5 ตุลาคม 2549 12:38 น.
เบรฟฮาร์ท
ฟากฟ้านี้ มีเพียงฉัน มันเงียบเหงา
เหมือนไร้เงา ตัวเอง วังเวงหนอ
เมื่อก่อนนั้น เราเคยอยู่ เคล้าคู่คลอ
เฝ้าพนอ เคียงกัน ทุกวันไป
แต่บัดนี้ ขาดเธอ มาเคียงข้าง
รักราร้าง ดวงจิต คิดไฉน
โปรดเมตตา เถิดนะ เจ้าทรามวัย
จงเก็บใจ รักฉัน นิรันดร
อย่าทิ้งขว้าง ร้างจิต ในมิตรเก่า
ฉันจะเศร้า หนักหนา ถ้าเธอถอน
เอาความรัก ทิ้งไป ให้อาวรณ์
รักร้าวรอน เหลือประหลาด เพราะขาดเธอ.
5 ตุลาคม 2549
เบรฟ
5 ตุลาคม 2549 10:51 น.
เบรฟฮาร์ท
เปรียบเธอเป็น... เช่นหงส์ เผ่าพงศ์ใหญ่
เปรียบฉัน...ไซร้ ได้ดั่งกา น่าฉงน
เปรียบเธอเป็น... ดวงดาว พราวสกล
เปรียบฉัน...คน ไร้ค่า กว่าธุลี
เปรียบเธอเป็น... ดั่งเพชร เม็ดล้ำค่า
เปรียบฉัน...ว่า เป็นพลอย ด้อยศักดิ์ศรี
เปรียบเธอเป็น... เช่นยอด แห่งนารี
เปรียบฉัน...มี ค่าต่ำต้อย ด้อยเพียงดิน
เปรียบเธอเป็น... ดอกฟ้า ฉันหมาวัด
เปรียบฉัน...ทัด เทียมมิเท่า เฝ้าถวิล
เปรียบเธอเป็น... สิ่งล้ำค่า ไร้ราคิน
เปรียบฉันดิน... สิ้นราคา ต้องลาเอย .
5 ตุลาคม 2549
เบรฟ
สวัสดีครับเพื่อนนักกลอนทุกท่าน ขอฝากตัวด้วยนะครับ เป็นน้องใหม่นักกลอน
หน้าส่วนตัว
845
