราญรักสำรวยไม่ขวยเขิน
ปูไต่ตามใบหน้าพาเธอเพลิน
จะเหาะเหินสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เธอตะปบมันก็หนีปูขี้เล่น
คนทะเล้นผีทะเล เอ๊ะทะลึ่ง
ซู่ซ่าสาดเสียงคลื่นตื่นตะลึง
เธอปั้นปึงปัดป้องจ้องตบปู
เธอตามหยิกนิ้วน้อยหนอยช่างกล้า
ปูก็ตอบโต้ท้าตั้งท่าสู้
ถึงปูปิดเกมส์รบหลบลงรู
เธอจะรู้รักไหมหนอใจเธอ
12 มกราคม 2551 12:54 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
หะหัวใจใจติดตะติดอ่าง
หมะหมดทางทางแก้กะแก้ไข
ระรักล้นล้นท่วมทะท่วมใจ
ตะแต่ไยไยกลัวกละกลัวจริง
หะหากเปิดเปิดใจจะใจสู้
กละกลัวหนูหนูงงงะงงยิ่ง
ละลิ้นผูกผูกฟันฟะฟันยิง
อะอ่างสิงสิงติดตะติดพัน
ตะติดอ่างอ่างติดตะติดน้อง
ขะขอลองลองรักระรักมั่น
บะบอกรักรักทุกทะทุกวัน
ยะยืนยันยันรักระรักเดียว
ประโปรดอย่าอย่าทิ้งทะทิ้งอ่าง
ระรักร้างร้างโดดดะโดดเดี่ยว
มะมันน่าน่างอนงะงอนเชียว
ฉะฉันเสียวเสียวเพ้อพะเพ้อครวญ
นะนะสร้างสร้างอ่างอะอ่างรัก
จะใจจักจักวนวะวนหวน
หมะหมุนรักรักคนคะคนกวน
ขะขอชวนชวนติดติดอ่างเอย
11 มกราคม 2551 15:00 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ฝากดวงใจแทนใจไว้ออดอ้อน
แอบวางไว้ข้างหมอนเธอนอนฝัน
เอารักแนบรอยนอนก่อนลากัน
สัญญามั่นรักแท้ดูแลเธอ
เมื่อเราพรากจากไปรักไกลห่าง
ใจจะสร้างแรงใจให้กันเสมอ
แม้ว่าอุปสรรคใดได้พบเจอ
ใจจะเอ่อท้นใจไม่ร้างรา
แม้บางครั้งพลั้งเผลอเจอคนใหม่
เกิดหวั่นไหววาบหวามตามประสา
ใจจะหมั่นดูใจที่ไกลตา
ให้รักคงคุณค่าติดตราตรึง
ฝากดวงใจแทนใจเอาไว้ก่อน
แล้วจะย้อนกลับมาตามความคิดถึง
มาอ้อนรักเรียงร่ำความคำนึง
ในวันซึ่งฉันอยู่เคียงคู่เธอ
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
1000
