14 กรกฎาคม 2547 13:30 น.
เถ้าธุลี
รัก ข้าลาล่มแล้ว นานมา
รัก ที่เคยครวญหา หมดสิ้น
รัก ที่เคยบูชา เลือนหาย มลายลง
รัก ที่เคยยลยิน เหลือเพียงน้ำตา
13 กรกฎาคม 2547 22:14 น.
เถ้าธุลี
รอ รักที่ผ่านพ้น เลยไป
รอ รักด้วยหัวใจ เหว่ว้า
รอ รักที่อยู่ไกล มิอาจ เอื้อมนา
รอ จวบแม้วันฟ้า ดับสิ้นมลายลง
12 กรกฎาคม 2547 12:42 น.
เถ้าธุลี
ณ ที่เดิมเคยมีเราอยู่ตรงนี้
ณ ที่เดิมเคยมีหลายความฝัน
ณ ที่เดิมเราเคยมีกันและกัน
ณ ที่เดิมจากวันนั้นเปลี่ยนแปลงไป
เรา ออกเดินตามทางใจเคยคิด
เรา กำหนดชีวิตตามฝันใฝ่
เรา ก้าวย่างสู่ปลายทางแสนยาวไกล
เรา หวังไว้สักวันคงพบเจอ
ณ ที่หนึ่งระหว่างทางเราเหนื่อยล้า
ณ ที่หนึ่งเมื่อเวลาเราพลั้งเผลอ
ณ ที่หนึ่งเราหาใครไม่พบเจอ
ณ ที่เดิมยังรอเธอให้กลับมา
10 กรกฎาคม 2547 19:11 น.
เถ้าธุลี
สัมผัสรักสัมผัสแล้วผ่านเลย
สัมผัสเหมือนมิเคยได้แตะต้อง
เมื่อไอรักลอยไปมิอาจมอง
แต่สัมผัสยังต้องตราตรึงใจ
สัมผัสรักที่สัมผัสในวันก่อน
ยังคงซ่อนความช้ำให้หวั่นไหว
สัมผัสรักมิอาจสัมผัสใจ
สัมผัสได้แต่เพียงรอยน้ำตา
9 กรกฎาคม 2547 15:48 น.
เถ้าธุลี
จดหมายรักเขียนขึ้นด้วยความรัก
ใจสมัครรักมั่นไม่เปลี่ยนผัน
กาลเวลาผันเปลี่ยนคืนและวัน
ตัวอักษรที่ร้อยเรียงกลั่นจากใจ
แม้ร่างกายมิได้ยืนอยู่ตรงนี้
แต่หัวใจไม่มีวันหวั่นไหว
จะฝากรักฝากคำคิดถึงไป
แฝงอยู่ในทุกข้อความว่ารักเธอ
หน้าส่วนตัว
1025
