และถึงเวลาที่ต้องร่ำลาท้องทุ่ง มุ่งหน้ากลับบ้าน นอกจากอาการล้าเล็กน้อย ก็ยังมีอารมณ์กรุ่นกลิ่นอดีตติดมา พอให้ได้นึกถึงวันเก่าๆ ของวัยเยาว์ เมื่อถึงกองทุนหมู่บ้านที่เป็นร้านขายของ ก็ต้องกำนัลไอศกรีม และหวานเย็นกันไปตามระเบียบ ส่วนเจ้าสุดแสบสองคนที่ล่วงหน้าไปก่อนนั้น คงไม่ต้องถามถึง มะม่วงน้ำปลาหวานก็คงไม่ต้องถามถึงอีกเช่นกัน เพราะคาดการณ์ดูแล้ว น่าจะหมดตั้งแต่ถึงบ้านเป็นแน่