นาฬิกาทราย & น้ำแข็ง

นายหมึกซึม

นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆเปล่าๆ 
ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจากน้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรือนยักษ์ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว 
น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก ร่วมทุกข์ร่วมสุข 
จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว ความงดงามของน้ำแข็ง 
ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล 
แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนมใกล้ชิด 
ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป 
วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรงถึงขั้นแตกหัก 
นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง 
เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่านาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน 
ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ 
ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน 
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว 
ก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ 
น้ำแข็งจึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย 
ดวงจันทร์โคจรผ่านมา 
น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง 
ดวงจันทร์บอกว่า 
นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก จึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก 
เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก 
ทันทีที่รู้ 
น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย........ 
สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว 
เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย "ฉันรักเธอ" 
ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที น้ำแข็งเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน 
กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน โอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้