เด็กหญิงกลางสายฝน

jasmine

วันฝนตกเด็กหญิงตัวน้อยๆเปิดหน้าต่างออกแล้วยื่นมือไปรองรับน้ำฝนที่โปรยปรายลงมาไม่ถึงกับหนักมาก แล้วก็วิ่งออกไปกางแขนออกจาลำตัวหมุนไปรอบๆ คิดว่าในใจว่า"ฉันจะเล่นน้ำฝนให้สนุกไปเลย" น้ำฝนนี่มันเย็นจังนะไม่เหมือนน้ำที่อาบเลยล่ะ เย็นจนรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัวแต่ก็ยังคงวิ่งเล่นอยู่ตรงสนามหน้าบ้านอย่างเพลิดเพลิน" สนุกจังไม่เหมือนเปิดน้ำที่ฝักบัวเลย น้ำฝนเย็นกว่าแล้วก็ไม่ต้องเปิดปิดน้ำด้วย "
     แม่เดินผ่านมาเห็นหน้าต่างเปิดอยู่ เลยเดินมาปิด แต่ก็เห็นเด็กหญิงตัวน้อยๆกำลังเพลิดเพลินกับการเล่นน้ำฝน แม่เดนฉับๆมาหน้าบ้าน จีบแขนลูกสาวตัวน้อย และเงื้อมือจะตี แต่ลูกสาวกลับพูดว่า"แม่มาเล่นน้ำกับหนูไหมคะ" แล้วก็มืออ่อนลงแทนที่จะตีกลับเอามือที่อ่อนโยนลูบที่หน้าและหัว "กลับเข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย" แม่อุ้มเด็กหญิงตัวน้อยเข้าไปในบ้านแล้วก็พาไปอาบน้ำสระผม 
      หลังจากอาบน้ำแม่ก็พาเด็กหญิงตัวเล็กไปเช็ดผมให้แห้ง "คราวหน้าอย่าไปตากฝนนะลูก เดี๋ยวจะเป้นหวัดไม่ได้ไปโรงเรียนนะ"  เด็กหญิงยิ้ม "แม่คะน้ำฝนเย็นจังเลย ไม่อุ่นเหมือนฝักบัวที่บ้านเราด้วย" เด็กหญิงหันหน้ามาหาแม่ที่กำลังเช็ดผมให้อยู่ "แต่มันไม่ดีนะลูก คราวหน้าอย่าเล่นอีกนะ"
      คืนนั้นเด็กหญิงนอนแต่หัวค่ำ แต่พอกึกแม่ที่นอนข้างๆได้ยินเสียงไอ....จึงตื่นขึ้นมาพลางเอามือจับที่หน้าผากร้อนผ่าวของเด็กหญิง....ถ้าหากเป็นไปได้ คงยอมไม่สบายเสียเอง แล้วแม่ก็ลุกไปหยิบยาลดไข้ชนิดน้ำมาให้เด็กหญิงทาน คืนนั้นแม่แทบไมได้นอนเพราะไข้ของเด็กหญิงยังคงไม่ลด
      พอเช้าแม่รีบพาเด็กหญิฃไปโรงพยาบาล หมอบอกให้นอนที่นั่นเพราะต้องการตรวจดูว่าเป็นปอดบวมหรือป่าว........เด็กหญิงนอนอยู่โรงพยาบาล 3 วัน อาจจะแค่ 3 วันแต่ 3 วันนี้แม่หยุดงานมาเฝ้าไข้ทั้งวันทั้งคืน คงไม่ต้องบอกว่าเหนื่อยแค่ไหนที่ต้องเที่ยวไปเทียวมาบ้าน-โรงพยาบาล 
       เหนื่อยขนาดนี้เพราะอะไรลองคิดดูแล้วกัน......