.. ผมทดลองงานชิ้นใหม่ครับ ขอเชิญทัศนา..
1. ไผ่บ้านปานแนวต้านลมหนาว ที่หวีดวู้อยู่คราวเยือกมหันต์ ลมลอดไผ่สีกอเหมือนล้อกัน หยอกตะวันสายเย็นเป็นเขตแนว
2.ซอไผ่สีกอแบบซอไผ่ เคยได้ยินหรือไม่ในเถื่อนแถว ชนบทบ้านไพรบางใครแจว ลับร่างแล้วก็แล้วไปไม่ย้อนเยือน
3.แคร่ไม้ใกล้เรือนเป็นเพื่อนไผ่ หมายเหมือนใครปลอบใครก็ไม่เหมือน บางเศษเสี้ยวของนาทีคล้ายปีเดือน เมื่อบางใจแกล้งเลือนลืมเพื่อนแล้ว
4.บางคราวเห็นเขาอยู่เคียงคู่ ให้หดหู่เมื่อพบพานเขาหวานแหวว ทบความฝันทวนวันหนาวยามดาวแพรว ก็หน่วงเหน็บยิ่งแล้วยิ่งอ่อนล้า
5.กองหลัวกองฟืนรอก่อไฟ เหมือนกับกองหัวใจให้คืนหา ลมเล็ดไผ่ลอดกอยังล้อมา ก็สะบั้นอีกคราซินะเรา
6.เรือนยิ่งหงอย เมื่อเจ้าของเรือนยังหงอย ทางเทียวคอย บางคน อย่างหม่นเฉา บางรอยลบ ในเวลาฟ้าพรากเงา บางใจเศร้า เมื่อเวลาฟ้าพรากวัน
7.วัววกคืนเคหาเวลาเย็น อยู่รวมผองมองเห็นชวนหฤหรรษ์ แต่บางใจเหมือนจงใจไปจากกัน อยู่แยกชั้น เมือง-ดง ปานจงใจ ====== สวัสดีครับมิตรทุกท่าน ผมทดลองงานชิ้นใหม่ครับ คือถ่ายภาพแล้วเขียนถ้อยคำประกอบ ผมคิดว่าน่าจะได้งานแนวใหม่ ๆ บ้างในปีใหม่นี้
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 13 ม.ค. 2552 00:55 น. - ID 9883 
2592
4
0
13 มกราคม 2552 16:13 น. - comment id 103289
มาชื่นชม ผลงานยอดเยี่ยมสร้างสรรแห่งปีค่ะคุณก่อ ได้อารมณ์ดิบดินโดนใจค่ะ บทกวีเล่นคำได้งามมาก ด้วยรักคิดถึงเสมอมา พุดไพร สาวบ้านนา
13 มกราคม 2552 19:24 น. - comment id 103291
สวัสดีค่ะพี่ก่อพงษ์ .....เมื่อปีใหม่ฉางน้อยไปกุ้ยหลินเมืองไทยมาค่ะ ถ่ายภาพมาแล้วก็นำมาลงแบบนี้แหละคะพี่ ก็สวยไปอีกแบบ ภาพชนบท หาดูยากแล้วนะคะ อากาศน่าจะปลอดโปร่งสดชื่น เบ็นสบายนะคะพี่ ภาพสวย กลอนไพเราะค่ะ .... หายไปนานเลยนะคะพี่
13 มกราคม 2552 19:56 น. - comment id 103294
สวัสดีค่ะ พี่ก่อพงษ์ เห็นภาพแล้ว ดอกบัวคิดถึงตอนเด็กๆ บ้านดอกบัว แบบนี้แหละค่ะ ปัจจุบัน ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ไม่มีอะไรจีรังเลย สภาพความสุขเยาว์วัยเหลือไว้แค่ความทรงจำ ชีวิตที่เหลืออยู่ต้องปรับเปลี่ยน และก้าวผ่านให้ได้ วัวที่ต้องอดทนต้านทั้งแดดลมฝนหนาว ขอให้พี่ก่อพงษ์ พร้อมครอบครัวมีแต่ความสุขค่ะ
13 มกราคม 2552 22:59 น. - comment id 103298
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับคุณพุด
ขอบคุณมากครับสำหรับถ้อยคำของคุณพุด
และผมเองก็ยังรำลึกถึงคุณพุดอยู่เสมอมาครับ
===
ทักทายฉางน้อยนะครับ
รู้ไหมครับ แรงบันดาลใจให้ผมเอารูปมาลงและเขียนเรื่องประกอบมาจากการที่ผมได้อ่านข้อเขียนของฉางน้อย ผมรู้เรื่องการโพสต์ข้อความบ้างแต่โฑสต์รูปนี่ไม่เป็น จนวันหนึ่งมีข้อสันนิษฐานข้อหนึ่งไว้ในใจ เดาว่ามันจะใช่ไหมนะ เมื่อพิสูจน์ออกมาปรากฏว่าใช่ โพสต์ภาพทำอย่างไรคราวนี้ผมรู้แล้วและเขียนไว้แล้ว
อันนี้ต้องขอบคุณฉางน้อยที่เป็นคนจุดประกายครับ
ผมหายไปนานเพราะการงานรัดตัวครับ ตอนนี้เบาบางบ้าง
====
สวัสดีครับน้องดอกบัว
ดีใจที่ได้ทักทายกันอีกในปีใหม่ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ ขอให้น้องมีความสุขและสุขภาพแข็งแรง ปรารถนาสิ่งใดให้สมปรารถนาครับ
พี่สวดมนต์ภาวนาทุกวันครับ ท่องไปจนหลับ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เปลี่ยนแปลง และเปลี่ยนแปลง ใจสงบและสบายดีครับ
15 มกราคม 2552 09:22 น. - comment id 103315
ชอบค่ะแนวนี้ ได้อาหารตาครบอรรถรสเชียว
18 มกราคม 2552 12:59 น. - comment id 103375
งานคุณก่อพงษ์อยู่ในเกณฑ์ผ่านครับ ขอให้กำลังใจสร้างสรรค์งานต่อไป อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเพื่อนคนเหงาได้-----
อัสดง
18 ม.ค. 52
18 มกราคม 2552 23:03 น. - comment id 103398
ขอบคุณคุณโคลอนและคุณอัสดงอย่างยิ่งครับ
20 มกราคม 2552 02:33 น. - comment id 103422
เข้ามาติดตามงานเขียนคะคุณก่อพงษ์ ชอบภาพเเละบรรยาศมากคะ
23 มกราคม 2552 20:38 น. - comment id 103466
สวัสดีครับ ผมเข้าไปอ่านเรื่องราวต่างแดนของคุณรอยทางแล้วครับ ชอบมาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ