หลายวันผ่านกับ วันเลิกลา

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`

เธอจะยังจำได้ไหม นะ เมื่อก่อนนั้น เราได้ พบได้พูดคุยกัน  ยังไง เราได้ เล่น pirch  แล้ว คุยติดต่อกัน แล้วเราก็ได้ แลก เมล์ ติดต่อกัน    เราติดต่อกันเป็น ปี เลยใช่ ไหม โทรคุยกันได้ ยินแต่คำหวานๆ เธอรู้ไหม   ว่าผมมีความสุขมาก  แล้ว เราก็ได้มีโอกาส ได้เจอกัน เธอยังจำได้ไหม วันแรกวันนั้นผมนั่งรถไป หา เธอ ที่ บ้านที่ต่างจังหวัด ผมนั่งรถไป ด้วยใจคิดถึง ผมไม่รู้ ว่าบ้านเธออยู่ไหน ผมนั่งไป เรื่อยๆ จนถึงบ้านเธอจนได้เธอจะรู้ไหม นะ ผมเหมือนคนบ้า ผมเที่ยวถามคนไป ทั่ว ว่า บ้านนี้อยู่ ทีไหน  
        แล้วผมก็ได้เจอ เธอจนได้ ผมดีใจมากเลยนะ คนดี แล้วเราก็ได้ คบกันอยู่ เกือบปี แต่.... คงเป็นเพราะ ผ  มต้องกลับมาทำงาน เธอก็ต้องกลับบ้านไป เรียน แต่ผมก็ยังติดต่อเรื่อยไป  แต่ทำไม นะ หลังๆ มานี้เธอเงียบไป   ผมก็ไม่ได้   คิดอะไรคิดแต่ว่า เธอคงอ่านหนังสือ เพราะใกล้สอบแล้ว แล้ววันหนึ่ง ผมได้on msn
(นานๆเธอจะ on ที)  ผมได้คุยกับเธอ ผมไม่นึกเลยว่า วันนั้น   จะเป็นวันสุดท้าย ที่ผมจะได้ คุยกับเธอ เธอบอกว่า "เรามีแฟนใหม่แล้ว เลิกยุ่งกับเราเสียที" เธอรู้ ไหมว่าผมได้ ยินคำนั้น ผมปิด msn ทันที ผมรับไม่ได้  เธอรู้ ไหม ว่าน้ำตา ลูกผู้ชาย ที่แข้มแข็งมันได้ไหล ออกจาก สองตา ของชายคนนั้    ผมไม่ได้โกรธ เธอ หรอก คงเพราะความไกลห่าง เธอถึงได้จากไป ทำไม นะ ผมผิดเลยใช่ไหม 
 
        2 ปี แล้วใช่ไหม ที่เราไม่จากกันมา ผมอยากจะติดต่อ กลับไปหาเธอเหลือเกิน แต่ผมเฝ้าบอกกลับตัวเอง ว่า "อย่า อย่า เธอคงมีความสุขกับเขาคนนั้นแล้ว
อย่าไปทำลายคสามสุขเขาเลย"  วันนี้ ปวดหัวจังเลย ......... 
        อยู่คนเดียว อีกแล้วใช่ไหมเรา ชั่งมันเถอะ เราเคยอยู่อย่างนี้มานานแล้ว โอ้ยๆ เป็นอะไรอีกแล้ว  เราต้องอยู่สิ อยู่ เพื่อ วันข้างหน้าถึงแม้จะไม่มีใคร เหมือนคนอื่นเขา  
 
         ท้ายสุดของการจากลา  คือ น้ำตาที่หลั่งไหล
         ท้ายสุดของการจากไป  คือ เหลือไว้แค่ความทรงจำ
           ..........................................................
ปล.เรื่องนี้ เกิดขึ้นจริงจากชีวิต ของผมแต่ผมไม่สามารถที่เอ่ย ชื่อเขาคนนั้นได้