สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเจนนิสา อายุยี่สิบแปดปี จบปริญญาตรี สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา ที่เลือกเรียน เพราะนิสัยเป็นคนห้าว ๆ ลุย เหมือนผู้ชาย แต่ก็อ่อนไหวเหมือนผู้หญิงคนอื่น นะค่ะ แต่ไม่ค่อยอ่อนโยนเท่าไร หรือพูดง่าย ๆ ไม่มีความอ่อนโยนเอาเสียเลย และตอนนี้ฉันทำงานเป็นหัวหน้าดูแลคนงานอยู่ที่เกาะสัมปทานรังนกแห่งหนึ่ง ที่มีชื่อว่า เกาะตะวันรอน คุณคงนึกภาพออกว่าดิฉันคงเป็นหญิงสาวรูปร่างสันทัด ผิวสองสีใช่ไหม ถ้าคุณคิดอย่างนั้น ถูกต้องค่ะ แต่ว่าฉันทำงานมาสองปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นเจ้านายคนที่จ้างฉันมาเป็นหัวหน้าอยู่ที่เกาะแห่งนี้เลยสักครั้ง สวัสดีครับ ผมชื่อ ต้นน้ำ จบปริญญาโท คณะศิลปกรรมศาสตร์ เอกดนตรี และจิตรกรรม มาจากต่างประเทศ ผมนิสัยเหมือนผู้หญิง คือเป็นคนอ่อนไหวง่าย และค่อนข้างอ่อนโยน เจ้าสำอาง สาว ๆมักบอกว่าผมเป็นคนมีเสน่ห์ ผมมีแฟนสาวชื่อ ฟ้าใส เราเรียนจบมาจากที่มหาลัยเดียวกัน เธอเรียบร้อย แต่ก็เป็นคนช่างพูด ขี้อ้อน เหมือนคุณหนูไฮโซทั่วไป ผมว่านิสัยเราก็เข้ากันได้ดีนะ หรือพวกคุณคิดว่าอย่างไรครับ ขณะนี้ ผมกับแฟนสาวกำลังเดินทางไปยังเกาะสัมปทานรังนกแห่งหนึ่ง ที่มีนามว่า เกาะตะวันรอน ขณะที่เจนนิสากำลังง่วนอยู่กับการดูแลลูกน้อง ที่กำลังขนรังนกซึ่งเป็นสินค้าส่งลงเรือขนส่งนั้น ก็มีลูกน้องชื่อมะพร้าว วิ่งมาบอกเธอพร้อมหอบก่อนอย่างรู้สึกเหนื่อยว่า นายหญิง เพื่อนของนายหัวที่มาจากกรุงเทพที่ชื่อต้นน้ำมาถึงเกาะตะวันรอนแล้ว มะพร้าวบอกพร้อมยิ้มให้ มะพร้าว ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว ว่าให้เรียกฉันว่าหัวหน้า อย่าเรียกว่า นายหญิง เพราะฉันเป็นแค่ลูกจ้างคนหนึ่งเหมือนกัน ไม่ใช่เจ้าของเกาะนะยะเจนหันมาบ่น แต่น้ำเสียงไม่จริงจังนัก แหม นายหญิง ไม่เป็นไรหรอก ถ้านายหัวเค้ารู้ เค้าไม่ว่าอะไรหรอก นอกจากจะดีใจน่ะมะพร้าวพูดสองแง่สองง่าม พร้อมยิ้มออกมา แต่ดูเหมือนเจนนิสาจะไม่ได้เอะใจ อย่าทำเป็นพูดเล่นไปนะมะพร้าว ฉันเอาจริงนะ ฉันน่ะทำงานที่นี่มาหลายเดือนแล้ว ชักอยากจะเป็นเจ้าของเกาะนี่จริง ๆ เสียแล้วสิเจนนิสารับมุข พร้อมยิ้มออกมา ด้วยความเป็นคนจริงใจ สนุกสนาน และเปิดเผย อีกทั้งยังกล้าหาญ ทำให้ลูกน้องที่นี่รัก และนับถือเจนนิสา แหมอย่างนี้ ต้องรีบไปบอกนายหัวเสียแล้ว แกจะได้ดีใจมะพร้าวพูดพร้อมยิ้มออกมา มะพร้าว เลิกพูดเล่นได้แล้ว แล้วไหนล่ะ เพื่อนของนายหัวของเธอน่ะที่มาถึงแล้ว เขาอยู่ไหนเจนพูดเปลี่ยนเรื่องทันที มะพร้าวเห็น ต้นน้ำกับฟ้าใส เดินเข้ามาพร้อมข้าวของที่นำมาด้วย ก็ชี้ไปที่ทั้งคู่ นู่นไงนายหญิง เดินมานู่นแล้วมะพร้าวตอบพลางชี้ให้ดู ทันทีที่เจนนิสาเผชิญหน้ากับต้นน้ำ หน้าเธอก็เปลี่ยนสีทันที ภาพอดีตสมัยมัธยมปลายของเจนิสาผุดขึ้นทันที ในหัวเธอ วันนั้นเธอเดินเข้าไปหาต้นน้ำด้วยท่าทีกระสับกระส่ายอย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต เธอไม่เคยวางตัวไม่ถูกขนาดนี้มาก่อนเลย ต้นน้ำหันหน้ามา พร้อมมองเธอแล้วยิ้มให้ ในความคิดของเจนิสา คิดว่าช่างเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนและอ่อนหวานยิ่งนัก เธอหามานานผู้ชายที่มีบุคลิกและนิสัยเหมือนผู้หญิง นั่นคืออ่อนโยนเหมือนผู้หญิง มานานแสนนาน วันนี้เธอบอกกับตัวเองว่า ผู้ชายคนนั้นคือต้นน้ำ เจนนิสา เบือนหน้าไปอีกทางพร้อมพยายามเก็บอาการเขินอายเอาไว้ จากนั้นเธอก็รวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไปว่า ต้นน้ำ คือ... คือ... ฉัน ฉัน...ฉัน เอ่อ... ฉัน ..ฉันเจนนิสาพยายามจะพูดแต่พูดไม่ออก อะไรหรือครับต้นน้ำพูดพร้อมยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ฉันชอบเธอเจนนิสาพูดออกไปอย่างเสียงดัง คนรอบข้างหันมามองเธอเป็นตาเดียวกัน พร้อมซุบซิบนินทากันใหญ่ แต่เจนนิสาไม่สนใจ ต้นน้ำอึ้งไปสักครู่หนึ่งพร้อมพูดออกมา หน้าตาเฉยชาอย่างที่สุด ขอบคุณนะ แต่ฉันไปไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอหรอกต้นน้ำพูดน้ำเสียงเรียบเฉย แต่ทำร้ายความรู้สึกและหัวใจดวงน้อย ๆของเจนนิสาเหลือเกิน เสียงหัวเราะดังขึ้นในบริเวณรอบข้างนั้น มันเป็นเสียงหัวเราะที่ขบขันในตัวเจนนิสาที่ไม่เจียมตัว ไปหลงรักหนุ่มเจ้าเสน่ห์อย่างต้นน้ำเข้านั่นเอง เมื่อเจนนิสาไปที่โต๊ะซึ่งเป็นที่รวมแกงค์ลูกหมูของเธอนั่นเอง ปลาซึ่งเป็นเพื่อนเธอหันมามองเธอพร้อมแหวใส่อย่างไม่พอใจเมื่อรู้ว่าเจนิสาไปบอกชอบต้นน้ำ เพราะเสียชื่อแกงค์ เจน แก รู้ตัวหรือเปล่าทำอะไรลงไป อีเพื่อนสมองตื้นปลาด่า แต่ก็น้ำเสียงไม่จริงจัง เพราะไม่อยากให้เพื่อนเสียใจ สมองตื้น หมายความว่าอะไรเจนนิสาไม่เข้าใจ พร้อมทำหน้างง ก็ทำอะไรไม่คิดถึงผลเสียที่จะตามมานะสิฉันก็เรียกแกว่า สมองตื้นปลาด่า แต่ไม่จริงจัง ฉันไปทำอะไรให้แกไม่พอใจอีกละเจนแหวใส่บ้าง ทำอะไรนะเหรอ ก็แกไปบอกชอบไอ้นั่นนะสิปลาโต้ตอบกลับ ไอ้นั่นไหนเจนไม่เข้าใจ ก็ไอ้ต้นน้ำ ไอ้เทพบุตรประจำโรงเรียนนี้ แต่เป็นไอ้ห่วยประจำแกงค์ของเรานะสิปลาตอบอย่างไม่พอใจ ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ว่ามันเสียหายตรงไหน แล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าพวกแกโกรธฉันเพราะอะไรเจนบอกพร้อมส่ายหัว หือเจน แกเป็นลูกพี่แกงค์เรานะเว้ย แล้วลูกพี่ไปชอบไอ้ห่วยคนหนึ่งเนี่ย ลูกน้องที่ไหนมันจะรับได้วะปลาตอบอย่างเหลืออด ห่วย ห่วยตรงไหนปลาเจนโต้ ก็ห่วยตรงที่ มันดีแต่วาดรูป เล่นดนตรี แล้วก็ดีแต่ฟันผู้หญิงน่ะสิ หรือแกคิดว่าไม่ห่วยปลาเถียงพร้อมเท้าสะเอว ไม่ห่วย เพราะว่าเวลาที่ฉันฟังเพลงของมันก่อนแข่งขันเทควันโด ฉันถึงได้เหรียญทองมาเจนเถียง เจนนี่แกกล้าเถียงฉัน เพราะออกรับแทนคนอย่างมันหรือปลาโมโหเลือดขึ้นหน้า ขอโทษเจนกล่าวเสียงอ่อยทันทีเมื่อรู้สึกตัว ปลาค่อย ๆคลายความโมโห ดี เห็นว่ามันดีนักใช่ไหม ฉันจะบอกอะไรแกให้ ไอ้ห่วยนั่น มันเอาเรื่องแกไปโพนทะนาทั่ว โรงเรียน ว่าแกเป็นหนึ่งในบัญชีดำมันแล้วปลาบอก บัญชีดำอะไรเจนถามอย่างสงสัย โหเจน แกนี่เก่งแต่ใช้กำลัง จริง ๆนะ ก็ถ้าแกขึ้นบัญชีดำมันแล้ว ก็แสดงว่าแกผ่านเรื่องอย่างว่ามากับมันแล้วนะสิปลาบอกอย่างเหลืออด พร้อมโมโหแทนเพื่อน ไม่จริง ง่ะเจนพูด ไม่จริง เหรอ แกก็ไม่ถามคนทั้งโรงเรียนเลยไป เฮ้ยเพราะอย่างงี้แกงค์เราต้องเสียเครดิต แถมลูกน้องในแกงค์สิบคนก็ลาออกกันไปยังไม่ทันที่ปลาจะพูดจบ เจนก็เดินออกไป ตรงไปที่ต้นน้ำที่กำลังเล่นกีตาร์พร้อมร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี จากนั้นเธอก็ต่อยไปหนึ่งหมัด ไอ้คนปากเสีย นิสัยห่วยเจนพูดพร้อมร้องไห้ออกมา ต้นน้ำเช็ดเลือดที่มุมปาก พร้อมยิ้มให้เหมือนหยัน ยิ่งทำให้เจนรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก ชาตินี้ฉันจะไม่ขอพบคนอย่างแกอีกจากนั้นเจนก็วิ่งออกไป กลับมายังปัจจุบันซึ่งเจนที่พึ่งตื่นจากภวังค์ มองหน้าต้นน้ำอย่างไม่ถูกชะตา ผมขอแนะนำนะครับ นายหญิง นี่คุณ..มะพร้าวทำท่าจะแนะนำ ไม่ต้องหรอกมะพร้าว รู้จักกันแล้ว สมัยเรียนมัธยมน่ะต้นน้ำกล่าว อ๋อ รู้จักกันก็ดีแล้ว แสดงว่าเป็นเพื่อนกันใช่ไหมครับมะพร้าวถามโดยไม่สังเกตสีหน้าเจน ก็ทำนองนั้นเจนตอบ พยายามไม่สบตาต้นน้ำเพราะเดี๋ยวจะควบคุมอารมณ์ขุ่นเคืองไม่ได้ นายหญิง เจอหน้าเพื่อนเก่าแต่ทำไม ทำหน้าเหมือนปวดท้องขี้อย่างนั้นครับมะพร้าวแซว ก็จะไม่ให้ปวดท้องขี้ได้อย่างไรละมะพร้าว ก็หน้าเพื่อนเก่าคล้ายยาระบายออกขนาดนี้เจนเหน็บแนมต้นน้ำพร้อมยิ้มให้ซื่อ ๆ พึ่งรู้ว่าเกาะนี้ มีลิงเห่าได้เหมือนหมาด้วยนะมะพร้าว นายว่าไหมต้นน้ำเอาคืน ฟ้าใสแอบเอามือปิดปาก ขัน ๆ แต่รักษามารยาทไม่อยากให้เจนนิสาไม่พอใจ นายว่าใครเป็นลิงเจนถามอย่างไม่พอใจ แล้วเธอจะร้อนตัวไปทำไมล่ะ เอ.. หรือว่าเมื่อเช้า ส่องกระจก รู้สึกว่าตัวเองอยู่เกาะนานเกินไป หน้าชักเหมือนลิง ไปทุกทีต้นน้ำกล่าวยิ้ม ๆ ฟ้าใสหัวเราะเบา ๆ มะพร้าว ดูแลกันเองแล้วกันนะ ฉันไปละ เห็นหน้าบางคนแล้ว..ปวดขี้เจนกล่าวพร้อมเดินไปอย่างอารมณ์เสีย เจนนิสาเดินไปที่หอพัก ซึ่งมีลูกปลาเพื่อนสนิทของเธอนั่งทำบัญชีอยู่ ไอ้ปากหมา ปากเสีย ฉันเกลียดแกเจนนิสากล่าวพร้อมกำหมัดทุบเตียงคนเดียว ลูกปลาเห็นดังนั้นก็แปลกใจ เจนเป็นไรไป อารมณ์เสียมาจากไหนปลาถาม จะไม่ให้อารมณ์เสียได้ไง ก็ฉันโดนหมามันกัดมาเจนตอบอย่างฉุนจัด หมาเหรอ หมาที่ไหน บนเกาะนี้มีหมาด้วยเหรอ แล้วแกเป็นไรมากเปล่าเนี่ยปลาเดินเข้าดูเพื่อนอย่างเป็นห่วง ก็หมา .. ก็ไอ้ห่วยนั่นนะสิเจนตอบอย่างไม่พอใจ ไอ้ห่วยไหนปลาถามอย่างสงสัย ก็ไอ้ห่วยประจำแกงค์เรานะสิเจนตอบ ฮ่ะ..ไอ้ต้นน้ำมันมาถึงนี่เลยหรือนี่ปลาตกใจทันทีที่รู้ ก็ใช่นะสิ ขนาดมาหลบอยู่มุมโลกขนาดนี้ มันยังตามมาถูกเลย ท่าทางชาติที่แล้วคงไปทำเวรทำกรรมกับมันไว้แน่เลยเจนตอบอย่างไม่พอใจ แล้วเดินหนีมันมาทำไม ทำไมไม่ตอกกลับไปให้เจ็บแสบ ให้สมกับฉายาปากตะไกของแกปลากล่าวอย่างไม่พอใจ ไม่รู้ เห็นหน้ามันนึกไม่ออกว่าจะด่ามันว่าอะไรเจนกล่าวเสียงอ่อย หือเจน ที่ด่ามันไม่ออก เพราะยังรักมันนะสิปลาพูดอย่างหมันไส้ ไม่ใช่สักหน่อยเจนปฏิเสธ อย่าเถียง ใช่ชัด ๆปลากล่าวพลางชี้หน้าเพื่อนที่พยายามจะพูดต่อ แล้วนี่พาแฟนมาด้วยเจนกล่าวอย่างเสียใจ โห พาแฟนมาเย้ยถึงนี่ ไอ้นี่มันน่านักปลากล่าวอย่างโมโหแทนเพื่อน ทำไงดี ปลา ไม่อยากเจอหน้ามันเลย นี่มะพร้าวก็บอกว่ามันอยู่เป็นอาทิตย์เลยเจนบ่นออกมา นี่เจนฉันนึกอะไรออกแล้ว ในเมื่อมันมาหาเราถึงนี่ เราก็หาทางแกล้งมันเลยสิปลากล่าวพร้อมทำหน้าอย่างมีเลศนัย แกล้งมันเหรอ แกล้งยังไงละเจนยิ้มออกมา เหมือนเห็นด้วยกับแผนการร้ายของเพื่อนสนิท ก็พรุ่งนี้เห็นมะพร้าวบอกว่ามันจะไปขับเรือเล่นกลางทะเลใช่ไหม แผนเราก็อย่างนี้เลยทั้งสองสาวนั่งวางแผนกันอยู่สองคนพร้อมหัวเราะอย่างสะใจ โดยหารู้ไม่ว่ามะพร้าวได้ยินแผนการทั้งหมดว่าทั้งสองจะเจาะถังน้ำมันของเรือให้น้ำมันหมด แล้วปล่อยให้ต้นน้ำลอยอยู่กลางทะเล รุ่งเช้าของวันที่ต้นน้ำจะไปขับเรือกลางทะเลก็มาถึง เจนนิสากับลูกปลาหัวเราะกันคิกคักอยู่สองคนโดยหารู้ไม่ว่า เวลาข้างเหตุการณ์จะไม่เป็นอย่างที่สองคนคิด ต้นน้ำก็เดินออกมาพร้อมฟ้าใส หากแต่ว่าฟ้าใสเหมือนใส่ชุดอยู่บ้านเหมือนจะไม่ออกไปด้วย คุณต้นน้ำครับ คือนายช่างเรือ เมื่อคืน เมาหนัก เดินไม่ดูทางตะปูตำเท้ามาขับเรื่อให้ไม่ได้ มะพร้าวกล่าว แล้วไง มะพร้าวต้นน้ำเอ่ยถามพร้อมยิ้ม เราก็เลยแก้ปัญหาโดยให้ คุณเจนขับเรือให้คุณแทน เพราะเธอก็ชำนาญเรื่องขับเรือแล้วก็การช่างมะพร้าวบอก เจนนิสาทำท่าจะขัดแต่ก็ไม่ทันแล้ว ลูกปลาหาวิธีแก้อยู่เพราะไม่อยากให้ทั้งสองอยู่กันตามลำพัง เพราะกลัวว่าเพื่อนของเธอจะใจอ่อน แล้วเสียใจอีกครั้ง ไม่เป็นไรเจน เดี๋ยวฉันไปด้วยปลาออกความเห็นทำท่าจะเดินตาม คุณลูกปลาครับ วันนี้คุณต้องช่วยผมทำบัญชี เพื่อทำเป็นเอกสารส่งไปให้ลูกค้า คุณคงไปกับคุณเจนไม่ได้แล้วละ ไป ไปกับผมมะพร้าวไม่รอให้ปลาปฏิเสธ ดึงมือเธอไปอีกทางทันที ลูกปลามองเจนนิสอย่างหมดหนทางช่วย
เก่งกาจ 29 ก.ค. 2550 17:59 น. - ID 8459 
1231
1
0
30 กรกฎาคม 2550 14:21 น. - comment id 97071
สนุกดีค่ะ เดี๋ยวตามไปอ่านตอนที่ 2 ละ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ