1 สิงหาคม 2550 22:26 น.

กลัวใจ

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

สงบเงียบเยียบเย็นมิเห็นใคร
อยู่กลางใจที่ราบเรียบเปรียบเวหา
มีเพียงลมที่โหมพัดให้จิตพา
อ่อนแรงราโรยลงเพียงผู้เดียว

โลกของฉันมีเพียงเหงารุมเร้าจิต
ยากพิชิตความเหงาลงโดยมิเหลียว
อยู่กันมาจนแทรกซึมเป็นหนึ่งเดียว
คล้ายพันเกี่ยวแนบไว้โดยชะตา

จนกระทั่งวันนี้มาพบเธอ
ใจละเมอฝันถึงใคร่หวลหา
เฉกน้ำแข็งเจอตะวันให้นำพา
ละลายท่าแปรเปลี่ยนไปเป็นเพียงลม

อบอุ่นนักเรียกว่ารักจะได้ไหม
ไม่แน่ใจว่าเธอนั้นอยากอุ้มสม
กลัวเพียงว่าเวลาผ่านตะวันลม
เพิ่มเสียงขรมแห่งน้ำตาแช่แข็งใจ				
Calendar
Lovers  3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
Lovings  เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เลิฟ 6 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
Lovings  เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
Lovings  เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย