คุณเดินผ่านฉันออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ .. เดินออกจากชีวิตฉันอย่างเงียบๆ.. ความเงียบ .. ฉันน่าจะชินชากับมันมาตั้งนานแล้ว.. คุณเงียบทุกครั้ง ..ทุกครั้งที่ควรมีคำอธิบาย .. ครั้งนี้ก็เช่นกัน.. ระหว่างการอธิบายเพื่อไม่ให้ฉันเข้าใจผิด..กับ..การเดินจากฉันไป .. ..คุณเลือกอย่างหลังสินะ.. ข้อนี้คุณไม่ต้องอธิบายหรอก..เพราะวันนี้คุณพิสูจน์มันแล้ว.. ในขณะที่ฉันไม่เคยได้พิสูจน์ตัวเองให้คุณได้รู้ว่า.. เหตุใด..คุณถึงไม่เคยไม่เชื่อมั่นในตัวฉัน.. นั่นเพราะ..ฉันไม่เคยทำในสิ่งที่มันอาจกร่อนความเชื่อมั่นนั้น.. แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา.. กี่ครั้ง..กี่หน..ที่คุณปล่อยให้ใครคนอื่น.. มาทำร้ายความรู้สึกของคนที่คุณบอกว่าคุณรัก.. ความเชื่อมั่นในตัวคุณ ..เชื่อมั่นในความรักที่คุณมีให้.. ฉันมีมันเต็มเปี่ยม..จวบจนวันนี้.. หากแต่ว่าคุณรักษามันไว้ได้เท่าไหร่?.. แต่เท่าที่รู้ ..มันคงเหลือไม่เพียงพอกับความต้องการของคุณ.. ความจริงแล้ว..มันไม่เคยพอเลยต่างหาก.. ฉันเองก็ไม่รู้จะหาจากที่ไหนให้คุณได้อีก..เพราะฉันมอบให้คุณไปหมดแล้ว.. หัวใจหนึ่งดวง..มันมีเท่านั้น.. หากมันยังไม่เพียงพอสำหรับคุณ.. .. .. .. .. .. .. .. ฉัน .. ... .... ..... นับจากนี้.. ฉันคงต้องหัดทำตัวให้ชาชินกับความเงียบเสียที.. เพราะยังไงซะฉันก็คงต้องอยู่กับมันอยู่ดี .. อยู่กับความเงียบยามมีคุณ.. หรืออยู่กับความเงียบยามไม่มีคุณ.. ..มันต่างกันตรงไหน?..
keekie 7 ต.ค. 2548 23:02 น. - ID 5899 
1134
1
0
8 ตุลาคม 2548 08:48 น. - comment id 87145
อ้าว.. แอบมาหย่อนไว้ตั้งกะเมื่อไหร่เนี่ย.. เดี๋ยวนะๆ..แป๊บนึง
9 ตุลาคม 2548 13:52 น. - comment id 87170
ฉันคงได้แต่เงียบ...ก็คุณไม่มีความเชื่อมั่น... ให้ฉันไง...ฉันคงต้องเจ็บ...
9 ตุลาคม 2548 17:58 น. - comment id 87174
เธอของเค้า ..น่ารักที่สุดเลยคะ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ