7 เมษายน 2545 09:07 น.
เปลือกไม้
อยู่ตรงนี้เฉยๆนะ ฉันจะตรวจ
จะสำรวจว่าเธอเจ็บ ที่ตรงไหน
ถ้าอาการของเธอเจ็บที่ใจ
จะยอมรับฉันได้ไหม
หากว่าตัวเธอยังไม่มีใคร
ปิดพลาสเตอร์แผลใจให้กับเธอ
5 เมษายน 2545 16:33 น.
เปลือกไม้
อยากใช้เวลาที่เหลืออยู่
ให้เธอรู้ว่ารักเธอแค่ไหน
กลัวระยะทาง เวลาที่ห่างไกล
จะทำให้หัวใจต้องห่างกัน
อ้อมกอดอบอุ่นอย่างนี้
แค่กระซิบคำว่ารักใจก็ไหว
อยากมองหน้าเธออีกครั้งใกล้
ก่อนจะปลอบหัวใจว่าต่อไปไม่มีเธอ
5 เมษายน 2545 16:33 น.
เปลือกไม้
ไม่อยากกล่าวคำลาเพื่อลาจาก
ไม่อยากมองหน้า หากมันเป็นครั้งสุดท้าย
กลัวน้ำตาจะพรั่งพรูอย่างมากมาย
กลัวจะกลายเป็นคนที่อ่อนแอ
เพราะการลาจากกันเป็นเรื่องเศร้า
อยากย้อนเวลากลับไปวันเก่าจะได้ไหม
จะเก็บทุกช่วงนาทีของหัวใจ
ไว้เติมเต็มวันใหม่ที่ไม่มีเธอ
5 เมษายน 2545 16:19 น.
เปลือกไม้
ไม่ได้พูดคำว่ารักพร่อยๆ
ไม่ได้พูดกับใครบ่อยๆว่าคิดถึง
ไม่ได้มีปากไว้พูดคำซึ้งๆ
มีแต่ใจดวงหนึ่งที่ให้เธอ
ไม่รู้จะพอไหมใจดวงนี้
ใจที่มีเพียงเธอไม่หวั่นไหว
และจะคงมั่นที่เธอตลอดไป
ไม่ว่าวันนี้วันไหนก้อรักเธอ
4 เมษายน 2545 17:02 น.
เปลือกไม้
รู้ไหมใจมันเศร้า
เสียใจเรื่องของเรา...ไม่หาย
ความรู้สึกที่ให้กันเมื่อวันวาน...มากมาย
แต่จบลงด้วยคำง่ายๆ...ว่าเลิกกัน
รู้ไหมใจมันเจ็บ
ความรู้สึกดีดีที่เก็บ...จนวันนี้
อีกไม่นานก็ผ่านไป...เหมือนวารี
เธอคนดีก็จากไปมี...ใครอีกคน
รู้ไหมใจมันแพ้
ความรู้สึกแย่แย่...ทับถม
ดวงใจฉันที่มี...มันจ่อมจม
ความรักเหมือนยาขม...หัวใจหายไป
หน้าส่วนตัว
820
