14 ธันวาคม 2545 17:19 น.
เนเน่จัง
ความคิดถึงที่ฉันมีให้ อาจดูไม่มากมายเท่าคนนั้น
อาจดูไม่มากมายเท่าใจเธอต้องการ
แต่เธอรู้มั๊ยมันมีความผูกพันที่มากมาย
ฉันอาจจะเจ็บที่เธอทำอย่างนี้
ที่เธอไม่ใยดีกับคนอย่างฉัน
เธอคงไม่เห็นคุณค่าหรือความสำคัญ
ก็คงต้องทำใจและเจ็บอยู่ทุกวัน
ความรู้สึกที่กัดกินใจฉันไปจนตาย
14 ธันวาคม 2545 17:14 น.
เนเน่จัง
อยากให้เธออยู่ตรงนี้ อยากมีเธอตรงหน้า
แต่วันนี้ได้แค่ภาพตัวเธอมา เป็นของขวัญต่างหน้าตอนห่างกัน
สํญญาว่าจะเก็บใว้อย่างดี ก็เป็นสิ่งเดียวที่มีตอนเราไกล
เธอคงจะไม่ลืมหรอกใช่มั๊ย เธอเป็นคนให้ภาพนี้ฉันมา
ดูตอนไหนก็ยังนึกถึง ทุกห้วงคนึงก็ยังซึ้งนักหนา
เก็บเธอใว้ทุกช่วงของนิทรา เก็บไปฝันเท่านี้ตื่นมาก็สุขใจเหมือนกันมั๊ยเธอ
14 ธันวาคม 2545 17:02 น.
เนเน่จัง
เปล่าเลย...ชั้นไม่เคยเรียกร้องความสนใจ
ที่ร้องให้เพราะต้องการระบายความเจ็บช้ำ
กี่ครั้งแล้วนะ.....แต่ใจก็ไม่จำ
ยังเกิดขึ้นซ้ำๆทุกที
รู้ดี...ว่าเธอคิดอย่างไร
แต่แผลอไผลเผลอใจไปกับคนอย่างนี้
เพียงหวังว่าเธอจะมองบ้างสักเสี้ยวนาที
ทั้งที่รู้อยู่-รู้ดี ไม่มีทาง
14 ธันวาคม 2545 16:48 น.
เนเน่จัง
ความรักที่สำคัญสำหรับเธอ
วันเวลาที่ผ่านไปใช่ความรัก
อยากให้เธอคิดดีๆว่าคนที่เขารักเธอที่สุดคือใคร
และใครที่รักเธอมากอยากบอกว่ารักเธอ
14 ธันวาคม 2545 16:39 น.
เนเน่จัง
หลอกตัวเองมาตลอดเวลา
ว่า รักเธอ มากกว่าใครไหน
แต่ ความจริงที่เป็นอยู่ของหัวใจ
ยังไง - ยังไง ฉันก็รักตัวเองมากกว่าเธอ
หน้าส่วนตัว
1826
