18 เมษายน 2550 19:20 น.
เม็ดซายน์
เคยพบเจอผู้คนมากมาย
มีบ้างประปรายที่คบหา
แต่ไม่นานเท่าไหร่ก็จากลา
เลยเหว่ว้า...เหงา - เศร้า...คละเคล้ากัน
จนวันหนึ่งมีเธอเดินเข้ามา
คอยห่วงใยคนไร้ค่าอย่างฉัน
จากคนๆหนึ่งที่ใช้ชีวิตไปวันๆ
เริ่มหันมาผูกพันกับเธอคนดี
เคยมีอคติกับความรัก
เคยเจ็บกว่าอกหักมาก่อนนี้
ไม่เคยเป็นคนสำคัญของใครจริงๆสักที
เลยไม่เคยคิดใยดีกับใครๆ
เธอเปลี่ยนฉัน เปลี่ยนกัน ในวันนี้
เปลี่ยนคนที่ใจไม่ดีให้สดใส
เปลี่ยนนิยามคำว่ารักที่อยู่ในใจ
เปลี่ยนทุกอย่างให้เป็นไปในทางดี
หวังว่าฉันคงไม่ใช่ทางผ่าน
และคนผ่านทางก็ไม่ใช้เธอคนนี้
"นิรันดร์ รักมั่น" คือนิยามที่มี
ทุกวินาทีต่อจากนี้จะมีเรา
จะไม่มีฉันคนที่โดดเดี่ยว
จะไม่มีเธอคนเดียวเวลาเหงา
มีเพียงฉันและเธอเป็นดั่งเงา
จับมือกันเบาๆเดินเคียงไป
11 เมษายน 2550 00:24 น.
เม็ดซายน์
เคยไหมนั่งมองฟ้าแล้วร้องไห้
ฟูมฟายอย่างไม่มีเหตุผล
ทั้ง - ทั้งที่ข้างกายรายรอบด้วยผู้คน
แต่ก็ยังวกวนคิดถึงใคร
ร้องไห้....แล้วนั่งเศร้า...
อาการนี้ไม่เคยบรรเทาตั้งแต่เธอหนีหาย
เคยตามหาจนหมดหนทางเดียวดาย
สุดท้ายที่ทำได้คือวอนจันทรา
นั่งมองฟ้าแหงนหน้าอธิฐาน
ขอพบพานคนอีกฝั่งของฟากฟ้า
อีกสักครั้งขอให้เธอกลับคืนมา
อาจจะบอกเธอว่า "รัก" ก่อนจากไกล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเม็ดซายน์
หน้าส่วนตัว
1946
