หนี้แผ่นดิน ตอน ๓

อาทมาต

 โห่กันแล้วเว้ยไอ้ปลิว ไปมึงตามกูมาเถิดน้องรักตีตัดกลางทัพมันนั่นแหละมากันอย่างย่ามใจเยี่ยงนี้เห็นคงจะประมาทแล้วไอ้พวกพม่าเอ๋ย  ไทยหนีมาหวังตามทำลายกันเดี๋ยวจะได้รู้ว่าไทยนั้นมีฝีมือเช่นไร 
เอาโห่รับกันเพื่อนทหารไทยเอ๋ย  ดูโน้นพระคุณท่านนำกองม้าออกตีตัดไปแล้วแตกเป็นเสี่ยงเลย  ไปตามท่านไปอย่าให้ช้าเชียวฆ่าให้หมดอย่าให้เหลือ   สิ้นคำหัวหมู่กองทะลวงฟันเหล่าทหารไทยของพระยาตากก็โห่รับกันเสียงดังสนั่นลั่นทุ่งประกาศตัวว่าไทยใช่กลัวเพื่อนพม่าข้าศึกผู้รุกรานผืนแผ่นดินเกิด  กองทหารไทยไล่ฆ่าฟันทหารพม่าที่ติดตามมาอย่างดุเดือดพม่าล้มตายเกลื่อนทุ่งเลือดแดงฉานชโลมดินบ้างส่งเสียงร้องระงมครวญครางด้วยเจ็บปวด ตัวขาด แขนหลุด เพราะฝีมือไทยที่หนีได้ก็ทิ้งมีด ทิ้งหอก กลัวตายเป็นผีเฝ้าแผ่นดินไทยที่พวกมันบังอาจมารุกราน  ศพพม่ากองเต็มทุ่งบ้านโพธิ์สังหาร  กองอาสาของพระยาตากทำลายทัพพม่าที่ติดตามมาย่อยยับแตกหนีกระเจิง  จึงไปยั้งทัพที่บ้านพรานนกเตรียมที่จะเดินทางมุ่งสู่หัวเมืองตะวันออกต่อไป  ทัพของพระยาตากพักที่บ้านพรานนกปล่อยให้ทหารไปหาเสบียงมาเพิ่มเติม  ชาวบ้านที่ทราบข่าวว่าพระยาตากเข้ามายั้งทัพในหมู่บ้านก็นำข้าวปลาอาหารมาเลี้ยงดูเหล่าทหาร ที่เป็นชายฉกรรจ์ก็สมัครเข้าร่วมกองกำลังอาสากู้ชาติของพระยาตาก
                          พวกเราจะพักกันชั่วหายเหนื่อยก่อนที่จะมุ่งหน้าต่อไป  พระยาตากประกาศก้องขึ้นกลางที่ประชุมแม่ทัพนายกอง 
                          พระคุณท่านเห็นจะมีเป้าหมายแล้วว่าเป็นหัวเมืองใดทางตะวันออก  ขุนพลเมืองพิชัยที่ติดตามพระยาตากมาตลอดเอ่ยถามขึ้น
                          เราคิดไว้แต่ก่อนจะออกจากกรุงแล้วขุนพิชัย เราจะไปรวบรวมผู้คนที่เมืองระยองก่อนแล้วจึงคิดอ่านหาทางกันต่อไป แต่จะช้ากันไม่ได้เชียวเหตุด้วยเห็นทีกรุงศรีอยุธยาจะต้านไอ้พวกพม่าได้อีกไม่นานแล้วขุนท่านคิดเห็นการใด ขอจงบอกมาเถอะ 
                          ก็เห็นเหมือนกับพระคุณนะขอรับด้วยชัยภูมิที่เมืองระยองนั้นเหมาะนักกับกำลังคนของเราอีกทั้งข้าวปลาอาหารก็ดูบริบูรณ์อยู่ แต่ดูว่าชาวบ้านจะน้อยอยู่นะพระคุณยากแก่การรวบรวมผู้คนด้วยเหตุที่เป็นหัวเมืองเล็กย่านนั้นเห็นจะมีก็แต่หัวเมืองจันทบุรีที่เหมาะแก่การเกณฑ์ผู้คนเพื่อกลับมากู้กรุงเพราะเป็นหัวเมืองใหญ่และมีป้อมปราการแข็งแกร่ง พระคุณคิดเห็นประการใด 
                          ต้องใจเรานักที่ขุนว่า แต่ติดว่ากรมการเมืองจันทบุรีนั้นจะให้ความร่วมมือกับเราเพียงใดพวกเขาก็พอคุ้นหน้ากันอยู่ ถ้าเห็นแก่ไทยด้วยกันก็ไม่น่าจะวิตกแต่ถ้าเห็นเป็นอื่นคงต้องรอดูกัน  พระยาตากปรึกษากับบรรดาเหล่าแม่ทัพนายกองของตนเพื่อรอเวลาเคลื่อนกำลังตามแผนการกู้ชาติต่อไป
         ตะวันชายบ่ายเริ่มคล้อยกองกำลังอาสาศึกของพระยาตากยังยั้งทัพคอยเวลาเคลื่อนพล บ้างก็ได้หลับพักผ่อนเอาแรงหลังจากที่ต้องตีฝ่ากองทัพพม่ามาแต่เมื่อคืน จนถึงรุ่งสางที่บ้านโพธิ์สังหารทำลายกองติดตามของพม่าและมายั้งทัพกันที่บ้านพรานนกนี้ ต่างก็อ่อนเปลี้ยเพลียแรงหากแต่ขวัญและกำลังใจของทุกคนยังดีอยู่ โดยเฉพาะการต้อนรับของเพื่อนไทยชาวบ้านพรานนกแล้วยิ่งซึ่งน้ำใจของเหล่ากองอาสาเป็นยิ่งนัก