27 เมษายน 2547 15:28 น.

หมาเศร้า

เพชรพรรณราย

เรามันก็แค่หมาตัวหนึ่งซึ่งต้อยค่า
ไร้ราคาค่าไม่มีศรีมันหมอง
ใครจะสนคนอย่างเราเล่าเพื่อนพ้อง
สุดท้ายต้องนองน้ำตาอุราตรม
           ทำใจเถอะเพื่อนยากเรามันต่าง
บุณเราสร้างมาน้อยด้อยสั่งสม
เธอดอกฟ้าเราแค่หมาไม่น่าชม
จะไปสมขมขำนั้นได้อย่างไร
             เรามานั่งซดเหล้าให้เมามาย
จะได้หายความทุกข์นี้ที่ใจได้
เจ็บครั้งนี้ชี้บทเรียนเตือนหัวใจ
ว่าอย่าใคร่ใฝ่ดอกฟ้าราคาแพง
........................................................................................................................
ชื่อเพลง/Title : หมาเศร้า
อัลบัม/Album : 
ศิลปิน/Artist : แก้ว ลายทอง



--------------------------------------------------------------------------------
เนื้อร้อง 

ตั้งวงรินกินเหล้า ถ้าไม่เมาไม่เลิก
ไม่เช็คบิลล์ไม่ไล่ก็ไม่ไปจากร้าน
ทั้งฟูมฟายพูดพล่าม ดูก็น่ารำคาญ
แต่ใครจะรู้บ้างเพื่อนฉัน..มันอกหัก

มันบอกว่าดอกฟ้านั้นทำให้หมาวัดเจ็บ
เก็บเอาไว้ไม่ไหว กูเลยต้องบอกมึง
เรื่องไหนขัดใจหล่อนก็เป็นงอนตะบึง
มันบ่นเพ้อรำพึง..เหมือนคนใกล้บ้า

โอ้ว่าแม่ดอกฟ้า.มาดูสิสิ่งที่เธอทำ
เธอทำให้หมาวัด..มันเพี้ยนจัดจริงๆ
เออว่ะแม่ดอกฟ้า หมาวัดถูกทอดทิ้ง
ทั้งที่ทำทุกสิ่ง..ทุ่มเทถึงที่สุด

บ๋อยมายกเก้าอี้ กระแทกโต๊ะดังเปรี้ยง
เสียงแว่วอยู่ใกล้ๆว่าคนเราเมาหมา
มันก็ยังยกซด..ไม่สนใจโซดา
กินเหล้าแกล้มน้ำตา..ไอ้หมาวัด

มันบอกว่ามันซื่อ แต่ไม่ได้แปลว่าเชื่อง
เรื่องของเรื่องก็คือมันไม่ใช่หมาพรรค์นั้น
ให้เดินตามต้อยๆ..คอยเอาใจทุกงาน
รู้สึกขัดกับสันดาน..เพราะมันรักอิสระ

(*)

ตั้งวงรินกินเหล้าเมาแล้วก็ไม่เลิก
เจ้าของร้านมาไล่ยังไม่อยากไปจากร้าน
หัวใจมันเสียจริตจิตเสียศูนย์แหลกราน
เพื่อนฝูงปวดกบาล..เพราะสงสารหมาวัด
.................................................................................................................... 
 เรามันแค่หมาวัด ดอกฟ้าที่ไหนเขาจะมาสนใจ ทำใจเถอะเพื่อนยาก..				
27 เมษายน 2547 15:00 น.

เพียงน้ำใจ..มีให้กัน

เพชรพรรณราย

สรรพสิ่งใดเล่าจริงสิ่งในโลก
มันวิโยคผันเปลี่ยนหมุนเวียนว่าย
เกิดมาแก่แลก็เจ็บจนต้วตาย
หญิงหรือชายล้วนวายไปในกลกาล

                      หนึ่งใดเล่าเจ้ามั่นคงยืนยงได้
อยู่แห่งใดไกลเพียงใดไร้สงสาร
ทุกชีวิตลิชิตไว้ในวันวาน
แค่สืบสานสมานไว้ในเผ่าพันธ์

                    ทรัพย์สมบัติเกียรติอันใดใครครอบครอง
ท้ายก็ต้องเปล่าว่างที่สร้างสรร
แล้วจะโลภละโมบไปทำไมกัน
เมื่อสักวันมันต้องจากพรากเราไป

                    ในวันนี้มีน้ำใจใครเขาคิด
เพียงชีวิตลิขิตตนพ้นภัยได้
ไม่มีเหลือเจือแผ่แก่ใครใคร
ขออยู่ไปไม่เดือนร้อนก็เป็นพอ

                   ทุกผู้คนจนรวยศรีมีความต่าง
ใครเล่าวางร่างให้เกิดกำเนิดหนอ
หากแต่เกิดตามบุณกรรมนำเกิดกอ
เฝ้าตัดพ้อต่อชีวิตผิดหรือไร

                  ที่ผู้เขียนเรียนท่านไปอย่าได้โกรธ
จักขอโทษถ้อยวจีที่พร่ำไว้
เพียงแต่อยากฝากให้เห็นเช่นน้ำใจ
ด้วยอยากให้ได้มองดูผู้อ่อนแอ				
26 เมษายน 2547 18:02 น.

ถนนสายเก่า..รักเก่าๆ

เพชรพรรณราย

ผ่านเวลามานานเนิ่นเดินผันผ่าน
ในวันวานกาลเวลาพาความหลัง
จากอดีตถึงวันนี้ที่ภวังค์
ทุกทุกครั้งยังวันเก่าเฝ้ารำพัน
                บนถนนหนทางคนเดินอยู่
หยุดยืนดูผู้คนสับสนนั่น
เหมือนเพิ่งผ่านวานนี้เรามีกัน
เราฝ่าฟันใฝ่ฝันมั่นดวงใจ
              และตรงนี้ที่นี้ที่เราพราก
ถนนนี้ที่จากกันเราหวั่นไหว
ต่างความคิดต่างเส้นทางต่างกันไป
แต่หัวใจให้ผูกพันมิผันแปร
          ในวันนี้ที่นี่ยังเหมือนเก่า
หากแต่เราไกลกันไปใจเป็นแผล
ความผูกพันธ์มิผันไปไม่เปลี่ยนแปร
รอเพียงแต่หมุนเวลามาพบกัน
            แล้วตอนนี้ฉันมารอเธอที่นี้
ที่ที่มีแต่แต่ความหลังฝังใจฉันฉัน
เพื่อพบเธอที่คิดถึงซึ้งใจกัน
ด้วยสัมพันธ์สัญญาใจไม่ร้างรา
             วันนี้หนอการรอคอยจะสุดสิ้น
วันสมจินต์แห่งเราสองครองปรารถนา
วันวันแล้วแก้วใจรักปักษ์อุรา
จะกลับมาพาใจสุขทุกดวงใจ				
26 เมษายน 2547 17:11 น.

สัญญา...จะมั่นคงเสมอ

เพชรพรรณราย

เฝ้าคร่ำควญหวนคำนึงคึดถึงหนอ
น้ำตาคลอต่อความเหงาเศร้าสุดแสน
ห่วงแสนห่วงทุกดวงใจในต่างแดน
ทุกข์ใจแสนแม้นมั่นไม่ผันแปร

                  คำสัญญาตราตรึงไม่เปลี่ยนผัน
สมัครมั่นไม่มีพรากจากไปแน่
สัญญารักปักษ์ดวงใจให้ดูแล
ม้นคงแท้มิแปรเปลี่ยนไปจากใจ

                จะกี่วันผันกี่คืนยังคงอยู่
คงเฝ้าดูอยู่รักษาพาสดใส
ถึงจะนานเพียงใดไกลแสนไกล
มั่นคงไว้ไม่ราร้างห่างชีวี				
23 เมษายน 2547 16:05 น.

วาจาใด..ไม่สำคัญ

เพชรพรรณราย

จะสรรหาวาจาใดให้พริ้งเพราะ
ฟังเสนาะตรึงใจให้ไหวหวั่น
คำอะไรคำไหนเล่าเฝ้ารำพัน
เมื่อพบกันฉันจะเอ่ยเปรยอย่างไร
                   ถ้าจะบอกว่าคิดถึงซึ้งไปไหม
บอกว่าใจไม่เปลี่ยนแปลงแสลงไหม
บอกรักเธอเสมอมันยังไง
บอกอะไรให้เธอเล่าเจ้าเหมาะดี
                   เฝ้าพินิจคิดคำย้ำพร่ำหา
คิดวาจาน่ารักปักษ์ใจนี่
คิดเท่าใจไม่ถูกใจไปทุกที
แล้วที่นี้จะมีไหมคำพูดเรา
                 คิดอีกครั้งตั้งใจให้แน่วแน่
ไม่มีแท้แต่พบเห็นเป็นคำเก่า
คำไหนหนอขอถูกใจก็จะเอา
ใจมั่นเฝ้าเร้าลึกนึกตรึกตรอง
               ถ้อยคำไหมในตอนนี้ที่จะเอ่ย
ไม่สำคัญสักนิดเลยจะเปรยก้อง
หากสำคัญที่ใจในทำนอง
คำไหนไหนก็ต้องใจในทุกครา
                 สิ่งสำคัญอยู่ที่ใจใช่คำหวาน
สื่อดวงมาลย์ผ่านใจจริงสิ่งปรารถนา
คำสามัญก็ซึ้งตรึงอุรา
ใจเหนือกว่าวาจาพารักจริง				
Lovers  0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
Lovings  เพชรพรรณราย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
Lovings  เพชรพรรณราย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
Lovings  เพชรพรรณราย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเพชรพรรณราย