หญิงเดียวในดวงใจ ตอนจบ

เก่งกาจ

สวัสดีคะคุณผู้อ่าน แก้วเองนะคะ แก้วมาเขียนต่อจากกัส ค่ะ คุณผู้อ่านคงอยากรู้ว่าในช่วงเวลาที่แก้วกำลังอยู่ในภาวะวิกฤตินั้น แก้วรู้สึกอย่างไรบ้าง ?? 
ในช่วงเวลานั้นแก้วขอบอกตามตรงว่าแก้ว อยากพบกัสเป็นที่สุด ทำไมหรือคะ ไม่รู้เหมือนกัน แต่เวลานั้นเหมือนสิ่งที่แก้วหวังก็เป็นจริง แก้วพบว่ากัสมาอยู่ใกล้ ๆแก้วจริง ๆ เขาเอื้อมมือมาให้แก้ว พร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยน และแสนหวานนั้น
	แก้วไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยค่ะ แก้วส่งมือไปให้เขา พร้อมเดินตามเขาไปที่แห่งหนึ่ง ที่มีเพียงแก้วและเขา มันเป็นสถานที่สวยงามแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้
	เหมือนเขาจะเข้าใจความรู้สึกแก้ว กัสหันมาบอกว่าอยากร้องไห้ไหมแก้วอยากบอกเขาเหลือเกินว่าลืมสิ่งที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นไปแล้ว  คือความจริงที่รู้ว่าแฟนตนไม่ซื่อสัตย์กับเธอ เสียสนิทเมื่ออยู่ใกล้เขา ทำไมน้า?? แก้วจึงลืมมันเสียสนิท อาจเพราะเวลานี้เป็นเวลาแห่งความสุขที่แก้วได้มีเขาอยู่เคียงข้าง ที่เคยนึกเคืองโกรธเรื่องของเขา แก้วก็ลืมอาจเป็นเพราะแก้วทั้งรักและต้องการเขา แต่เพียงผู้เดียวในหัวใจ เมื่อมีเขาอยู่ก็เหมือนทดแทนสิ่งที่ขาดหายไป โดยที่แก้วไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
	คุณหายโกรธผมแล้วหรือยังแก้วกัสหันมาถามแก้วด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเช่นเคยไม่ต่างจากวันที่ทั้งสองจะแยกทางกัน แก้วยิ้มให้เขาค่ะ ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเช่นกัน
	นั่นแน่ !!!คุณผู้อ่านคงสงสัยว่าแก้วจะตอบเขาว่าอย่างไร 
	แก้วตอบว่าอย่างไรนะหรือคะแก้วหายโกรธกัสแล้วล่ะ แต่ว่ารัก แก้วยังตัดใจไม่ได้เสียที กัสยิ้มให้แก้วค่ะก่อนตอบว่า จะตัดใจได้อย่างไรละ ก็คุณคือหญิงเดียวในดวงใจของผมนี่นาเมื่อแก้วได้ยินอย่างนั้น แก้วไม่รอช้าค่ะคุณผู้อ่าน แก้วโผกอดเขาทันที และอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ อยากมีแค่เขาและแก้วอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันต่อไป
	แก้ว เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งเรียกแก้วมาจากอีกด้านหนึ่ง เขาคือดนัย แก้วเห็นค่ะว่าดนัยส่งมือพร้อมสายตาที่วิงวอนอยากจะให้แก้วให้อภัยในสิ่งที่เขาทำ แก้วมองเขาพร้อมมองกัสอย่างชั่งใจผมสำนึกผิด ให้อภัยผมแล้วเรากับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งนะดนัยกล่าวกับแก้วอย่างอ้อนวอน
	คุณผู้อ่านคงคิดว่าแก้วคงจะให้อภัยเขาได้ ในเมื่อแก้วยังให้อภัยกัสได้เลย คุณคิดถูกค่ะ แต่คนที่แก้วเลือก คือคนที่หัวใจแก้วเรียกร้องตลอดเวลา เขาคือกัส คุณคงสงสังสัยว่าทำไมแก้วถึงเลือกกัส แก้วก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่อาจเป็นเพราะแก้วอยากเป็นหญิงเดียวในดวงใจเขาต่อไป วินาทีนั้นแก้วจับมือกัสแน่นเหมือนกลัวเขาจะหนีหายไปจากชีวิตแก้วอีกครั้ง
	ไปกับเขาเถอะแก้วกัสพูดกับแก้ว ในใจแก้วรู้สึกเหมือนเขาพยายามจะขับไล่แก้วออกไปจากชีวิตทำไมคุณพูดอย่างนี้ คุณไม่เคยรักฉันเลยใช่ไหมแก้วถามเขา รู้สึกว่าเสียงตัวเองสั่น มองใบหน้าของเขาที่พร่ามัว ซึ่งเกิดจากน้ำตาที่ไหลรินรักสิ ผมรักคุณมาก มากจน ผมยอมให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่คุณได้แม้แต่ชีวิตของผมเองคุณผู้อ่านคงรู้สึกเช่นเดียวกับแก้วว่าเขารักแก้วภาษาอะไรจึงยอมปล่อยมือแก้วแล้วให้ไปกับคนอื่นแทนฉันไม่เข้าใจคุณเลยแก้วพูดพร้อมมองเขาด้วยสายตาตัดพ้ออย่างที่สุด แล้วคุณจะเข้าใจเองกัสพูดกับแก้ว แก้วรู้แล้วละค่ะคุณผู้อ่านว่าในใจเขาคงไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย แก้วตัดสินใจได้แล้วค่ะแก้วจะไปกับดนัย คนที่กัสอยากให้แก้วไป 
ไม่นานแก้วรู้สึกเหมือนแสงสว่างเข้ามาที่ดวงตา พร้อมเสียงเรียกของดนัยแก้วถึงรู้ว่าตนเองอยู่ที่โรงพยาบาล แก้วมองไปรอบ ๆไม่เห็นกัส แต่คนที่แก้วเห็นกลับเป็นดนัยไปได้
	แก้วถามหากัสกับดนัย แก้วสังเกตเห็นค่ะว่าดนัยนิ่งก่อนตอบว่ากัสไม่อยู่แล้ว...  แก้วไม่อยากจะเชื่อ แต่สีหน้าและแววตาของดนัยบ่งบอกได้ว่าเขาไม่ได้โกหกแก้ว   แต่ทำไมละค่ะแก้วจึงเห็นกัสเมื่อไม่นานมานี้ ฉันไม่อยากจะเชื่อ!! ก็เมื่อกี้ ฉันเห็นว่ากัสยังอยู่กับฉันแก้วพูดกับดนัย  ดนัยนิ่งก่อนตอบอีกว่าคุณคงฝันไป ฟังผมให้ดีนะแก้ว คุณกับกัสพึ่งประสบอุบัติเหตุรถชน กัสเขาต้องการช่วยคุณเลย เอาตนเองเข้าไปขวาง แต่ตาของคุณก็...บอดคุณผู้อ่านจะให้แก้วเชื่อได้อย่างไร ในเมื่อตอนนี้แก้วยังเห็นหน้าดนัยอยู่เลยแต่ไม่นานแก้วก็รู้คำตอบกัสเขาให้ดวงตากับคุณส่วนเขา. แก้วเริ่มเข้าใจความจริงแล้วค่ะ เป็นความจริงที่แสนเจ็บปวดและแก้วไม่อยากจะยอมรับมัน 
	แก้วเข้าใจแล้วกัส กัสคงอยากให้แก้วรอดปลอดภัยเพื่อไปเริ่มต้นใหม่กับดนัย   แต่กัสลืมไปว่า แม้วันนี้ร่างกายเราไม่อาจอยู่เคียงข้างกันได้ แต่ หัวใจแก้วก็ขอเป็นหญิงเดียวในดวงใจกัสเสมอไป
จบ