9 ธันวาคม 2553 15:06 น.
เที่ยนหยด
ตึ๊กตั๊กเสียงหัวใจไฉนนั่น
ตะลึงงันประหม่ามิกล้าเผย
ก้มหน้างุดผุดโผล่พิโธ่เอย
ไฉนเลยตาปรอยสำออยจริง
เธอแน่จริงไหมหนอพ่อตาหวาน
คิดเดินผ่านฉันไปไม่สุงสิง
แน่ะ!ดูทำทะเล้นหน้าเป็นลิง
เข้าทางหญิงอย่างแรงขอแบ่งใจ
ชอบก็จีบซิเอออยากเจอนัก
ทำยึกยักเล่นตัวกลัวที่ไหน
รับประกันตลอดชีพถ้าจีบไว
แถมอะไหล่ครบครันหากมั่นคง
มัวแต่เขินมิกล้าเดินหาสาว
เดี๋ยวก็หนาวหลบในใจขี้ผง
กล้ากล้าหน่อยพ่อคุณเลิกงุนงง
อย่าเล่นองค์นิ่งนานรำคาญจัง
ประตูทองเปิดแล้วอยู่แถวนี้
รีบหาที่นั่งชมอาจสมหวัง
ตีตั๋วฟรีด้วยใจไม่เสียตังค์
แต่ระวังช้าหมดจะอดชม
ฉันก็หญิงเต็มขั้นย่อมหวั่นไหว
แม้นบางใครแอบคิดสนิทสนม
หากกล้าพอควงแขนแสนภิรมย์
คู่สร้างสมแน่เทียวพร้อมเกี่ยวดอง
เทียนหยด ^-^ 
ภาพประกอบ www.charming land.com
เพลงประกอบ ชอบก็จีบ (ริท The star 6)
4 พฤศจิกายน 2553 10:03 น.
เที่ยนหยด
เธอนั่งอยู่คนเดียวมองเกลียวคลื่น
โศกสะอื้นดั่งเจ็บและเหน็บหนาว
สิ้นลำแสงสาดสรวงและดวงดาว
คนใจร้าวครวญคร่ำเพียงลำพัง
ลมกรรโชกหวิวหวั่นคราวฝันร้าย
คงแพ้พ่ายอารมณ์ไม่สมหวัง
คลื่นสาดซัดถาโถมโหมประดัง
คนริมฝั่งเรรวนป่วนฤดี
ฉันแค่คนเดินทางดูห่างเหิน
หากบังเอิญผ่านไปในวิถี
เธอคงช้ำเดียวดายหน่ายชีวี
อยากจะหนีความจริงกลับยิ่งตรม
เธอถามฉัน ทำไม? เมื่อใจเจ็บ
จึงต้องเก็บความทุกข์ไม่สุขสม
อยากปลดปล่อยเรื่องราวคราวระทม
กลับทับถมเนิ่นนานยากผ่านไป
ฉันทำได้แค่เพียงนั่งเคียงข้าง
มองฟ้ากว้างกับเธออย่างเผลอไผล
แอบรู้สึกแทรกทรวงคล้ายห่วงใย
กลัวหวั่นไหวใจเปล่าเฝ้ารำพัน
จึงไม่มีคำตอบปลอบดวงจิต
หรือใกล้ชิดดั่งเพื่อนลางเลือนฝัน
เสียงทะเลครางครืนสะอื้นพรัน
ใต้เงาจันทร์รูปเคียวเธอเดียวดาย
เทียนหยด
.*´¨`*.¸¸.*´¨`*.¸¸.*´¨`*.
22 กันยายน 2553 20:47 น.
เที่ยนหยด
ไปเราไปเที่ยวกันให้มันส์หยด
ลองลิ้มรสความสุขสนุกสนาน
หากเหนื่อยล้าหมักหมมเสียนมนาน
ทำแต่งานอย่างเดียวมันเหี่ยวใจ
เป้ไม่มีสะพายแต่หมายมุ่ง
ลาเมืองกรุงสักครามองฟ้าใส
ลุยจนทั่วหาดทรายอย่าอายใคร
ลัดเลาะไปตามกันวันของเรา
ใส่กางเกงชาวเลก็เท่ห์แล้ว
ดูคล่องแคล่วผ่อนคลายเกือบหายเหงา
มาเถอะเกลอปล่อยใจให้บางเบา
เสื้อตัวเก่าเก๋าจริงลิงยังอาย
รองเท้าแตะคู่ใจเอาไปด้วย
แม้ไม่สวยก็ถึงซึ่งจุดหมาย
ไม่ต้องการอะไรอีกมากมาย
แค่ผ่อนคลายอารมณ์นั่งชมเล
ความทรงจำดีดีเก็บเอาไว้
ลบล้างใจที่หนักจวนหักเห
พักเถิดหนาเดี๋ยวฉันจะไกวเปล
ท้องทะเลเกลียวคลื่นพารื่นรมณ์
มาเถอะเที่ยวเต็มที่ไม่มีอั้น
นอนชมจันทร์กระจ่างอย่างสุขสม
ชีวิตยังอยู่ในโลกใบกลม
อยากชื่นชมวันใดก็ไปกัน
< เทียนหยด>
18 กันยายน 2553 23:28 น.
เที่ยนหยด
เช้านี้ฉันมองเห็น ความลำเค็ญบนร่างหนึ่ง
แขนขาเขาดูตึง เต็มไปด้วยแผลเรื้อรัง
เหยียดกายนอนคว่ำหน้า เหงื่อออกมาทั่วแผ่นหลัง
ยื่นมือขอเศษตังค์ ผู้คนมองอย่างสนใจ
บ้างให้เพราะเวทนา คงอ่อนล้านั่งไม่ไหว
บางคนเดินผ่านไป มิเฉียดใกล้ชายพิการ
ดวงตาเขาสอดส่าย แลร่างกายน่าสงสาร
คงทนทรมาน เลือดเกรอะกรังซ้ำบวมแดง
เขาคลานไปข้างหน้า แทรกกายาทุกหนแห่ง
แสงแดดเริ่มร้อนแรง ดูเหนื่อยล้าเสียเหลือทน
กระป๋องที่เขาถือ นี่น่ะหรือความเป็นคน
ฉันคิดอย่างสับสน หยิบเศษเหรียญหย่อนลงไป
ตกเย็นฉันกลับบ้าน ท้องเริ่มพล่านทนไม่ไหว
หิวจนแทบขาดใจ แวะร้านข้าวในทันที
ข้าวแกงอยู่ตรงหน้า เลิกวางท่าไม่รอรี
ตรงไปนั่งเก้าอี้ อารมณ์ดีแล้วซิเรา
มองไปยังหน้าร้าน คนพลุกพล่านไม่เงียบเหงา
ลูกค้าเยอะไม่เบา แวะเวียนชิมเป็นประจำ
ชายหนึ่งเดินเตร็ดเตร่ ร่างซวดเซเกือบคมำ
ตรงพื้นที่เหยียบย่ำ เต็มด้วยน้ำที่เจิ่งนอง
ใช่เขาคนเมื่อเช้า เหตุใดเล่ายืนถือของ
ฉันนึกพร้อมตรึกตรอง จึงชัดแจ้งในเหตุการณ์
เขาสร้างภาพลวงตา แปลงกายาน่าสงสาร
แท้จริงนั้นคือมาร หลอกสังคมไปวันวัน
นี่หรือจิตมนุษย์ หยั่งไม่สุดแลผกผัน
เล่ห์เหลี่ยมสารพัน ล้วนสิ่งสร้างให้รานรอน
เพียงภาพภายนอกเย็น อาจซ่อนเร้นด้วยไฟฟอน
แจ่มชัดทุกบทตอน รู้เท่าทันนั่นแหละดี
เทียนหยด
ฝนพร่างพรมลมลิ่วหญ้าพลิ้วไหว เขียวสดใสชอุ่มดินชุ่มฉ่ำ นกน้อยเจ้าเจื้อยแจ้วเริงระบำ กลางฝนพร่ำบรรเลงเพลงตะวัน
เมฆกลั่นสายฝนหอมมากล่อมรัก เยือกเย็นนักโปรยสายคลับคล้ายฝัน เถิดคนดีเกี่ยวใจไปด้วยกัน รับของขวัญจากฟ้าที่ปราณี
เห็นไหมนั่นรุ้งราย ณ ปลายฟ้า หลังฝนซาทอทาบสลับสี ใครน๊ะแต้มโลกสวยด้วยบทกวี เปี่ยมไมตรีงดงามทุกยามยล
ฟังเสียงใจซิเออดั่งเพ้อว่า อีกฝั่งฟ้าคนไกลไม่หมองหม่น ทุกนาทีคงรื่นชื่นกมล ฟ้าบันดลเปิดทางกระจ่างจินต์
เสมือนอยู่ในอ้อมกอดแห่งขุนเขา อุ่นใดเล่าเท่าใจยังใฝ่ถวิล ปีกแห่งรักฉันพร้อมจะโบยบิน ข้ามฟ้าดินลอยผ่านกาลเวลา
สัญญาน๊ะคนดีอย่าหนีหาย หากด้วยสายสัมพันธ์อันแน่นหนา ยังคิดถึงและห่วงดวงชีวา โปรดกลับมาสู่ฝันวันของเรา เทียนหยด .★*... ...*★.
Lovers
0 คน เลิฟเที่ยนหยด
หน้าส่วนตัว
1397
