. ....ไกลเกิน.... .

เพียงพลิ้ว

หนาวใจจนอ่อนล้า........................อกตรม
หนาวจึ่งเจ็บนอนซม.....................ป่วยไข้
หนาวทรวงหน่วงหนักจม...............รู้สึก
หนาวกว่ารักษาได้.........................ทุกข์ท้อทรมาน

สายสัมพันธ์แผ่กว้าง.....................เกินหยุด
สายสวาทบริสุทธิ์...........................ผ่องแผ้ว
สายใยยิ่งงามรุด............................เกินหยั่ง
สายรักเกิดมาแล้ว.........................ยากยั้งคงเดิม

ลมพัดไออุ่นฟุ้ง..............................ฝากความ
ลมแห่งหวังดีงาม...........................แผ่วพลิ้ว
ลมฝันกล่อมใจหวาม......................เริงรื่น
ลมส่งคิดถึงริ้ว.................................สิ่งร้ายสลายพลัน

ดึกไหนมิว่างเว้น........................... คิดถึง
ดึกดื่นครวญคะนึง......................... พร่ำเพ้อ
ดึกมายิ่งรัดรึง..................................แนบแน่น
ดึกค่อนยังชะเง้อ..............................คลับคล้ายใครเยือน

หนาว.....สายลมดึกร้าว....................ทรวงใน
สาย.......รักพาดขึงใจ........................ท่วมท้น
ลม.........พัดผ่านอกไหว...................เอนอ่อน
ดึก.........ค่อนคิดถึงล้น.....................ร่ำไห้ไกลเกิน




				

อวยพรวันคล้ายวันเกิดแด่...เฌอมาลย์

เพียงพลิ้ว

. ....เกินคน.... .

เพียงพลิ้ว

ภารกิจพิชิตใจในตอนนี้
คือการหนีค่ำคืนแห่งหมื่นเหงา
วาดหวังฝ่าราตรีฟ้าสีเทา
แต่เรื่องเก่าความหลังยังพร่างพรู

ใจหนึ่งเกี่ยวเรียวฝันเฝ้าพันผูก
ใจหนึ่งปลูกรักไกลให้คงอยู่
ใจหนึ่งจำคำฝากอยากคอยดู
ใจหนึ่งรู้รอไปไม่หวนคืน

ดาราเลื่อนเดือนต่ำน้ำตาหล่น
อ้างว้างจนโหยหาคราหวานชื่น
สู้ความเปลี่ยวเคี่ยวจำทนกล้ำกลืน
ยากต้องฝืนกว่าพ้นวังวนไฟ

เก็บรอยคำใครพร่ำพรอดกอดไว้แน่น
ยิ่งหวงแหนยิ่งขื่นสะอื้นไห้
รู้ผลงานการยื้อคืออะไร
รู้แก่ใจยังฝ่าบ้าเกินคน

กระแสใจไหลเชี่ยวเกลียวความหลัง
กระทบฝั่งอกไม่นิ่งยิ่งหมองหม่น
ระลอกช้ำตำตายังกล้าทน
เจ็บแต่ต้นจนปลายยังหมายครอง

ก่อนอุษาน้ำตาไหลใครสิ้นห่วง
เพียงลมลวงผ่านคล้อยอกพลอยหมอง
ประจักษ์ดีพาชีวิตผิดครรลอง
ใจจำต้องยอมรับกับความจริง


				

. ...สิ่งเล็กๆในใจ... .

เพียงพลิ้ว

รู้สึกงามตามกาลที่ผ่านผัน
ความผูกพันงอกเงยไม่เคยนิ่ง
ความหวังดีเจริญเกินความจริง
ห่วงใยยิ่งเพิ่มมาทุกนาที

ยามอ่อนแอแพ้ใจใคร่เที่ยวหา
คิดทางฝ่าความคว้างจนห่างหนี
แสนงดงามยามสุขทุกข์เรา มี
ฉันคนนี้คิดถึงเธอเสมอใจ

กี่ฤดูกาลหวานหวามความรู้สึก
ความล้ำลึกเสน่หาช้ามิได้
สายสวาทพาดระรัวบาดหัวใจ
สานสายใยตราตรึงซึ้งมิคลาย

มอบใจจิตคิดชอบมอบไออุ่น
แนบละมุนเคียงข้างมิห่างหาย
หวานคำอ้อนอ่อนไหวไว้ทักทาย
ฝากความหมายรายล้อมหอมคะนึง

ทุกถ้อยความงามสนิทตอนอิดเอื้อน
ไม่ลืมเลือนสักนิดความคิดถึง
ยั่วยิ้มแย้มแต้มความตามรัดรึง
รู้..สิ่งหนึ่งเคลื่อนไหวกลางใจตน

สิ่งเล็กเล็กในใจเยื่อใยแน่น
ไร้พรมแดนขอบเขตแห่งเหตุผล
รู้สึกมีลีลาอารมณ์คน
จมวังวนปรารถนาค่าแห่งรัก



				

. ....ยำเล็บมือนาง.... .

เพียงพลิ้ว

สามพี่น้องครองสติมิสิ้นคิด
ไม่หลงผิดช่วงชิงสิ่งไร้ค่า
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำย้ำเจตนา
สำคัญกว่าน้ำใจใครคิดลวง

มีจริงใจให้กันมั่นเสมอ
คงไม่เซ่อลุ่มหลงดิ่งลงบ่วง
เรื่องทะเลาะเบาะแว้งแสลงทรวง
มิคิดช่วงชิงใครให้อายคน

หากไม่เห็นความจริงใจอย่าใกล้ชิด
อย่าตามติดมาแกล้งทุกแห่งหน
หมาหยอกไก่ใครกันนะสัปดน
หลบให้พ้นอย่างว่ากล้าไหมเธอ

เรื่องเหลี่ยมเล่ห์เสน่หากล้าพิสูจน์
ทุกคำพูดทุกคำนำเสนอ
ทุกทุกสิ่งจริงจากฝันอันเลิศเลอ
ใครละเมอขี้ตู่ดูเอาเอง