ความสามัคคีต้องการความกรุณาปรานีอย่าง ใหญ่หลวง ซึ่งทุกคนควรมีอยู่ในหัวใจนับแต่เป็นเด็ก ทุกคนควรซึมซับความรู้สึกแห่งสามัคคีไว้ จาก ความเมตตา ปรานี อารี เกื้อกูลต่อกัน .....การรักษาระยะห่าง ....การมีขอบเขตเฉพาะตัว ...การให้เกียรติซึ่งกันและกัน ...การผสานสามัคคี ....การรู้ค่าของอีกคนและหลายคนว่า ล้วนแต่มีคุณค่ามีความหมายเป็นคนดี ที่เราควรยกย่องแต่ส่วนดี นี้เป็นน้ำมิตรน้ำจิตน้ำใจ ที่คนไทยเราถือปฎิบัติกันมานานนัก น้องเอมเป็นเด็ก เช่นเดียวกับน้องๆเล็กๆหลายคนที่นี่ บางคนอายุเพิ่งสิบสองสิบสาม ที่เข้ามาเขียนกลอน มาเยี่ยม มาสั่งหนังสือไปอ่านด้วยซ้ำ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83327.html# หมายเลขกลอน 83327 ขอบคุณ คุณ กอกก ... ด้วยรักในไทยโพเอ็ม
พี่รักน้ำใจทุกคนที่นี่ พี่รัก ชุมชนไซเบอร์แห่งนี้ ส่วนหนึ่งที่ทุกคนควรมีมารยาท น้ำใจ ความปราถนาดีต่อกัน รักเพื่อนนักกลอนทุกคนค่ะ เป็นความรักที่ไม่ได้เจือโลกีย์ กิเลส ตัณหาใดไว้เลย
พี่เพิ่งเข้ามาจากโผล่หน้าไปดู ลูกปลาน้อยในอ่างปลาที่พี่เพิ่งเป็น หมอตำแยทำคลอดให้มันเมื่อวานซืน ต้องคอยช้อนเจ้าตัวจิ๊ดที่งอตัวโผล่ปุ๊ดมาจาก ท้องแม่ ออกไปให้พ้นตาแม่ ที่โง่จนไปอม ลูกจะกินเพราะนึกว่าเป็นลูกน้ำ
อนิจจาชีวิต.. ชีวิตทุกชีวิตล้วนมีค่า ความรู้สึกของลูกปลาน้อยทุกตัวที่รอดมา อยู่ในอ่างแก้วเล็กๆสักสามสี่ชั่วโมง ก่อนที่จะเทให้ไปอยู่กับชั้นอนุบาลหนึ่งครึ่ง พวกเกิดก่อนหน้าสักอาทิตย์ที่ผ่านมานั้น มันน่ายินดี น่าปรานี น่าเวทนา
พี่มองน้องน้อยทุกคนในบ้านนี้ เหมือนพี่มองดูบ่อปลา บ่อใหญ่มีพวกตัวใหญ่เถื่อนๆมันคอย กรายหางใหญ่สีสวยแสบตาของมัน ป้อไปป้อมา ปลารุ่นสาวตกไปในนั้น มันโหดไล่รุมโทรมไม่เว้นสักตัว
พี่จึงอนุบาลปลาเล็กๆพวกนี้นไว้ หลายเพลาอย่างน้อยก็สักสองเดือน ก่อนจะปล่อยมันลงผจญโลกกว้างตามลำพัง ที่นี่ที่ชุมทางนักกลอนไทยโพเอ็ม เหล่ารุ่นใหญ่ก็สง่างามโลดโผนกันไป เหล่ารุ่นกลางก็เริ่มเรียนรู้สังคมหลายด้านหลายแบบ เหล่ารุ่นเล็กก็ขะมักเขม้นหัดเขียนฝึกเขียน รุ่นจิ๋วที่เพิ่งก้าวเข้ามาใหม่ เสมือนลูกปลาน้อยตัวจิ๊ดๆ ที่เหล่ารุ่นพี่ควรอนุบาลอารักขา จิตใจ...อันบอบบาง นั้นด้วยความอ่อนโยน
ความรู้สึก อบอุ่นเสมือนลูกปลาน้อยๆตัวเล็กในแวดวง การดูแลของฝูงปลาตัวใหญ่ที่ให้การอารักขา
มันมีคุณค่ามหาศาลในน้ำใจ..จากเพื่อนนักกลอนร่วมเว็บไซต์แห่งนี้คนหนึ่ง ซึ่งตั้งใจที่จะส่งเสริมให้กำลังใจแก่เพื่อน อีกคนโดยไร้ความอิจฉาริษยาอคติใดๆ ขออนุโมทนาให้ในบุญกุศลที่เกิดขึ้นในหัวใจของพวกคุณทุกคน พี่ขอให้ พวกเราทุกคน รักษา มาตรฐาน ระยะห่าง ระยะประชิด มาตรฐานความเป็นมิตรแห่งบ้านนักกลอน ไว้อย่างมีคุณภาพ
หน้าส่วนตัว
ในอ้อมโอบอารีอย่างพี่น้อง
เพื่อนทั้งผองมีคุณค่ามหาศาล
จากดูแลรักใคร่อนุบาล
ขอให้ผ่านเป็นเมตตาและปรานี
พร้อมด้วยจิตมุทิตาฝ่าไข้พิษ
ทะลวงจิตริษยาไหลบ่าหนี
ใช้ชีวิตน้ำจิตอันอารี
อุทิศที่...เพื่องาน...สานกลอนไทย
ขอบคุณน้องทะเลใจ
ที่งานตอบชิ้นเล็กๆของคุณที่นั่น
ทำให้ข้าพเจ้าซึ่งเพิ่งโผล่แวบไปดู
โถ(สลัด)แก้ว ใบใหญ่ที่ใส่ลูกปลาน้อยสักร้อยชีวิต
เข้ามาพร้อมด้วยความรู้สึกเหนือความเป้นแม่
พร้อมด้วยความเอื้อเอ็นดูอันเหลือล้น
ได้กลับเข้ามาในโลกไซเบอร์
ด้วยความรัก
ความผูกพัน
ความเมตตา
ความปราถนาดี
ต่อชุมชนไซเบอร์แห่งนี้
เหมือนที่เคยเป็นมา
ไม่เสื่อมคลาย
รักทุกคนในบ้านเรือนไทยนี้ค่ะ
ทิกิ-tiki
จารจบเมื่อ ๑๑:๒๐ นาฬิกา
พระเสาร์ ๑๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๘
เรือนนนทบุรีที่อนุบาลปลา
ลูกปลาที่เพิ่งผุดจากท้องแม่ มีขนาดเล็กสัก1 มิลกว่าได้ ต้องรีบช้อนออกจากแม่ทันที ที่มันโผล่ปุ๊ดมาจากท้อง มิฉะนั้น แม่มันหวนมาเห็น ก็จะเข้าใจว่าเป็นลูกน้ำ งับอมเข้าไปในปากและตาย.. เสียแต่แรกเกิด.. บางครั้งการไล่อนุบาล ก็ทำให้..มันตกใจตาย บางครั้ง..การไล่ช้อนมันอย่างแรงไปนิด ถ้วยพลาสติคใสที่ใช้ช้อนลูกปลาจ๊ด ก็ไปกดมันกับผิวข้างโถ ตายต่อหน้าต่อตา การอนุบาลชีวิตน้อยๆนั้นเพื่อให้มัน ได้มีโอกาสเติบโตจึงต้องใช้ ความพินิจ พิจารณา ช้าๆ อารี เยือกเย็น และอบอุ่น เขาไว้วางใจเรา ยักษ์ใหญ่..ยิ่งกว่า เหล่าฝูงปลาตัวใหญ่ ญาติวงศ์ว่านเครือผู้ให้กำเนิดเขา เสียด้วยซ้ำ มาฝากถ้อยอีกนิด ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
tiki 12 พ.ย. 2548 10:49 น. - ID 6074 
2476
8
0
12 พฤศจิกายน 2548 11:50 น. - comment id 87780
ลูกปลาที่เพิ่งผุดจากท้องแม่ มีขนาดเล็กสัก1 มิลกว่าได้ ต้องรีบช้อนออกจากแม่ทันที ที่มันโผล่ปุ๊ดมาจากท้อง มิฉะนั้น แม่มันหวนมาเห็น ก็จะเข้าใจว่าเป็นลูกน้ำ งับอมเข้าไปในปากและตาย.. เสียแต่แรกเกิด.. บางครั้งการไล่อนุบาล ก็ทำให้..มันตกใจตาย บางครั้ง..การไล่ช้อนมันอย่างแรงไปนิด ถ้วยพลาสติคใสที่ใช้ช้อนลูกปลาจ๊ด ก็ไปกดมันกับผิวข้างโถ ตายต่อหน้าต่อตา การอนุบาลชีวิตน้อยๆนั้นเพื่อให้มัน ได้มีโอกาสเติบโตจึงต้องใช้ ความพินิจ พิจารณา ช้าๆ อารี เยือกเย็น และอบอุ่น เขาไว้วางใจเรา ยักษ์ใหญ่..ยิ่งกว่า เหล่าฝูงปลาตัวใหญ่ ญาติวงศ์ว่านเครือผู้ให้กำเนิดเขา เสียด้วยซ้ำ มาฝากถ้อยอีกนิด ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 13:08 น. - comment id 87785
ในอุ้งมือที่อบอุ่นกรุ่นความห่วง แม้เลยล่วงไปนานสักแค่ไหน ก็ยังรู้สึกดีลึกลึกภายในใจ ยังห่วงใยเช่นเคยที่เป็นมา -- บ้านใคร ใครก็รัก ค่ะคุณทิกิ ... เอมรักบ้านกลอนไทยเหมือนกับเอมรักครอบครัวตัวเอง เพราะในนี้มีทั้ง พ่อ มีทั้งแม่ มีพี่ มีน้อง มีเพื่อน ที่ต่างก็ห่วงใยกันและกัน และในนี้เอมก็ได้กำลังใจกลับไปทุกครั้งที่เอมเหนื่อย ... และบ้านหลังนี้ทำให้เอมได้มิตรภาพที่ดีจากหลาย ๆ คน .. และทุกวันนี้ก็ยังสม่ำเสมอกันตลอดเวลา ... ดีใจค่ะที่เป็นแรงบันดาลใจให้คุณแต่งกลอน .. และขอให้คุณทิกิสรรสร้างผลงานที่ดี ๆ ต่อไปนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ถึงแม้ว่าบางครั้งเข้ามาอ่านแต่ว่าไม่ได้คอมเม้นท์ก็ตามที ... ทะเลใจ 12 พ.ย. 48
12 พฤศจิกายน 2548 14:18 น. - comment id 87786
แหล่งอนุบาลบ้านกลอนไทย แห่งนี้ เป้นแห่งแรกที่เข้ามาเยี่ยมชม จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ ว่าครั้งแรกใครชักชวน แต่ต้องขอบอกว่าที่นี่คือชุมชนออนไลน์ครั้งแรก รู้สึกผูกพัน และยินดีเสมอเมื่อได้เข้ามา แม้บางครั้งอาจจะไม่ได้มาเพราะกิจหลายอย่าง แต่ที่นี่ จะเป้นที่แรก และที่เดียว ที่แววไม่มีวันลืมค่ะ ^_^
12 พฤศจิกายน 2548 14:22 น. - comment id 87787
บางคนสนุกกับการ..วักลูกปลาขึ้นมาจากน้ำ แล้วปล่อยมันให้ดิ้นอยู่บนพื้น..แทนที่จะเป็นน้ำให้มันว่ายแหวกอย่างเสรี..
12 พฤศจิกายน 2548 14:57 น. - comment id 87789
พี่ทิกิจ๋า... เข้ามาก็น้าน นาน นัง อยุ่ ในใช่ อนุบาล กะเค้าอยู่ค่ะ แต่สิ่งหนึ่งที่ได้รับจาก บ้านแห่งนี้........ ความรู้สึกที่ดี น้ำใจจาก ทุกคน ทุกๆๆน่ารักมากค่ะ มิตรภาพ ไม่เคย ห่างหายแม้ กายห่าง ใจยังอาวรณ์ ที่ ไทยโพม เสมอ ค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 15:31 น. - comment id 87790
คุณลอยไปในสายลม เยื่อใยความรู้สึกไม่ใช่เส้นด้าย ที่จะตัดขาดกันง่ายๆนะคะ ขอบคุณที่แวะค่ะ คุณดาร์ค เราก็ว่าเราตอบในกระทู้ ขอบคุณกอกก ไปแล้วมังคะ คุณ น้องนิ่ม ดาหลา ขอบคุณน้ำใจน้อง บ้านไหนๆเราก็รักทั้งนั้นค่ะ เพราะคนที่เข้าไปอยู่ เป็นคนค่ะ เป็นมนุษย์ มีสำนึกดี มีชีวิต มีจิตใจ เรารักความสดใสทุกคน รักค่ะขอบคุณมากที่แวะมานะคะ
14 พฤศจิกายน 2548 07:05 น. - comment id 87828
15 พฤศจิกายน 2548 07:24 น. - comment id 87857
บ้านหลังนี้ เป็นหลังอีกหลังนอกจากบ้านของตัวเองที่โอเล่ยังกลับมาหาทุกครั้งที่มีเวลา ... ที่เหงา ... ที่เหนื่อย เพราะรู้ว่าทุกคนยังคงดูแลกันและไม่เคยทอดทิ้ง แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใด อย่างที่คุณอัลมิตรามักจะลงท้ายไว้เวลาตอบคอมเม้นเสมอๆ ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ... ขอบคุณพี่ เพื่อน น้อง ทุกคนนะคะ พวกคุณเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันเข้มแข็ง
15 พฤศจิกายน 2548 16:06 น. - comment id 87864
แวะมาเยือนครับ...
15 พฤศจิกายน 2548 22:40 น. - comment id 87868
..เรนรัก..พี่ทิกิจัง.... อบอุ่นและงดงาม..ในความรู้สึกของเรนด้วยดิคะ..
16 พฤศจิกายน 2548 12:38 น. - comment id 87880
ลำดับความบทกวีชุดลูกปลาไว้ที่นี่ให้นะคะ W3676246 ลูกปลาน้อย [บทกวี] tiki_ทิกิ (11 - 30 ส.ค. 48 21:38) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3676246/W3676246.html W3724650 เกิด..ตาย..ตาย..เกิด..โถปลาน้อย [บทกวี] tiki_ทิกิ (7 - 17 ก.ย. 48 21:05) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3724650/W3724650.html http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3863502/W3863502.html#29 W3873902 .ในอุ้งมือ [บทกวี] tiki_ทิกิ (21 - 16 พ.ย. 48 12:07) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3873902/W3873902.html ส่วน..หน้านี้เป็นหน้านอกเว็บแต่เรื่องเดียวกัน 16.เลี้ยงปลา...ล่ายุง - ทิกิ (4) [31 ก.ค. 48 2:24] http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board1&topic=16&action=view 47.ตกตะกอน...นอน.ก้น - tiki (5) [8 ส.ค. 48 21:43] http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board2&topic=47&action=view ขอความสุขชื่นใจมีทุกวัน วันนี้วันลอยกระทง ขอให้ท่านมีความสุขได้ไปลอยกระทงทุกท่านนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ