เสาร์ที่ผ่านมาข้าพเจ้ามีนัดกับเพื่อนที่จะเดินทางมาจากพระนครศรีอยุธยา เพื่อเดินทางไปยัง รพ.ศิริราช ถวายพระพร แด่องค์เหนือหัวของพวกเรา ทั้งที่ข้าพเจ้าเป็นฝ่ายรับนัดโดยดุษฏี แต่พอใกล้วัน ก็ถูกเลื่อนนัดอีกหน เหตุที่บอกว่าถูกเลื่อนนัดอีกหนนั้น เป็นเพราะว่าสัปดาห์ก่อนก็ถูกเลื่อนนัด ทว่า ข้าพเจ้าก็ยังคงเดินทางไป รพ.ศิริราช ตามเจตนาที่ตั้งใจไว้ โดยชวนเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ซึ่งก็นัดเริ่มต้นที่ รร.วัดสุทธิวราราม เหตุที่นัด ณ จุดนี้ ก็เพราะ สะดวกต่อการเดินทางของข้าพเจ้า นั่งรถสองแถวสาย 1272 (วัดดอกไม้-วัดสุทธิวราราม) เพื่อขึ้นรถเมล์สาย 1. ส่วนเพื่อนของข้าพเจ้าบ้านอยู่แถวเลียบแม่น้ำพระราม 3 ก็ถือว่าจุดนัดนี้เหมาะ ข้าพเจ้าไปถึง รร.วัดสุทธิวราราม ประมาณ 07.05 น. และเห็นว่าที่ รร. เหมือนจะมีงานบางอย่าง วงดุริยางค์ตั้งขบวน กลองยาวตั้งขบวน สักพักเพื่อนของข้าพเจ้าก็มาถึง ข้าพเจ้ารีบบอกเพื่อนให้มาเจอที่สนาม ตอนนั้นเห็นคุณครูกำลังจัดแถวนักเรียนให้เป็นขบวนพาเหรด
ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่า มีงานอะไร แต่ก็พอฟังคร่าว ๆ ว่า เป็นขบวนแห่ไปวัดยานนาวา ยังไม่รู้เหนือรู้ใต้ สักพักก็ได้ยินเสียงโฟนมาจากคุณครูว่า "ผู้ปกครองท่านใดสามารถนำโห่ 3 ราได้บ้าง" พอข้าพเจ้าหันหน้าไปยังด้านต้นเสียง เพื่อจะติดตามสถานการณ์ ปรากฏว่า ไมโครโฟนอยู่ตรงหน้าแล้ว "คุณน้องคะ สามารถนำโห่ ได้ไหมคะ" " เอ่อ อืม เอ่อ " "งั้นคุณน้องมายืนตรงนี้เลยนะคะ พอโห่ 3 รา เสร็จแล้ว ขบวนก็จะเริ่มเดินไปยังวัดยานนาวา" ข้าพเจ้าถูกคุณครูท่านนั้นจูงมือมายืนอยู่ด้านหลังของวงดุริยางค์ แต่อยู่ด้านหน้าของขบวนนักเรียน+กลองยาว งง สิ งง เฮ้ย งง จะต้องเดากันอีกมั๊ย .. ไม่ต้องเดาแล้ว .. เพราะต้นเสียงแหลม ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งที่โห่ 3 รา นำนักเรียนชายทั้งหมด คือเสียงของข้าพเจ้าเอง โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ โฮยยยยยยยยยยย ...... ........ ฮิ้วววววววววว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ โฮยยยยยยยยยยย ..... ......... ฮิ้วววววววววว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ ฮิ้ว โฮ โฮยยยยยยยยยยย ...... ........ ฮิ้วววววววววว .
หลังจบเสียงโห่ครบ 3 รา ข้าพเจ้าเหมือนพึ่งรู้สึกตัวว่า ทำอะไรลงไป เขินก็ไม่เชิง อายก็ไม่ใช่ เพราะตั้งแต่เกิดมา ก็เพิ่งโห่ 3 รา เป็นครั้งแรก นี่แหล่ะ แต่ก็มีเวลางงไม่มากนัก เพราะต้องเดินไปกับขบวนนักเรียน ข้าพเจ้าไม่ลืมที่จะกวักมือเรียกเพื่อนให้มาร่วมเดินในขบวนด้วย ไม่รู้ล่ะ เพื่อนของข้าพเจ้าถึงแม้ว่าจะยอมเดินไปด้วยกันโดยดี แต่ก็เดินไปขำไปตลอด เหอะน่า .. ไหน ๆ ก็จะไป รพ.ศิริราช เพื่อไปถวายพระพร ก็มาเอาบุญก่อนละกัน คุณครูที่เดินในแถวขบวนด้วย บอกกับข้าพเจ้าว่า เป็นการนำกัณฑ์เทศน์ไปถวายวัด ซึ่งทางโรงเรียน ได้เป็นเจ้าภาพเทศน์มหาชาติ กัณฑ์ที่ 1 คือ กัณฑ์ทศพร "ผู้ใดบูชากัณฑ์ทศพร ผู้นั้นจะได้รับทรัพย์สมบัติดั้งปรารถนา ถ้าป็นสตรี จะได้สามีเป็นที่ชื่นชอบเจริญใจ บุรุษจะได้ภรรยาเป็นที่ประสงค์เช่นเดียวกัน จะได้บุตรหญิงชายเป็นคนว่านอนสอนง่าย มีรูปกายงดงาม มีความประพฤติดี กิริยาเรียบร้อยทุกประการ" ดีจังวุ๊ย บุญหล่นใส่โครมเบ้อเร่อ
ข้าพเจ้าร่วมกับขบวนของนักเรียนเดินไปยังวัดยานนาวา โดยแต่แรกเดินเลยไปถึง รร.แชงการีลา แล้วค่อยวกกลับเข้าวัดยานนาวา ช่วงที่เดินนั้น เด็กนักเรียนและคุณครูบางท่าน ถือกล่องรับสมทบกัณฑ์เทศน์ด้วย ก็มีผู้คนมากมายในละแวกนั้น ไม่ว่าจะเป็นร้านค้า หรือผู้ผ่านทาง ร่วมสมทบมากมาย
ระหว่างนั้นก็ทางสวนทางกับขบวนของ รร.ยานนาเวศวิทยาคม อึ้ง ทึ่ง กับความอลังการสุด ๆ ด้วย รร.ยานนาเวศนี้ มาพร้อมกับขบวนช้าง ถ้าเดาไม่พลาด โรงเรียนนี้น่าจะเป็นเจ้าภาพ กัณฑ์หิมพานต์
เจ้าพลายหัวโตงางามช่างสง่าเหลือเกิน โดยเจ้าพลายตัวแรกอัญเชิญพระฉายาลักษณ์ของพ่อหลวง เจ้าพลายตัวถัดมาก็อัญเชิญพระปรมาภิไธย ภ.ป.ร. เจ้าพลายตัวถัดจากนั้นก็มีนักเรียนทรงองค์ทรงเครื่องสวยงาม สองฟากถนน ซึ่งฟากที่ข้าพเจ้าเดินร่วมขบวนนั้น เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก
ข้าพเจ้าเก็บภาพมาฝากนิดหน่อย เพราะต้องอยู่ในขบวนเดิน ไม่สามารถหลุกหลิก(ลิง)ได้มาก เอาเป็นว่า ข้าพเจ้าหอบบุญมาฝากทุก ๆ คน ถึงแม้ว่าจะเป็นบุญโดยบังเอิญก็ตาม ถึงแม้ว่า เจตนาแรกคือไป รพ.ศิริราช แวะวังหลังซื้อขนมติดไม้ติดมือมา กลับกลายเป็นว่า ไปวัดยานนาวาเสียก่อนไปทำบุญครั้งใหญ่
มีความแตกต่างระหว่างสองขบวน 1. ขบวน รร.วัดสุทธิวราราม นำโดยวงดุริยางค์ ที่ได้แชมป์โลกมาบรรเลงนำ ตามด้วยริ้วธงประจำโรงเรียนและธงชาติไทย จากนั้นก็เป็นตำแหน่งที่ข้าพเจ้าร่วมเดินในแถวพร้อมกับคุณครูอีก 4 ท่าน ถัดไปเป็นขบวนสุภาพบุรุษวัดสุทธิหัวเกรียน กางเกงน้ำตาล เดินพร้อมเพรียง ท้ายสุดเป็นขบวนเถิดเทิงกลองยาว ที่มีเด็กมัธยมต้นใส่ชุดเสือเดินอาย ๆ อายขนาดว่า ตอนที่ข้าพเจ้ากำลังเก็บภาพอยู่นั้น เสือแทบจะกลายเป็นแมวไป 2. ขบวน รร.ยานนาเวศวิทยาคม นำโดยกองทัพช้าง ริ้วขบวนแต่งกายอลังการ ควาญช้างอยู่กำกับช้างแต่ละตัว ส่วนที่เดินขนาบช้าง ดูก็รู้ว่าเป็นนักเรียนชาย ถือได้ว่าโรงเรียนนี้จัดขบวนได้ยิ่งใหญ่สวยงามมาก นักเรียนหญิงก็แต่งกายงาม และการที่เอาช้างมาเดินเป็นขบวนบนถนนเจริญกรุงมันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย ต้องปรบมือให้ทั้งสองโรงเรียน เยี่ยมยอดมาก
วัดยานนาวานี้ ข้าพเจ้าคุ้นเคยตั้งแต่เล็ก เพราะเติบโตอยู่ในเขตอำเภอยานนาวา จำได้ว่า ช่วงตรุษจีน ที่วัดจะมีงานประจำปี มีงานออกร้านมากมาย มีมอเตอร์ไซด์ไต่ถัง เมียงู ชิงช้าสวรรค์ ละครลิง โอย เพียบ พอ ๆ กับงานพระสมุทรเจดีย์ที่ปากน้ำทีเดียว
ดูกันใกล้ ๆ อีกที ช้างตัวที่อัญเชิญพระปรมาภิไธย ภ.ป.ร.
น่าจะเป็นเด็กมัธยมปลายของ รร.ยานนาเวศวิทยาคม สังเกตุรองเท้า ยังคงเป็นรองเท้านักเรียอยู่
เดาว่า .. นักเรียนคู่นี้รับบทพระเวสสันดร และนางมัทรี
ได้รับการสนใจเป็นพิเศษ
ในขณะที่ข้าพเจ้าลงชื่อถวายพระพร ที่ รพ.ศิริราช ข้าพเจ้าแอบปลาบปลื้มในใจว่า ข้าพเจ้ามีบุญมาฝากพ่อหลวงด้วย "ทรงพระเจริญ ทรงหายจากประชวรโดยไวเถิด พระเจ้าข้า"
อัลมิตรา 30 พ.ย. 2552 09:20 น. - ID 10613 
3677
9
0
30 พฤศจิกายน 2552 10:02 น. - comment id 110486
อลังการมากกเลย ^^
30 พฤศจิกายน 2552 10:59 น. - comment id 110490
ว้าววว...คุณอิม อ้อยก็อยู่แถวนั้นน๊ะเนี่ย... ยังเห็นขบวนเดินผ่านหน้าวัดยานนาวา เลยง่ะ แอบมายืนดูด้วยหละ..ถ้ารู้ว่าคุณอิม อยู่ในขบวน..คงต้องตั้งใจเล็งหาแน่ๆ...
30 พฤศจิกายน 2552 11:43 น. - comment id 110500
เดินเหนื่อยได้อีกนะ พี่เกตุทักเลยว่าไปทำไรมาคล้ำลง....ยิ่งดำอยู่แล้วด้วย
30 พฤศจิกายน 2552 11:49 น. - comment id 110504
อิอิ.....มันเป็นเรื่องบังเอิญที่มหัศจรรย์เนาะ จะมีสักกี่คนโชคดีได้โห่3รา เช่นอัลมิตราของเราอ่านแล้วก็อมยิ้มไปด้วยเลย
30 พฤศจิกายน 2552 12:13 น. - comment id 110508
จ้องๆๆ มองๆๆหาคนนำโห่ 3 รา ว้ามะเห็นคุณอัลฯเลยค่ะ อ่านแล้วทำให้ขนลุกค่ะ นานๆจะได้เห็นขบวนแห่ แล้วมีช้างนำขบวนแบบนี้
30 พฤศจิกายน 2552 12:21 น. - comment id 110510
ตามแห่มา อนุโมทนาบุญด้วย ไปวัดยานฯ ไม่ไปโล้สำเภาเล่นด้วยล่ะ
30 พฤศจิกายน 2552 12:55 น. - comment id 110513
เคยได้ไปนมัสการพระบรมสารีริกธาตุที่วัดยานนาวาครับ คิดถึงพระพรหมโมลี เจ้าอาวาสองค์ก่อนด้วยครับ
30 พฤศจิกายน 2552 13:40 น. - comment id 110515
จู่ๆงานบุญหล่นทับขนาดนี้ ไม่ธรรมดาค่ะ
30 พฤศจิกายน 2552 16:48 น. - comment id 110517
น้องแจน .. ใช่แล้ว อลังการมาก ๆ เลย ในคราวที่เราอยู่ในขบวนนั้นด้วย เราก็ยังอดรู้สึกไม่ได้ว่า ช่างเป็นโชคดีแท้ ๆ ที่ได้มาร่วมเป็นสะพานบุญในครั้งนี้ ตอนที่กำลังเดินสวนทางกับอีกโรงเรียน เรากระโดดมาอีกฟากถนน ยืนประจันหน้ากับกองพลช้าง รีบ ๆ ใช้กล้องถ่ายรูปในโทรศัพท์มือถือเก็บภาพ แล้วก็กระโดดไปยืนประจำตำแหน่งเดิม .. เชื่อป่ะ หลังจากจบจากโรงเรียนพระแม่มารีแล้ว ก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย โดยเฉพาะในขบวนที่คล้าย ๆ ขบวนพาเหรด ( แต่วันเสาร์เป็นขบวนแห่กัณฑ์เทศน์นะ) คุณเทียนหยด .. อ้าวเหรอ ดีจัง ตำแหน่งที่อัลมิตราเดิน อยู่ถัดจาก ดุริยางค์ และขบวนริ้วธง ถัดจากอัลมิตราไป ก็จะเป็นขบวนของสุภาพบุรุษวัดสุทธิ และขบวนกลองยาว ค่ะ ในวันนั้นเห็นเด็กนักเรียนถือกล่องไปรับบริจาคสมทบกัณฑ์เทศน์ ก็ยังคิดจะทำหน้าที่นี้เลย แต่อีกใจคิดว่า คุณครูคงมอบหมายให้พวกนักเรียนทำ (อาจจะมีคะแนนหยอดให้ด้วย) ก็เลยปล่อยให้เด็ก ๆ ทำหน้าที่นั้นไปค่ะ น้องแมลงปอ .. :) ก็เป็นสิ่งที่อยู่เหนือการคาดการณ์ไว้ ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ เหมือนจังหวะนั้นเป็นโอกาสที่จะให้เราได้มีส่วนร่วมในงานบุญครั้งนี้ โดยก่อนหน้านั้น เราก็เคยมีซอง+รายละเอียดในแต่ละกัณฑ์เทศน์ มานำเสนอให้เพื่อนร่วมงานได้ร่วมสมทบ แต่ละคนพอได้อ่านรายละเอียดแล้ว ก็นึกอยากจะติดกัณฑ์เทศน์เสียทุกกัณฑ์ไป ทั้งหมด 13 กัณฑ์ ฉะนั้นแล้ว ตอนนั้นน้องแมลงปอยังไม่ได้เริ่มงานด้วยกัน มาต่อยอดในคราวนี้ก็ถือว่าเป็นโอกาสดีนะ คุณโคลอน .. ไม่อยากจะเซดเลย ผ่านมาได้ยังไงก็ไม่รู้ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นทำหน้าเอ๋อขนาดไหนด้วย แบบว่า พอหันไปหาต้นเสียงที่คุณครูโฟน ก็ดูเหมือนว่าสายตาของคุณครูจับจ้องมาก่อนแล้ว พร้อมกับยื่นไมค์ให้ แต่ก็ไม่ปฏิเสธนะ เคยได้ยินเสียงโห่ 3 รา มาก็บ่อย ทุกครั้งทุกคราว ก็ได้แต่ ฮิ้วววววววววววววววว .. มาคราวนี้ เป็นคนเปล่งเสียงนำโห่เสียเอง ก็ให้เกิดความฮึกเหิมขึ้นเหมือนกัน จำได้ว่าพยายามลากเสียงให้ยาวและดัง จนเพื่อนแอบมาแซวว่า "ขอดูลูกกระเดือกหน่อย เพราะมีการเล่นลูกคอด้วย" เป็นฮา นะนั่น หยอกกันแบบนี้ และการที่เป็นต้นเสียงโห่รา ก็เป็นด้วยความเต็มใจ (ถึงแม้ว่าจะ เงอะเงิ่น+งง ก็ตามที) จึงตั้งใจมาก ๆ เลยค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. เทียบกันแล้ว สองขบวนมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง โรงเรียนหนึ่งใช้ส่วนเด่นของโรงเรียนคือดุริยางค์อันเลื่องลือนำขบวน ขบวนนักเรียนที่เดินก็เรียบง่าย จบด้วยกลองยาว อีกโรงเรียนใช้คชสาร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องในชาดก การแต่งกายอลังการ สวยหรูพิเศษสุด ๆ ที่จริงถ่ายรูปมาน้อยมาก ยังมีนางอัปสรอีกหลายนางที่สวย ๆ กันทั้งนั้น เดินร่วมอยู่ในขบวนด้วย โรงเรียนนี้อยู่ใกล้บ้านอัลมิตราด้วยนะ ผ่านบ่อยๆ คุณดาวศรัทธา .. ตอนเด็ก งานวัดยานฯ เป็นสิ่งที่อัลมิตรารอคอยทุกปี จำได้ว่าพ่อจะพาเดินไป ขาไปก็ยังหัวค่ำ ดีอยู่หรอก แต่ตอนขากลับนี่สิ ดึกมากแล้ว ทางลัดก็ต้องผ่านป่าช้าวัดดอน ไม่ชอบก็ตอนนี้แหล่ะ เดินหลับตาปี๋ มือจับชายเสื้อของพ่อแน่น ถ้าอิดออดงอแง พ่อบอกว่าจะไม่พาไปเที่ยวงานวัดยานฯ อีกน่ะ คุณรัมณีย์ .. เคยไปนมัสการพระบรมสารีริกธาตุที่วัดนี้เช่นกันค่ะ คุณน้ำตาลหวาน .. ใช่แล้ว นับว่าเป็นโอกาสที่ดีจริง ๆ รู้สึกปีติปลื้มใจมาก ค่ะ
30 พฤศจิกายน 2552 18:20 น. - comment id 110524
...แอบอ่าน แล้วก็แอบยิ้มค่ะ ยิ้มแบบนี้ๆ......
30 พฤศจิกายน 2552 19:05 น. - comment id 110617
น่ารักจังครับ
30 พฤศจิกายน 2552 22:33 น. - comment id 110726
ไม่ได้มาแอบอ่านเหมือนน้องฉางคับ มาตั้งใจอ่าน ได้ความรู้มากขึ้น ดีใจด้วยที่ได้นำ โห่ 3 รา ด้วยคับ
30 พฤศจิกายน 2552 23:18 น. - comment id 110728
บุญที่ได้รับมาโดยบังเอิญเขาเรียกว่า..บุญหล่นทับ..เปนความบังเอิญที่ลงตัวมากครับ..เป็นสิ่งมหัศจรรย์เลยนะนั่น..ดีจังอนุโมทนาสาธุการด้วยครับคุณอิม..
30 พฤศจิกายน 2552 23:49 น. - comment id 110730
จบได้เยี่ยม แม้จะไปทำเขินไว้หลายที่ อิอิปล งานฤดูหนาวเริ่มแระนะ 30-6 ธค นะจ๊ะ ว่าไงคุงอิม
1 ธันวาคม 2552 08:00 น. - comment id 110734
คุณฉางน้อย .. ยิ้มแล้วโลกจะสดใสยิ่งนักค่ะ คุณเสมอจุก .. :) โอ้ สงสัยจะชมช้าง คุณวิทย์ .. ช่าย รู้สึกดีจริง ๆ ตั้งใจโห่ 3 รา มาก ๆ เลยค่ะ คุณเอื้องอังกูร .. อื้อ เป็นเหตุบังเอิญที่ดี ตอนแรกก็ยังคิดนะ ไอ้เรารึกก็เป็นคนชั้นไพร่ จะเอาอะไรไปถวายพระพรในหลวงนะ บุญบารมีของท่านก็มีเหนือกว่าเราหลายชั้นหลายขุม และในที่สุด ก็มีบุญไปฝากท่านจนได้ ดีจริง ๆ คุณยาแก้ปวด .. ฤกษ์ดี น่าจะเป็นวันที่ 5 ค่ะ เพราะวันที่ 6 ต้องไปทำความสะอาดสุสาน
1 ธันวาคม 2552 11:45 น. - comment id 110737
เคยโห่บ่อยๆค่ะ งานบวชนาค งานแต่ง เกี่ยวกันป่ะคะ
1 ธันวาคม 2552 13:13 น. - comment id 110739
คุณเฌอมาลย์ .. ใช่ค่ะ โห่แบบนั้นเลย แต่ไม่ต้องถึงกับลงทุนโหนเถาวัลย์นะ
2 ธันวาคม 2552 00:51 น. - comment id 110761
แอบแวบมาชมครับ น่าดูมากครับ แหะๆ และภาวนาให้พ่อหลวงของเรามีสุขภาพแข็งแรงยิ่งยืนนานครับ ^ ^
2 ธันวาคม 2552 06:56 น. - comment id 110763
ศิษย์น้อง .. คือเหตุการณ์ที่เราก็ไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะมีส่วนร่วมด้วย แต่ก็บังเกิดความปลาบปลื้มปีติ นะ
22 พฤศจิกายน 2553 11:41 น. - comment id 120099
มาอ่านช้า แม้จะผ่านไปเป็นปี แต่รู้สึกปลื้มไปด้วยจริงๆ กับผู้เขียน สาธุในบุญจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ