12 ธันวาคม 2551 23:59 น.
เทพระวี
๑..คลองถมบ่มรักแล้ว หนุ่มสาว
.
เริ่มรักเริ่มเรื่องราว เรียบร้อย
.
สบตาสบใจหนาว ทรวงเหน็บ
.
สะท้านเหงื่อเหงื่อเม็ดย้อย ผลิสร้างหยาดฝัน
.
๒..คลองถมลมรักนี้ หวลหวาน
.
รอท่านับวันวาร พบหน้า
.
สบตาสบใจจาร สลักจิต
.
วันเร่งคืนเร่งฟ้า สว่างฟื้นตื่นฝัน
.
๓..คลองถมคมรักนี้ บาดใจ
.
เชือดจิตฤทธิ์พิศมัย ซับซึ้ง
.
เปลือยร่างทอดพลีใน คืนหนึ่ง
.
จิบรักจากก้นบึ้ง บอกฟ้าดินเห็น
.
๔..คลองถมสมรสแล้ว เสน่หา
.
สาวหนุ่มเริงลีลา ราคเร้า
.
เร่งวันเร่งคืนมา สมเสพ
.
เคลียคู่คลอคลึงเคล้า ว่ายเวิ้งวิมานดิน
.
วันจันทร์ ที่ 7 กรกฎาคม 2551
http://www.oknation.net/blog/esanclassic/2008/07/07/entry-1
**********
คลองถม2
๑ คลองถมบ่มรักแท้ จริงหรือ
บ่อยเบื่อหน่ายอิ่มอือ อืดท้อง
เรอลมเร่งลมลือ ระบายเบ่ง
เหม็นเบื่อหน้าเบื่อร้อง เลิกแล้วลืมหลง
๒ คลองถมล่มรักแล้ว หนุ่มสาว
คำรักที่เคยพราว จรัสฟ้า
แค่ลมปากเมื่อคราว คำอดีต
นับแต่นี้ต่อหน้า แปลกหน้าแปลกตา
๓ คลองถมถมรักไว้ กลบฝัง
ซากรักที่ผุพัง กร่อนซ้อน
ซากสวาทเกาะเกรอะกรัง ดวงจิต
พิษรักผ่าวลวกร้อน ฝากไว้ลึกฝัง
๔ คลองถมขมรักบึ้ง บาปหนา
ตราบาปประทับตรา เด็กน้อย
ถือกำเนิดไร้เดียงสา พ่อแม่
ก่อเกิดเหงาเศร้าสร้อย พ่อลี้แม่ลา
***********
แด่ตลาดนัดคลองถม สังเวียนรักหนุ่มสาว
8 ธันวาคม 2551 17:17 น.
เทพระวี
๑. สองหูสื่อกรอกก้อง กังวาล
สองเนตรภาพจดจาร จิตค้าง
สองมือกราบพระกราน กุมสติ
สองค่ายเข้ารบล้าง เลือดล้นแผ่นดิน
๒. เพื่อนพ้องมิตรน้องพี่ โรมรัน
ไม้มีดปืนเมามัน คลั่งแค้น
เลือดต่อเลือดคืนวัน สาปแช่ง
ก่นด่าบรรพบุรุษแม้น ไม่สู้เดรัจฉาน
๓. คำข้าวที่ขบเคี้ยว ข้าวไทย
พออิ่มลุกขึ้นไป ต่อสู้
ศัตรูแท้นั่นเยี่ยงใด ไม่ทราบ
รู้แค่เท่าที่รู้ ต่อหน้าฆ่าฟัน
๔. สองหูสื่อปิดป้อง ลมทวาร
สองเนตรปิดภาพจาร จิตจ้อง
สองมือกราบพระกราน กุมสติ
ิผองชาติไทยร่ำร้อง หยาดน้ำตากระเซ็น
7 ธันวาคม 2551 14:37 น.
เทพระวี
๑.ฝนสั่งฟ้า ลาดิน
พร่างพรายริน หลั่งร้อย
พรากเพลงพิณ ดีดกล่อม
น้ำตาย้อย เปียกแต้มแผ่นผา
๒.ปลาสั่งน้ำ วงวัง
ว่ายเวียนหวัง ร่ายไหว้
เพลงซอดัง แว่วแว่ว
น้ำตาใต้ แตกอ้างลำธาร
๓.เสือสั่งถ้ำ อำลา
รอยบาทา ย่ำแต้ม
พริ้มดวงตา เตือนหลับ
น้ำตาแย้ม หยาดไว้แอ่งหิน
*************
25 กรกฎาคม 2551 18:46 น.
เทพระวี
ฟ้ามืดทุกข์มืดฟ้า เฟือนดาว
ชีวิตหนอชีวิตคราว คลั่งร้อน
ปฏิกริยายาว ยั่วกระทบ
เจิมแผ่นดินด้วยก้อน เลือดเนื้อน้ำตา
ตาต่อตาต่อซึ้ง ถึงใจ
ใจต่อใจร้าวใน เหน็บร้าว
เลือดต่อเลือดผองไท รินหลั่ง
อวดโลกอัตตากร้าว กี่ครั้งย่ำยี
นาฬิกากระดิกดิ้น เข็มถอย
ล้าอ่อนเรี่ยวแรงพลอย อ่อนล้า
หยุดวันหยุดคืนคอย คืนสติ
ผ่าวแผ่วปราณลึกช้า ชอกช้ำซ้ำเติม
ฟ้ามืดฟ้ามืดฟ้า เฟือนดาว
หนาวเหน็บคนเหน็บหนาว สะพัดร้อน
คนทุกข์ทุกข์แพร่ราว เชื้อโรค
กองแผ่นดินด้วยก้อน กิเลศกล้าท้าผยอง
20 กรกฎาคม 2551 15:19 น.
เทพระวี
ที่นอนอาทิตย์เช้า ชวนฝัน
แหวกว่ายผ้าห่มกัน พี่น้อง
นาฬิกาหยุดคืนวัน กริ่งกด
ดิ่งดื่มลืมขุ่นข้อง ดับไว้เวลา
*****************************************
ถ้วยชามอาทิตย์เช้า ก่ายกอง
ถอนถอดใจนั่งมอง มากล้น
แก้วช้อนอีกจานจอง คิวแน่น
ล้างรีบก่อนท่วมท้น ท่วมห้องครัวคา
ผ้าผ่อนอาทิตย์เช้า ก่ายกอง
ถอนถอดใจนั่งมอง เหม่อเพ้อ
แน่นิ่งนับเนืองนอง กองก่าย
แช่เน่าดั่งท้องเฟ้อ กลิ่นฟ้องโชยเชิญ
บ้านช่องอาทิตย์เช้า รื้อกระจาย
สรรพสิ่งยิ่งวุ่นวาย ขัดข้อง
หน้าบ้านจรดหลังปลาย บ้านสุด
รกเร่งรับจัดห้อง ก่อนสร้างสวนเสือ
ที่นอนอาทิตย์เช้า อย่าฝัน
ต้องตื่นเช่นทุกวัน ทุกเช้า
หน้าที่ที่เทียมทัน ชีวิต
เช้าอีกเช้าตื่นเฝ้า สบต้องตาตน
*******************
แด่ วันอาทิตย์แห่งชาติ
หน้าส่วนตัว
994
