นุ่มระนอง เนียนละเน้อ

pigstation

สายวันนั้น แดดสาดแสงลงมาฟาดโลก
เขานั่งบนกระบะ 4 ประตูไร้หน้าต่าง ดีแม็กซ์
มือถือไมค์ สาธยายหลายเรื่องราวตามแต่จะไหลมาตามลิ้นไก่
ต่อมาการขยับก็เขยื้อน ส่งผลให้เกิดการหมุนวนที่ได้ระยะทางเป็นของแถม
ความระมัดระวังมีมากกว่าความเร็ว
ลำตัวสีขาวของพาหนะเป็นพาหะให้หัวใจสามดวง
ลอยละลิ่วไประนอง
ยามเดินทางคล้ายดังการเปิดดวงตา ปอกดวงใจให้เห็น ให้สัมผัสสิ่งอื่นที่ไกลออกไป
เสน่ห์ของความแปลกที่ แปลกทาง ทำให้เกิด ซั่ม ได้ง่าย ได้เร็ว
จุดหมายเมื่อไปถึง มันจึงกลายเปนจุดเริ่มต้นแทนที่
บ้านที่จากมากลายเป็นต้งที่ต้องตั้งหน้าเดินทางกลับสู่ความคุ้นเคย
การเดินทางก็เหมือนเส้นรอบขอบโรตี
แม้จะหวานกรอบ แต่ก็เต็มไปด้วยไขมัน/คอเรสเตอรอล
ความสุขระหว่างทรงแทรกด้วยค่าน้ำมัน
ความแปลกหู แปลกตา เบียดด้วยอาการปวดเมื่อย
ไม่มีเลยสักรูปจะโพสต์ออกอวดแสดงเพียงเป็นตุ๊กตาหน้าป้ายอักษร
หรือถ่ายเอาถ้วยน้ำจิ้มให้เห็น
เป็นความทรงจำต่างจินตนาการ
ในเมื่อการเดินทางเข้าสู่ความหมายภายในนั้นสำคัญกว่า
อายตนะ ไม่อายไงยะตัวเอง
เฟซบุ๊คชุบให้บางคนดีดิ้นออกจากตัวตนที่แท้จริง
หรือว่า ทสกัณฑ์ยังน้อยหน้ากว่าสิ่งนี้
ระนองวันนี้เจือปนด้วนแรงงานพม่าที่เมื่อไรจะเป็นเจ้าของกิจการ
ในเมื่อ คนไทยบางคนยังไม่สำนึกว่า
อง ซาน ซูจี ทำอะไร นอกจากจะทำแต่ ออง ซาน ซูเลียน ขายทำยอด
ออกเที่ยวสแกนดิเนเวียน พร้อมรถหรูประจำตำแหน่ง
ระนองยังนุ่มเนียนอยู่ เพราะว่าเราเป็นผู้มีความละมุน.