รักลวงบนHI5 ตอน ๓

ยาแก้ปวด

   นานแล้วนะครับ"พี่หญิง"ที่เราไม่ได้คุยกัน  ผมเฝ้าถามบอก
ตัวเองอยู่สมอ  ปีใหม่ทีผ่านมาผ่านไปอีกปีหนึ่งที่ผมเฝ้ารักแต่พี่หญิง
ผมขี้ขลาดหรือเปล่าครับพี่  ที่คิดรักพี่แต่ไม่เคยคิดจะได้พี่มาเป็นเจ้า
ของ  ทำไมโลกของผมกันพี่ถึงห่างไกลกันเหลือเกินครับ
  " เอ้า เอ้า ลอยไปถึงไหนแระพี่นักรับ" เสียงแหลมๆของน้อย
เรียกให้ผมตื่นจากภวังค์
  "งานวิจัยผอน่ะเสร็จรึยังพี่ขราาา"น้อยค่อนขอดมาตามเสียง
  "แหม เผลอไม่ได้ ตามยิ่งกว่าผอเลยนะเรา"น้อยยิ้มแก้มปริที่เห็นผม
ขัดเธอ
  "เป็นรายป่าวพี่ นั่งเหม่อๆ"เสียงของน้อยเปลี่ยนเป็นห่วงพร้อมกับ
สีหน้าของเธอ
  "นิดหน่อย"ผมพึมพำ
  "มีรายพี่ ครายทำพี่ บอกมาเด่วน้อยจัดการให้"เสียงน้อยเหมือนล้อเล่น
แต่แววตาแสดงถึงรู้สึกเช่นที่พูด
  "ก็เวฟที่น้อยเปิดให้พี่เล่นนะแหละ มีผู้หญิงเข้ามาคุยเยอะ"
  "แล้วไง"
  "เพื่อนพี่หญิงเขาไปเห็นเข้า ก็ไปคุยกับพี่หญิง พี่หญิงเขาก็เลยแวะ
มาทักพี่บนไฮไฟล์"
  "อ้าว ไม่ดีเหรอพี่"
  "จะดียังไง พี่หญิงไม่เคยเล่นคอม ร้อยวันพันปีไม่เล่น จู่ๆโผล่มาทักพี่
พี่ก็งงสิ "
  "แล้วมังไม่ดีตรงไหนหล่ะเนี่ย"น้อยทำหน้างง
  "ก็พี่ไม่อยากให้เขาเข้าใจเป็นอย่างอื่น"
  "อย่างอื่นไง งงอ่ะ"
  "พี่ไม่อยากให้เขาคิดว่าพี่คุยกับผู้หญิงคนอื่น"
  "คุยกับผู้หญิงอื่นแล้วมันผิดตรงไหนพี่"น้อยถามเสียงแหลม
  "มันก็ไม่ผิด เพียงแต่พี่ไม่อยากให้พี่หญิงเข้าใจผิด"
  "งี้แสดงว่าทำไรผิดนะสิ"น้อยชี้นิ้วและดักคอผม
  "เปล่า เพียงแต่บางอย่าง บางคำพูด ถ้าอ่านผ่านไปผ่านมาอาจจะ
เข้าใจผิดได้ คือ เอ่อ อออ.."ผมเริ่มอึกอัก
  "อะไรว่ามา"น้อยจ้องตาผมหมายคาดคั้นคำตอบที่ผมอึกอัก
  "น้อยเชื่อไหม ถ้าพี่จะบอกว่า พี่ไม่เคยรักใครอื่นนอกจากพี่หญิง"น้อย
มองผมแล้วพยักหน้า
  "พี่ไม่รู้ว่าพี่หญิงเขาคิดอะไรถึงมาเม้นท์พี่ที่ไฮไฟล์ แต่พี่รู้สึกดีใจนิดๆนะ
ที่อย่างน้อยเขาก็มา แต่พี่ไม่อยากให้เขามาเพื่อดูอะไรไร้สาระ  พี่อยากให้เขามา
เพราะเขาคิดถึงพี่ หรือแค่นึกถึงก็ยังดี"
   "ก็พี่นักรบทำไมไม่ไปหาพี่เขาเลยหล่ะ บอกพี่เขาไปเลยสิ มัวแต่อ้ำๆอึ้งๆ
แล้วเมื่อไหร่พี่หญิงเขาจะรู้สักทีเล่า"คำเตือนของน้อยยังก้องในห้วงคิดถึงของ
ผมเสมอ
       จริงสินะ ผมมัวแต่กล้าๆกลัวไม่ตัดสินใจอะไรเด็ดขาดสักที รักของผม
ทำไมถึงรู้สึกห่างไกลกับพี่หญิงเช่นนี้  ผมอยากจะดูแลพี่ แต่ผมไม่กล้า
แม้แต่จะบอกพี่ คอยแต่ถามข่าวคราวของพี่จากเพื่อนๆ ไม่กล้าแม้แต่จะไป
หาพี่ ได้แต่เฝ้าดูพี่อยู่ห่างๆ  ไม่รู้ว่าพี่มีความสุขไหม ตอนที่พี่เศร้ามีใครคอย
ปลอบไหม  เพียงเพราะวัยที่แตกต่างของเรา..ที่พี่กั้นผมไว้
       พี่หญิงครับ  ไม่ว่าพี่หญิงจะอยู่ที่ไหน จะทำอะไร จะทุกข์เศร้าเมื่อไหร่
ผมอยากให้พี่หญิงรู้ไว้เสมอครับว่า..ผมเป็นห่วงพี่

ดินแดนณ แห่งนี้       
ยังคงมีรักเรียงร้อย
แม้โลกหมุนมิคอย     
เวลาปล่อยลอยตามกาล 
ข้างนอกอาจเหน็บหนาว   
ร้อยเรื่องราวร้าวหักหาญ
ขมขื่นทรมาน           
ยากประสานแผลหัวใจ
โปรดล่องท่องใจพา    
เพียงสักครามาอาศัย
มาอิ่มลิ้มรักใน
อบอุ่นได้ในฤดี
จะเป็นแสงไออุ่น
ที่คุกรุ่นจรัสศรี
โอบกอดยอดชีวี
ให้เจ้านี้หมดโศกา
จะรอเจ้าชิดใกล้
เพราะดวงใจปรารถนา
ให้เจ้าสุขอุรา
ยามน้ำตาเจ้าไหลริน
จะรอเจ้าเสมอ
เพราะใจเผลอแอบถวิล
หากเพียงเจ้าได้ยิน
ปลดปล่อยจินตนาการ
ณ แห่งนี้มีรัก
เป็นที่พักถักร้อยสาน
รอเจ้าตราบเท่านาน
รอความหวานผ่านหัวใจ..
  ~ ~ + - + - ~ ~